…Άκου λοιπόν ποια είναι η κατάσταση και μην μου λες εμένα για «πάλη επικράτησης» του ενός ή του άλλου κόμματος, ή κάποιου από αυτούς σε κάποιον άλλο.
Έχουμε εδώ δύο φαντάσματα που επιχειρούν να εμφανιστούν σαν ζωντανοί οργανισμοί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο προδότης του κουμουνισμού-όταν μάλιστα αυτός ακόμα ήτανε στις δόξες του.
Σαν προδότης, έλαβε εκείνο που του άξιζε: τρία τοις εκατό. Και η μοίρα του θα ήτανε να εξαφανιστεί από προσώπου γης, αν δεν εμφανιζότανε η κυρία Κρίση.
Η κυρία Κρίση ήρθε προσκαλεσμένη από την Νέα Δημοκρατία και από το «μεγάλο» ΠΑΣΟΚ.
Για να φύγει, δεν μπορούσε αυτό να το κάνει εκείνος που την έφερε.
Έπρεπε ένας άλλος να βρεθεί, που θα αναλάβαινε να κλαφτεί στους Ευρωπαίους.
Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ παραμέρισαν λοιπόν και άφησαν όλη την πλατεία στον ΣΥΡΙΖΑ –σε ένα κόμμα που το όνειρό του ήτανε να δικαιώσει την προδοσία του.
Οι δύο λοιπόν παίχτες κάνανε στην άκρη και άφησαν όλο τον χώρο να τον καταλάβει ο προδοτικός ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία τον πήραν στα χέρια και τον έβαλαν στο τιμόνι της χώρας, παραμερίζοντας αυτοί.
Ο προδοτικός ΣΥΡΙΖΑ είδε σ’ αυτή την περίπτωση μια ευκαιρία  να γίνει μεγάλος.
Και καθώς αρχηγός του ήτανε ένας χαζοχαρούμενος, θεώρησε ότι η άνοδος του κόμματός του ήτανε κάποια αξία που ξαφνικά βρήκανε σ’ αυτό οι ψηφοφόροι, και ότι γι αυτό τον ψήφισαν.
Δεν ένοιωσε το τράβηγμα που του κάνανε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ώστε να «μεγαλώσει».
Και τον έστειλαν στην Ευρώπη να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Και σαν χαζοχαρούμενος που ήτανε ο ΣΥΡΙΖΑ, νόμισε ότι αυτός κατάφερε να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη, μην μπορώντας να καταλάβει ότι οι ευρωπαίοι δεν είχαν ποτέ σκοπό να διώξουν την υπηρέτριά τους-την Ελλάδα- από το σπίτι τους, μάλιστα μια τόσο υπάκουη υπηρέτρια..
Και όταν το «παιχνίδι» τελείωσε, το τρία τοις εκατό επανήλθε.
Ο χρήσιμος ηλίθιος τώρα ήτανε άχρηστος,
Και ξαναγύρισε ο ΣΥΡΙΖΑ στα παλιά του-στο τρία τοις εκατό-, χωρίς ακόμα να έχει καταλάβει ότι δεν έκανε τίποτα αυτός για να κατέβει στο τρία τοις εκατό, όπως δεν είχε κάνει και τίποτα για να ανέβει…
Απλώς η δουλειά τελείωσε, και πήγε πάλι στο ποσοστό που του άξιζε, και που τώρα δικαιωματικά του αξίζει.
Και μάλιστα γρήγορα θα διαλυθεί τελείως αυτό το προδοτικό μόρφωμα, μιας και τώρα κανείς δεν το χρειάζεται.
Και ας θυμηθούμε μαζί, ότι την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη όμως κανείς.
Βλέπεις και συ καθαρά τους τελευταίους του σπασμούς.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ, όμοια με του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η τύχη του.
Ήρθε, μεσουράνησε, έκλεψε, κατάστρεψε, πέθανε.
Μερικές ύαινες έχουν ξεθάψει το σώμα του, το έχουν τριγυρίσει και το ξεσχίζουν, και μαλώνουν ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι του.
Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί ανάμεσα στους έλληνες δεν βρίσκεται κανένας που θα έφτιαχνε κάτι καινούργιο, που θα έθαβε οριστικά τις ξεσχισμένες σάρκες του ΣΥΡΙΖΑ και τα άθλια απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και θα δημιουργούσε ένα κόμμα σοβαρό.
Και γιατί δεν βρίσκεται; Με δυο λόγια, γιατί στο έδαφος της χώρας μας δεν φυτρώνουν παρά μόνον γαϊδουράγκαθα και ζιζάνια. Και αυτά και κυβερνούσαν, και θα κυβερνούν αυτή τη χώρα για όσο υπάρχει.
Αυτά.
Και μην μου λες ότι παίρνεις σοβαρά όσα γίνονται στα (από)κόμματα αυτά, γιατί σε ξέρω για άνθρωπο με σωστή κρίση.