ΓΙΑ ΔΕΣ…

Χτες μεσημέρι
Αφού έγεψα το πορτοκάλι
Πήρα τις φλούδες του και μία μία
Τις έκοψα μικρά λεπτά τετραγωνάκια.
Όλες.  Έτσι ύστερα κομένες
Τις έβαλα στο πιάτο από τα χόρτα
Σηκώθηκα
Και τράβηξα κατά την πόρτα
Για να πετάξω αυτά που έκοψα
Και να τα φαν οι κότες.
Όμως σταμάτησα στην πόρτα εμπρός.
Πού πάω;
Ούτε κότες έχω ούτε κοτέτσι, 
Ούτε αυλή πρασινωπή μέσα της να σγαρλίζουνε οι κότες.
Και ούτε είμαι δώδεκα χρονών
Να πάω ύστερα να παίξω μπίλλιες.

Έριξα τα κομένα φλούδια στα σκουπίδια.