Δεν βρίσκεται λενας επικοινωνιολόγος-πώς τους λένε-να πει στον Χαζοχαρούμενο να αφήσει το ύφος μπλαζέ του;
Δεν βρίσκεται ένας να του πει να μην ξανανοίξει το φαγαδερό στόμα του σε γέλιο;
Να μην παρουσιάζεται αμέριμνος ή «αφημένος»;
Βέβαια τέτοιο πρόσωπο δύσκολα συμμαζεύεται, όμως με λίγα μαθήματα θα γινόταν.
Μήπως νομίζει ότι πάει να μιλήσει σε πουτανίτσες και είναι όταν μιλάει σαν να του καθαρίζουνε αυγά;  
Δεν μπορεί κάποιος να τον πείσει πως ό,τι βγαίνει από το Στόμα του ο λαός το ζυγίζει αυτόματα με τη ζυγαριά της σοβαρότητας, μιας και ό,τι λέει αφορά στη ζωή του;
Δεν μπορεί να τον πείσει κάποιος να αφήσει τα «αστειάκια» του-τρομάρα του-την ώρα που τα λαχανικά, το κρέας, το ψωμί, έχουν ανέβει και αιωρούνται πάνω από το άδειο του κεφάλι, δίνοντας στο γέλιο του και στους χαριεντισμούς του τραγικό μεμφιστιφέλειο νόημα;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Ας φανεί και για τις λίγες μέρες που μένουν φυσιολογικός άνθρωπος-άνθρωπος που ξέρει πως μιλάει σε δυστυχείς για τη δυστυχία τους, ότι μιλάει σε χαμένους για τη σωτηρία τους-τρομάρα του.
Ας δείξει ότι ξέρει τι γίνεται γύρω του, τι γίνεται στον κάθε έλληνα-ας μιλήσεισαν ΑΡΧΗΓΟΣ-τρομάρα του.