(ΣΤΙΧΟΙ ΤΗΣ ΕΝ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΠΑΡΕΑΣ)
ΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ «ΧΙΟΥΖ» ΠΟΥΛΙΕΤΑΙ   

Πωλείται μαγαζί-ποιος θα το πάρει;
Στη φτηνεια το εβάλαμε-περάστε!
Το μάνατζερ, τα ράφια του, τους τσέκερς,
Τα τσέκσταντς, τους μπαγκ-περσονς αγοράστε.

Προφτάστε γιατί Ελληνας κανένας
Θα ταγοράσει και θα το διαλύσει
Και βγάζοντας κανα-εκατομμύριο
Πάλι σε κάποιονε θα το πουλήσει.

Πάρτε το μαγαζί με όλα μέσα:
Με τα καλά του και με τ’ άσχημά του. 
Με της ζωής τις όμορφες τις χάρες
Και με τα μύρα όλα του θανάτου.

Δέκα χιλιάδες δώστε για τη Τζούντυ
Για. τη Ντενίζ εφτά χιλιάδες δώστε
Και για της Λέσλυ το δεξί το στήθος
Ολόκληρη την τσέπη σας ξηλώστε.

Πάρτε Φαρσίντ και Τζο, πάρτε Μωχάμετ
Καθέναν με δολλάρια πεντακόσα
Κι αν θέλετε δικό σας το Μπουλάρα
Θα δώστε όσα για κείνους κι άλλα τόσα.

Θα σας πληρώσουμε από πάνω αν πάρτε
Το Γιώργη που ποιήματα όλο γράφει
Μα για το αριστερό της Λέσλυ στήθος .
Εξήντα θέλουμε τόννους χρυσάφι.

Το σούπερ μάρκετ τούτο δω πουλιέται!
Πάρτε! Τα βάλαμε όλα στη φτήνεια
Πάρτε τους βλάκες μέσα του που κλείνει
Πάρτε μαζί μαυτούς και τα σαΐνια.

Πάρτε τους Ελληνες, πάρτε τους Πέρσες
Πάρτε τους Ιρλανδούς, τους Μεξικάνους
Πάρτε τους Αραβες, πάρτε τους μαύρους
Τους Τούρκους, τους Ινδούς, τους Πακιστάνους.

Πάρτε τη Λόρνα και για χρόνια δέκα
Βράστε την σε φωτιά δυναμωμένη
Γιατί νωρίτερα λίγο αν τη βγάλτε
Λίγο σκληρή θα είναι η καημένη.

Πάρτε τη Νάνσυ για δολλάρια δέκα
Και βάλτε την καρδιά στον Εωσφόρο.
Κι αν απαυτήνε θα μας ξεφορτώστε
Δυο Νάνσυ ακόμα θάχετε για δώρο.

Δώστε μας εκατό εκατομμύρια
Και πάρτε το δεξί της Λέσλυ γόνα
Και δυο δολλάρια δώστε παραπάνω
Και πάρτε τη Ρενέ και τη Ραμόνα. 

Μονάχα τη Μονίκ δε σας πουλάμε
Γιατί όταν το κενό θα μας ζαλίζει-
Γιατί όταν όλα σεις θα μας τα πάρτε
Μόνη αυτή το χώρο θα γεμίζει.
.

Της Εΐμυ σας χαρίζουμε το σώμα
Μα την καρδιά της τη χρυσή κρατούμε
Γιατί και αν ψεγάδια έχει λίγα
Καλύτερη δε βρήκαμε όσο ζούμε.

Και  τα καρρότσια του όλα σας πουλάμε
Χωρίς λεφτά-ναι, δε  σας λέμε ψέμμα:
Καθένα του  μισό κιλό   ιδρώτα
Κι   όλα μαζί   μιανής καρδιάς  το  αίμα.

Πάρε  λαέ! Εμπρός  Αμερικάνοι!
Τις  γαλοπούλες πάρτε και  τα ψάρια.
Ολα στο κόστος τάχουμε  βαλμένα:
Τα χόρτα, τα κριθάρια μας, τα στάρια.

Πάρτε   τη  Τζέννιφερ και   την Τζοάννα
Στου Χιουζ  το κομπολόΐ  άχαρες χάντρες-
Κι  αν  μάθετε, κι  εμάς παρακαλώ σας,
Γυναίκες-πέστε  μας-είναι ή άντρες; 

Πάρτε  την  Τσαρ, μα όπου  θα τη  βάλτε
Οι  άλλοι  θα πεθάνουν απ' την πείνα. 
Πάρτε  την Τόνυ. Αλλά είναι σπίθα:
Κοντά μη  τηνε βάλτε  σε  βενζίνα.

Και αν δουλειά στο  μαγαζί σας πέσει
Οπως  στα πανηγύρια της  Αθήνας
Πάρτε  την Πατ και  πια να μη  σας  νιάζει
Τα ζώα μου  αργά κι  εννιά έχει  ο  μήνας.

Και  θηλυκόν αν μάνατζερ ζητάτε
Πάρτε  την κοκκορόμυαλη  την Τάμυ:
Οπως  τα στήθη της ψεύτικα τα ’χει
Κι   όλα σας  ψεύτικα θα σας   τα κάμει.

Πάρτε  μπαχαρικά και  κατσαρόλες 
Πάρτε  αυγά, παντζάρια και λεμόνια
Πάρτε σταφύλια, πάρτε  ανανάδες,
Λάμπες, κεριά, λαμπάδες και  λαμπιόνια.

Πάρετε  ό,τι   μέσα του κι  αν  έχει
Και μη διστάστε-πάρτε και τον Ρόυ
Που  τόση  δουλοπρέπεια έχει  εντός  του
Οσο  το σώμα του δεν έχει  μπόΐ.

Κι  αν κάτι  θέλετε από τη Λέσλυ
Γιατί και  σας καθώς  εμάς αρέσει,
Πάρτε   την  πονηριά και   την  ψευτιά της
Κι   αφήστε  μας  τα πόδια και   τη   μέση.

Πάρτε  την  τόση  της  υποκρισία
Σε   μας  αφήστε  το  χαμόγελό  της.
Εμείς κρατάμε  μέλη  και  κορμί της,
Σας  δίνουμε  ψυχή, καρδιά, μυαλό της.

Μονό  ένα δέντρο  στην  αυλή  απόξω
Μην  πάρτε-αυτό  δικό μας  το   κρατούμε. 
Κι   όταν  η  άθλια ύπαρξη   μας  σβήσει-
Κι  όταν  σαν  πνεύματα θα τριγυρνούμε

Πάνω  του  θ'   ανεβαίνουμε και   μ'   ένα
Βλέμμα πικρό  το  μέρος  θα κοιτάμε
Που  όσο  ζούσαμε  είχαμε  αγαπήσει
Και  που και   τότε  ακόμα θ'   αγαπάμε.