ΔΟΣΙΜΑΤΑ

Σας τα έδωσα όλα. Τα πήρατε,
και σε χάχανα και σε καλλωπισμούς
την ιερότητα όλη
του δοσίματος μου καταθέσατε.

Και τώρα τι;    
Να σας κατηγορήσω γι αυτό; Πώς τον άνεμο
να κατηγορήσει κανείς; Πώς τη θύελλα
που το χτίσμα του μικρού παιδιού στην άμμο γκρεμίζει;

Ή μήπως τη ζωή που μπόρεσε    
και ρίζωσε στη γη να ψέξω;

Όλα
όπως ορίστηκαν γίνανε.
Παράπονο δεν χωρεί.
Ούτε δυσαρέσκεια.
Και στον αιώνα
έτσι όλα θα γίνονται, ώσπου,
το ποίημα αυτό
κάποιος ποιητής
στον καιρό του
να μη, αδίκιωτος ξαναγράψει.