Όταν καθίσεις και σκεφτείς
για ώρα πολλή
ποιος για λίγο θα γνοιαστεί
όταν πεθάνεις
κι ούτε ένανε δεν βρίσκεις,
κι ύστερα βάλνεσαι να βρεις
ποιος θα χαρεί στο θάνατό σου
και χάνεσαι στο μέτρημα,
ε! τότε λες
όσο περσότερο αργεί  
τόσο η χαρά και πιο μεγάλη θα ’ναι,
και συνεχίζεις φάρμακα να καταπίνεις