ΚΑΛΑΝΤΑ

Καλήν ημέρα δύστυχοι
και είτε ειν’ ορισμός σας,
ή όχι, εγώ τα κάλαντα
θα πω στο αρχοντικό σας.

Καληνημέρα κλέφταρε
Καραμανλή που υφαίνεις
ρούχο μετάξινο με ιδρώ
κι αίμα εργασίας ξένης.

Καλην ημέραν υπουργοί
 που γλωσσοκοπανάτε
για να δικιολογήσετε
τα όσα μας βουτάτε.

Που οχυρωμένοι πίσω από
τον καπιταλισμό σας
το κάθε ευρώ μας κάνετε
κεφάλαιο δικό σας.

Γεια σας που όταν ο λαός
κάποτε θα ξυπνούσε
λαιμούς θα είχε να 'κόβε
ωσότου βαριεστούσε.

Καληνημέρα δήμαρχε
που έναν παρά δε δίνεις
για τίποτα, μόνο κοιτάς,
αρπάς και καταπίνεις.

Και διόλου δε σκοτίζεσαι,
γιατί καλά γνωρίζεις
ότι αρκεί να εκλεγείς
και ύστερα αλωνίζεις,


σε πορτοφόλια αλλότρια
και περιβόλια ξένα
χωρίς ποτέ λογαριασμό
να δίνεις σε κανένα.

Κοιμήσου ήσυχα. Όλοι αυτοί
που κλέβουνε μαζί σου
σαν μέλισσες βασίλισσα
φυλάνε τη ζωή σου.

Γιατί αν τους πάθεις τίποτα
και μέσα μπεις στην κάσσα
αμέσως τότε κόβεται
και η δική τους μάσα.

Γεια σας ποιητές της Τρίπολης
που με την ποίησή σας
την επανάσταση κι εσείς
κάνετε τη δική σας.

Μόνο που άλλο μη έχοντας
ενάντια του να πάτε
τον γυάλινο της ποίησης
πύργο πετροβολάτε.


Κι ας θρύψαλα τον έχετε
ήδη από χρόνια κάνει,
όμως το που του κάνατε
στραπάτσο δε σας φτάνει,


παρά χωρίς καθόλου αιδώ-
και πού να τηνε βρείτε-
απτόητοι κι ακάθεκτοι
ακόμα στιχουργείτε.

Γεια σου Τριπόλεως μουσική
που τόσες μελωδίες
γεμίζεις κάθε Κυριακή
της πόλης τις πλατείες,

που φτάνει-βαρεθήκαμε
τα "ντο", τα "σι", τα "φα" σου-
λίγο και μας άσε άμουσους
και λίγο ξεκουράσου.

Γεια σου Μαλλιαροπούλειο
που όλο και ακούμε
πως θα σε φτιάξουνε, αλλά,
ακόμα να το δούμε.

Κι έτσι καθώς σ' αφήσανε,
η πρόσοψή σου δείχνει
πως μ'ένα μόνο φύσημα
κι ένα παιδί σε ρίχνει.

Μα όμως δε θα πέσεις συ,
και θα 'σαι πάντα όρθιο
για της ρεμούλας να μιλάς
και των σκανδάλων τ' όργιο.

Καληνημέρα ευγενικοί
της Τρίπολης έμποροι  
που αν και σας ταράζουνε
η κλεισούρα και οι φόροι,

πόντοτε είστε πρόσχαροι,
πάντα καλοπσυνάτοι
και πάντα στους πελάτες σας
καλό θα πείτε κάτι.

Η τάξη σας της πόλης σας
λαμπρό είναι στολίδι.
Όμως ακούστε το κι αλλιώς,
κι ας το μισόειπα ήδη:

για σας αν ήταν να μιλώ,
για ώρες θα μιλούσα
παινεύοντας τα που 'χετε
μες στην ψυχή σας λούσα.

Μα κι απ' αυτά τα κάλαντα
που δε μοιράζουν χάδια,
 ευχές σας στέλλω εγώ θερμές
μες απ' τα φυλλοκάρδια.

Καληνημέρα των "καφέ“
όμορφες σερβιτόρες
κι όλα καλά κι ωραία σας.
Μα όμως ώρες ώρες

είστε πολύ αγέλαστες.
Βάλτε ένα χαμογέλιο!
Χρυσό ραβδάκι γίνετε!
Μην μένετε φραγγέλιο!

Καληνημέρα Κου Κου Ε
που στη Βουλή όταν μπήκες
πια όχι όπως ήξερες
αλλά όπως τα βρήκες.

Γεια σου ΠΑΣΟΚ που έδωσες
της μάσας τη σκυτάλη
να φάει λίγο κι η Δεκσά
και πια την παίρνεις πάλι.

Γεια σας τρακόσοι της Βουλής
που η χώρα θα σωνόταν
αν ο καθένας από σας
ευθύς ξεπαστρευόταν.

Καληνημέρα βομβιστές,
λιοντάρια δίχως χήτη-
προσέξτε μη απ' τις βόμβες σας
ανοίξει καμιά μύτη.

Κι αφήστε τους ανέμυαλους
εκείνους καμικάζι-
παλαιστινίους κι ιρακινούς-
το αίμα τους που βράζει,

να πάνε να σκοτώνουνε
κι άλλους και τον εαυτό τους-
λαοί αυτοί είναι βάρβαροι
καλούς δεν έχουν τρόπους,

και -οι άξεστοι- αφανίζουνε
τους εκμεταλλευτές τους.
Γι αυτούς καμία ποίηση
δεν θα 'χει αναπαίστους.

Ενώ για σας, τους ευγενείς,
που φέρεστε ανθρωπίνως
πολλά ποιήματα κρατεί
των ποιητών το σμήνος.

Και ξέρετε-ω θεοσεβείς
πολιτισμένοι φίλοι;
Τις βόμβες σας μη βάλετε
λέω, ξανά, φιτίλι,

μα ένα μαγνητόφωνο.
Κι όσοι από κει περνούνε
αντί για κρότους βάρβαρους
"μπαμ!" μια φωνή ν'ακούνε.

Κληνημέρα Θοδωρή
Κι εσύ Κολοκοτρώνη
που αγάλματα η πόλη τους
παντού δικά σου υψώνει

γιατί οι Μεγάλες Δύναμες
κάποτε αποφασίσαν
και ένα τους παράρτημα
που "Ελλάς" το είπαν, στήσαν.

Καληνημέρα Ευρώπη συ
που ενώνεσαι ολοένα
μα ακόμα ειν’ τα κράτη σου
ανάμεσά τους ξένα.

Και τρώγονται ποιο πιότερο
θα κλέψει από τ' άλλο
και που -τυχαίως...-τρώει καλά
πάντοτε το μεγάλο.

Γεια σου Ελλάδα που όλοι σου
Οι πολιτικοί «τα πιάνουν»
και βίλλες χτίζουν κι όμορφη
ζωή και πλούσια κάνουν.

Και σαν μοσχάρι εσύ λαέ
τους κλέφτες άφηνέ τους
άβουλος να σε κλέβουνε
κι "ευχαριστώ σας" πες τους

όταν κοντά σου θα 'ρθουνε
κρατώντας το μαχαίρι
και των αγγέλινων βοδιών
και σένα γίνουν ταίρι.

Καληνημέρα ιερείς,
ληστές του λαού με γάντια
που ευθύνη έχετε τρανή
στης χώρας την κατάντια.

Και που αν τα ράσα βγάζατε
και παύατε το ψέμα
νέο και ολοζώντανο
θα 'βάζε η χώρα αίμα.

Γεια σου Εκκλησά πόρνη γριά
και πολυστοματούσα
όπου αμπέλια εσύ τρυγάς
είτε φτωχά είτε πλούσ'α,

και δυναμώνεις και πολύ
περσότερο ληστεύεις
και δε σε νοιάζει σ' οποιανής
δίκια κι αν πέφτεις χλεύης.

Γεια σου Εκκλησία βδέλυγμα!
Κοράκι του θανάτου!
Που είναι για σένα η ζωή
στέρνας χρυσός απάτου,

κι όλο ρουφάς κι όλο μασάς
και όλο και χοντραίνεις
κι άμετρα ας έχεις θύματα
και πάλι δε χορταίνεις.

Γεια σου Εκκλησά που του θεού
τις σάρκες τις ξεσκίζεις
και τον Παράδεισο πουλάς
και Κόλαση κερδίζεις.

Γεια σου Εκκλησία ύαινα
που όχι των ζωντανώνε
μα και νεκρούς σα βρίσκεις, τρως
τις σάρκες και κεινώνε.

Γεια σου Εκκλησά που όπου δεις
πόνο και δυστυχία
πουλάς νεράκι καθαρό
για μια περιουσία.

Γεια σου Εκκλησά Μοίρα κακή
του άμοιρου τ' ανθρώπου-
ανθρώπου γέρου ή μικρού-
ανθρώπου όποιου τόπου,

που αν υπήρχε διάβολος
θα 'σασταν συνεταίροι
αρκεί και μες στην Κόλαση
να 'ταν να βάλεις χέρι.

Γεια σου Αρχιεπίσκοπε
που κάτω από τα ράσα
κρύβεις τους βρώμιους όμοιους σου
που πιάστηκαν στα πράσα.

Καληνημέρα υπουργέ
της άμοιρης Παιδείας
τα όρια που ξεπέρασε
πλέον και της αηδίας,

κι όταν ακούμε να μιλούν
γι αυτήν, δεν αντιδρούμε,
γιατί άλλο δεν προσμένουμε
χειρότερο να ιδούμε.

Καληνημέρα σου και σε
παμπόνηρε Τατούλη
που ας παραπέμπει τ' όνομα
σε κάτι τοσοδούλι,

τόσα που κλέβεις θα 'πρεπε
να ελεγόσουν Τάτος:
ποντίκι ο Πολιτισμός
και γάτος συ χορτάτος.

Καληνημέρα Θόδωρε
Ρουσόπουλε,που ψέμα
Ειν’ όχι μόνον όσα λες
μα και τα μη ειπωμένα.

Καληνημέρα σου και σε
Υγείας Κακλαμάνη
που δέκα η αγυρτεία σου
κι η αλήθεια σου μια κάνει.

Συνειδητά που όντας σύ
της Μά(ντ)σας Δον Κιχώτης,
τον έλληνα ψιλό γαζί
τόνε δουλεύεις πρώτης!

Καλή σου μέρα υπουργέ
και σένα της Αμύνης
που ούτε σου τα τρισέγγονα
δεν θα χαθούν εκ πείνης,

αφού απ' όσα γι αγορές
στους ευρωπαίους σκάζεις
δύο φορές περσότερα
στη μέσα τσέπη βάζεις.

Καληνημέρα πρόεδρε
και σένα της Βουλής μας,
του καταγώγιου αυτού ληστών
και διαφθοράς και μίζας.

Κάπελας είσαι άριστος-
σ' ένα μπουρδέλο πρέπει
μία τσατσά καθώς εσύ
που όλα να τα βλέπει,

και όλα με την πορνική
της αύρα να τα ντύνει
ώστε απ’ αυτό τον τζερτζελέ
να κονομάει και κείνη.

Καληνημέρα σας χρηστοί
θείοι βιομήχανοί μας
που το δαιμόνιο υψώνετε
στα ύψη της φυλής μας,

και που όταν κάτι πάει στραβά
κι έχετε γκίνιες, τότε,
τους αστακούς αφήνετε
κι εργαζομένους τρώτε.

Καληνημέρα ναύαρχε
Βαρδή Βαρδινογιάννη,
λύκε, προβάτων φύλακα
που ο Κώστας σ' έχει κάνει.

Για σένα η θαλασσα κρασί,
μεζέδες τα καράβια
κι οι πλοίαρχοι τζομπανόσκυλα
κι οι ναύτες τα κουτάβια.

Τρώγε και πίνε. Κι αν σου ρθεί
και σένα μιά Σαμίνα,
δήμαρχο υποψήφιο
σε χρίζουνε για Αθήνα!

Και, Αλογοσκούφη, ακάθεκτος
και vιά φκιάσε κλιμάκια:
οι τσέπες κι αν αδειάσανε
υπάρχουν και τσεπάκια.

Και Μολυβιάτη, με κακό
Τον Ερντογκάν μην παίρνεις.
Μονάχα πρόσεχε, πολύ
κοντά του να μη γέρνεις.

Παυλόπουλε, μη χολοσκάς
Πακιστανούς κι αν πιάσαν,
και αν τους νόμους μας εν μια
νυκτί επαραβιάσαν-

άσε και κάποιους αλλουνούς
να κάνουν το δικό τους
σε τόπο έναν που άλλωστε
τον έχουν φέουδό τους.

Κι αν τα ονόματα ήξερα
των υπουργών απάντων,
κάτι για όλους θα 'βρισκα
να 'λεγα τέλος πάντων.

Μα τώρα πάλι θα στραφώ
προς τον μεγάλο Βούδδα,
τη βραδυκίνητη, οκνή,
απρόθυμη αρκούδα

που 'χουμε για πρωθυπουργό.
Και όμως, κυβερνάει.
Και ακίνητος, και καθιστάς
και δίχως να μιλάει.

Άραγε όταν σηκωθεί
πάλι θα κυβερνήσει
ή την καρέκλα σπρώχνοντας
όλα θα τα διαλύσει;

Όμως πολλά τα είπαμε
τα κάλαντα και φέτος
και πρέπει να τελειώνουνε,
γιατί το νέο έτος,

όπου και να 'ναι ειν' εδώ
και πρέπει αυτά που γράφω
να μπουν στο νέο βιβλίο μου
(λίγο να πω: στον τάφο).

Λοιπόν καλή νέα χρονιά
εύχομαι σ' όλους τώρα.
Του χρόνου πάλι, ως τότε αν
υπάρχει ετούτη η χώρα.