ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ

Ατέλεστο ακόμα, το περιβόλι
πήρε τους δρόμους και ταξίδεψε.
Είδε τοπία καινούργια και ανθρώπους
και δίπλα τους εκάθησε,
απ' τη φαντασιά τους παίρνοντας
όσα εκείνοι ανύποπτοι, του πρόσφεραν,
καθώς στην άνθηση του μέσα το φαντάζονταν.

Στης Άνοιξης το μυστικό μετά το δώμα επήγε,
Και το ραντεβού της με τον τόπο του σημείωσε.

Από το Μοναδικό ύστερα την άδεια πήρε να υπάρξει.

Και μ’ ολ’ αυτά ντυμένο,
έτοιμο πια
την ορισμένη θέση του στο χώμα πήρε,
χώρο στα πόδια του αφήνοντας
για την κοπριά, και κλίση τέτοια
στις μελλοντικές του ρίζες δίνοντας,
που αυτές,
κάθε σταγόνα δρόσου ή βροχής,
με σιγουριά δική τους να την κάνουν,
σε χρώμα κι άρωμα και είδη
και ταίριασμα με όλα γύρω
πλήρως μετουσιώνοντας την.