ΜΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΡΙΑ

Με ψάθινο καπέλο στο κεφάλι
θαυμάζουνε οι τουρίστες τα αρχαία.
Απ’ το μπουλούκι εξέκοψε μια νέα
κι ό,τι πριν έφαγε ζητά να βγάλει.

Νόμισε πως θ’ αντέξει, μα γελάστηκε.
Ίσως να ευθύεται ο ήλιος ο καυτός
που τώρα την ταράζει ο εμετός
ή η καημένη φαίνεται κουράστηκε.

Μα οι τρόποι οι καλοί άλλα προστάζουν.
Σκουπίζεται, ευπρεπίζεται και πάει
κι ενώ πονά, δειλά χαμογελάει
στους άλλους που άποροι τηνε κοιτάζουν.