SHERRY ΧΡΥΣΗ

Χρυσή βροχή πέφτοντας

με γονιμοποιεί

και με μεθά, με ζαλίζει.

Ευχές κάνω και προσπαθώ

στο στενό σου σουτιέν να χωθώ,

μια θέση να βρω στης κυλόττας σου

την υγρή επιφάνεια.

Αντιστέκεσαι και με πονάς.

Κυρίως γιατί σ' αγαπώ.

Και σ' αγαπώ γιατί έτσι.

Η αγάπη δεν έχει γιατί.

Μόνο ένα κορμί έχει

αδιάντροπο και ροδαλό

που προκαλεί.

Και την απόλαυσή του.

Τίποτ' άλλο.

SHERRY  ΜΩΒ

To πονεμένο σου το κλάμα,

η ευγένεια της ματιάς

δεν κάνανε το θάμα.

Της ώρας της κακιάς

εβλάστησε ο σπόρος

κι η μόνη έχει χαθεί

η ευκαιρία. Ο χώρος

εγέμισε σταχτί.

Η λάμψη του άστρου σβήνειι.

Μ' αφήνεις μοναχό

και μόνη έχεις μείνει

με ταίρι τον αχό

του πόθου μου που θέλει

σε σένα ν' απλωθεί

μα βρίσκει όλα τα μέλη

να σου έχουν αλωθεί

απ' τ' άδικα εκείνα

παιχνίδια τα φρικτά

που σου κρατούν για μένα

τα μάτια σου κλειστά.

SHERRY  ΧΑΚΊ

Στρατιώτης σε μάχη μεγάλη

στρατιώτης σε άνιση πάλη

έτσι μαζί σου είμαι

έτσι κοντά σου κείμαι.

SHERRY  ΙΩΔΗΣ

To άδειο πληρώνεις εσύ

Sherry πανταχού παρούσα.

Σκάλα χρυσή

τα μαλλιά σου τα ρούσα.

Πληγή μου ανοίγεις παλιά

που μόνο με φιλιά κλείνει.

Αλλά δε μου δίνεις φιλιά-

η Εύα δε σ' αφήνει.

Στα σκέλη σου μέσα κρατάς

κλεισμένον με όλον

χωρίς να ’μαι εκεί. Και πατάς

με αναίσχυντον δόλον

τους όρκους που μια νυχτιά

κρυφά είχες δώσει.

Θάλασσα είσαι πλατιά

και κύμα έχεις σηκώσει

που πεσμένον με χτυπά.

To καθένα σου στήθος

στο στόμα μου χωρά-

πράγμα αδύνατο συνήθως.

To χέρι μου πάει χαμηλά

εκεί, κάτω απ’ το φουστάνι

και ύστερα κυλά

εκεί που δε φτάνει

ο πόθος κανενός θνητού.

Και μένεις μονάχη.

Τις αισθήσεις φυτού

πρέπει να 'χει

η αδιάφορη διαγωγή σου.

Ή να ’χει διαστρεβλωθεί

από την ήπειρο που μαζί σου

παίζοντας, έχει λερωθεί.

Όλη η Αμερική

χωράει στα σκέλη σου εντός.

Τη βλέπω εκεί

καθώς κείμαι εκτός.

SHERRY ΜΠΕΖ

Δεν είχα τα χρώματα δει

της γραμμής των ώμων σου.

Tα φανταζόμουν ερυθρά

και φεύγοντα

πάνω σε μια

φωτεινή γραμμή ψευδαργύρου.

Κορμί πόρνης. Γλουτοί

που καλούν για τον στρόβιλο της αγάπης.

Στήθη ανεμίζοντα ίμερους στις άκρες τους.

Κενή μου κλίνη...

SHERRY ΟΥΡΑΝΙ

Παίρνουν τα χέρια σου τη θλίψη μου

και την περνούν απέναντι

πάντοτε περνώντας την κάτω

από τα δυο ανοιχτά σου πόδια-

το μόνο ανοιχτό

πάνω στη ματωμένη καρδιά σου.

Σε κοιτάζω με ανυπόκριτο θαυμασμό.

To εσώρουχό σου μπλε

και υγρό σαν θάλασσα.

Ματωμένη ευαισθησία σε προκαλεί.

Η καμπύλη των γοφών

και της κνήμης η αδρή παρυφή

μακραίνουν καθώς από μέσα κοιτάζω.

Είσαι ένα τριαντάφυλλο

με μακρύ μίσχο

και ζάχαρη στην κορυφή του

γεννημένο για μέλισσες οκνές

και για φιλιά θλιμμένα.

Τα πέταλά σου

την πρωινή δροσιά πίνουν.

Και τα χέρια σου τη θλίψη μου παίρνουν

και πάντοτε

απέναντι την περνούν.

SHERRY  ΜΑΥΡΗ

Μαύρη -μαύρη-μαύρη-μαύρη

μαύρη μοίρα σε κρατεί

κι ηδονής χαρά δε θα 'βρει

η ύπαρξή σου η κουτή

μακριά μιας και σε διώχνει

από με που σε καλώ

και σε πέη άλλα σε σπρώχνει

το άσκεφτό σου το μυαλό.

Αν φαντάζοσουν μονάχα

πώς μαγάλα με δονεί

η ειδή σου-πόση θα ’χα

να σου δώσω αληθινή

τη γλυκιά χαρά να νιώσεις,

δε θα ζήταγες αλλού

χάδια ψεύτικα να δώσεις-

δε θα ζήταγες φαλλού

άλλου θέα ν' αντικρίσεις.

Μαύρη μοίρα σε κρατεί

και τη ζήση σου να σβήσεις

μακριά μου σου απαιτεί.

SHERRY ΚΟΚΚΙΝΗ

Τεράστια παλίρροια φουσκώνει

ο πόθος απόψε. Οργά

η ύπαρξή μου. Ματώνει

το χείλι. Γοργά

τα κύματα πάνω μου σπάνε.

Το καίον σου σεξ προκαλεί

τα χείλη που μάταια ζητάνε

στην έρημο δρόσου φιλί.

To αίμα σου μέσα μου ρέει

και άναιμη μένεις εσύ.

Στις φλέβες σου ξύλινα πέη

εκχύνουνε μπρούσκο κρασί.

Και μέσα σου είμαι' και σ' έχω

ολάκερη μέσα μου εγώ.

Στ' αμπέλια τα πρώτα σου τρέχω

και μούστο δροσάτον τρυγώ.

Α! Κόκκινη! Κόκκινη SherryΙ

Α! Κόκκινη Sherry γιατί

σαν τρέμον σταχτί σπουργιτάκι

η θλίψη σου εδώ περπατεί…