ΕΒΡΑΙΟΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ!
(CAL  L.A.)

Εβραίοι αδέρφια μου!..
Χωρίς πατρίδα...
Άστεγοι κάτω από τον ουρανό,,.
Μόνοι στον κόσμο...

Και ποιος θα δέσει τις πληγές σας;
Και τόπος ποιος θα σας δεχτεί καλόγνωμος;
Ποια πέτρα πα' στη γη δε θα κυλήσει
κάτω απ' τα πόδια σας;
Ποιο σύγνεφο για σας
την καταιγίδα δε θα φέρει στα φτερά του;
Και σε τόπο ποιον το σπίτι σας θα θεμελιώστε;
Σε μπαλκόνι ποιο
το χελιδόνι θα φωλιάσει;
Και πώς-πώς αδερφοί μου
θα ονομάστε ένα βουνό από το σχήμα του;

Τα ρυάκια την πορεία τους αλλάζουν
όταν τα πλησιάζετε διψώντας.
Ο αγέρας γύρω γύρω σας ένα κενό αφήνει-
δεν σας ξέρει.
Και το ψωμί πικρό-πέστε μου-δεν είναι όπου να
'στε
αφού δεν ψήθηκε στο φούρνο του χωριού
σας;

Ω! Ανθρωποτρόφα μοναξιά!
ΩΙ Μοναξιά γεμάτη φως!
Ω! Μοναξιά πέρα απ' τον ουρανό ανυψώτρα!
Ο ήλιος σάς φωτίζει όπως σκιές.
Όμοια η σελήνη απ' όπου κι αν τη βλέπετε.

Εβραίοι αδέρφια μου από παντού,
παντού ξενιτεμένοι!
Εβραίοι αδέρφια μου, τίποτα δικό μας...
Εβραίοι αδέρφια μου, όλα δικά μας...
Η ειρήνη ανθεί μέσα στο πνεύμα μας.
Οι ρίζες της στον πόλεμο των άλλων.
Σημαίες, άρματα, τραγούδια,
μικρών παιδιών για μας παιχνίδια πια.

Κι αφού η γη μας διώχνει ο ουρανός μας
μένει.
Κι αφού το κάτω δε μας θέλει, πάνω όλο
πάμε.
Κι αφού για τους ανθρώπους ξένοι,
για το θεό πολύ δικοί αλήθεια.
Γι αυτό και τον πλησιάσαμε-ή μην
Εκείνος είναι
που μας επλησίασε;

Και γι αυτό αδέρφια μου,
οι διωγμένοι εμείς,
το δρόμο δείχνουμε.