ΚΑΙ  ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Ένας αλήτης πέθανε.
Στην ύστερή του ώρα
κανείς δεν παραστάθηκε
κι ακόμα μέχρι τώρα
δε βρέθηκε ένας χριστιανός
να κλάψει το χαμό του
να τονε θάψει ευλαβικά
να κάνει το σταυρό του.

Γι αυτό μετά την προσευχή
που κάνω κάθε βράδυ
εκεί, στου δρόμου τη γωνιά
μες στο πηχτό σκοτάδι
γι αυτούς που δεν τους έκλαψε
κανείς, εγώ θα κλαίω
και κάθε βράδυ και γι αυτούς
μια προσευχή θα λέω.

Μόνο που σκέπτομαι κανείς
αν θα βρεθεί να θάψει
όταν και μένανε θα βρουν
πεσμένον-ποιος θα κλάψει
το ξυλιασμένο μου κορμί…  
Δεν σκέφτομαι κανέναν.
Γι αυτό μαζί με τους νεκρούς
θα κλαίω και για μένα.