Η ΕΝ ΕΛ ΕΪ ΑΝΗΨΟΥΛΑ ΜΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ

Παντρεύτηκε κι αυτή (ποιος ξέρει πότε… πώς…)
Έτσι τουλάχιστο  μου είπε.
Και την πιστεύω. Πράγματι
Έσερνε πίσω της ένα ον αμίλητο
Που κοίταζε τριγύρω φοβισμένα
Πασκίζοντας  να προσαρμόσει  τις κινήσεις  του λαιμού  του
Με του λουριού  το  τράβηγμα (όταν  την  υποταγή
την κυβερνά η  πρόληψη
όλα τακτοποιούνται).

Όταν μου το σύστησε («ο άντρας μου από δω»),
Αυτό μου έτεινε χαριτωμένα το δεξί του μπροστινό ποδαράκι.
Και  σ' όλη τη συζήτηση που με τη γυναίκα του είχα
Υπομονετικά περίμενε στην άκρη ακίνητο.

Ευτυχισμένος γάμος πράγματι.
Ταιριαστός.
Να ζήσουν.