Δερματοπάθεια

Οι ωκεανοί δεν έχουνε νερό μα αίμα
και τα φαράγγια είναι βαθιές πληγές
στης γης το σώμα.
Σπυριά κακόφορμα τα όρη και οι λόφοι.

Μια στρογγυλή αρρώστια όλη η γη μας
που απέλπιδα γυρνάει μες στα χάη
μάταια ζητώντας γιατρειά
γι ανίατη μιά αρρώστια.
Εμείς μικρόβια πάνω της
με τ’ άλλα ζώα-τ' αδέρφια μας μικρόβια-
εμείς μικρόβια πάνω της
το αίτιο του κακού.

Και κορτιζόνη αφού συμπαντική
το φαρμακείο δεν έχει,
μαζί της ταξιδεύοντας το μόνο βέβαιο είναι
πως η γιατρειά η οριστική θα έρθει
όταν χαθούμε και οι δυο μαζί-
και μείς και κείνη.