Ποιος σου 'πε πως μπορείς να μη μου δίνεις τα φιλιά σου;
Εγώ δε σ' έπλασα; Ποιος ύπαρξη
σου έδωσε για να μπορείς
καμαρωτά να περπατείς;

Ποιανού η ποίηση σ΄έφερε στο φως;
Και στα γραφτά ποιανού μέσα θα ζεις
ακόμα κι όταν οι άλλοι θα 'χουν λείψει;

Ποιος σου 'πε πως μπορείς να 'σαι καλή
με τον πατέρα και τ' αδέρφια σου
και δώθε ούτ' ένα βλέμμα;
Σ' αυτόν που σου 'δωσε ζωή τολμάς ν' αρνιέσαι;

Πρόσεξε καημενούλα μου-ακόμα λίγο,
λιγάκι μόνο ακόμα να με πιλατέψεις
και σκίζω τα γραμμένα μου χαρτιά
στη φωτιά τα ρίχνω,
και πας μαζί τους.

Λοιπόν;…