The rabble: “Laertes shall be king, Laertes king!”
(Shakespeare, HAMLET Act 4 Scene 5)

Μπορεί ένας δίκαιος βασιλιάς τη ζωή του ν'
αναλώσει
στην ευτυχία των πιστών, ως τους θωρεί, υπηκόων,
μα τέλος, όπως πάντοτε, τα φίδια αυτός θα νιώσει
να σφίγγουνε το σώμα του, σαν άλλος Λαοκόων.

Ακόμα κι αν στη χώρα του όλοι θα ευτυχούνε
πάντα απ’ αυτόνε το λαό θα βγει ένας εθνεγέρτης
κι οι άδικοί του αλαλαγμοί τ' αυτιά του θα τρυπούνε:
"Λαέρτης! Λαέρτης βασιλιάς! Για βασιλιάς Λαέρτης!..."