ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Σωτήριον ετος 2015


Δυο μήνες μας παίδευε για να κάνει εκείνο που από την αρχή του ζητούσανε να κάνει αλλά και έπρεπε να κάνει: μεταρρυθμίσεις. Ή περίμενε να υποκλιθούν μπροστά του οι ευρωπαίοι γιατί μερικές χιλιάδες απελπισμένοι βαλκάνιοι τον κάνανε πρωθυπουργό; Αν είχε δουλέψει ποτέ στη ζωή του θα ήξερε ότι όλα κερδίζονται με αίμα. Ουτε καν με ιδρώτα. ΜΕ ΑΙΜΑ!
*
Ο έλληνας δεν μπορεί χωρίς μια Μεγάλη Ιδέα. Και ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ να του τη δώσει: Να αλλάξουμε την Ευρώπη!
Και ενώ η πρώτη κράτησε μερικές δεκαετίες πριν οι τούρκοι μας ρίξουνε τη Μεγάλη Σφαλιάρα, με τη δεύτερη, την Συριζαία Μεγάλη Ιδέα, θα ξοφλήσουμε γρήγορα-σε κανα μήνα.
*
Οι γάλλοι επαναστάτες είχανε τη γκιλοτίνα. Οι συριζαίοι επαναστάτες έχουνε την Κολυμπήθρα.
Δεν αποκεφαλίζουνε. Βαφτίζουνε. Βαφτίζουνε την τρόικα θεσμούς, το Μνημόνιο μπράσελς γκρουπ (ή ανάποδα; όπως τόσα παγιώθηκε και ξεχάστηκε κι αυτό), τη ζητιανιά αξιοπρέπεια, την αβουλία τους να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή κοινωνική δικαιοσύνη, την άγνοια για διαπραγμάτευση μάχη για τη δημοκρατία.
*
Σασπένς. Από πού το πήρε και το έκανε σημαία του κι αυτό ο Τσίπρας σε όλες του τις ενέργειες;
Αφού κάθε τόσο εδώ και δυο μήνες τώρα μας πηγαίνει από αντίφαση σε αντίφαση, από χανόμαστε σε σωζόμαστε και από ήξεις αφήξεις αφήνοντας κατάπληκτους όλους , μόνος του τώρα κορυφώνει το σασπένς λέγοντάς μας ότι όπως τα κατάφερε έχουμε λεφτά μέχρι τις οχτώ Απρίλη.
*
Σε όλη μου τη ζωή πρώτη φορά συναντάω άνθρωπο που, όπως ο Τσίπρας, να λέει απίστευτες γελοιότητες με τόσο σοβαρό ύφος.
*
Περί «ρήξης» Βαρουφάκη. Λένε πως εννοεί ρήξη με Γερμανία
Κατά τη γνώμη μου το πιο λογικό, αν υπάρχει κάπου λογική μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήτανε να εννοεί τη ρήξη με το κατεστημένο της χώρας του.  Μήπως κάνω τη φιλοτιμία ανάγκη;
*

Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015
Γιατί όταν μου λέει ο Τσίπρας ότι η ζητιανιά είναι αξιοπρέπεια να μη συμφωνώ;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

Γιατί όταν ο Βαρουφάκης μου λέει πως είναι αδύνατο να πιάσει τη φοροδιαφυγή, το μυαλό μου να πηγαίνει στην προεκλογική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα χρήματα για την έξοδο από την Κρίση θα τα βρει από το χτύπημα της φοροδιαφυγής;
Γιατί να μην είμαι χαζός;


Γιατί όταν ο Τσίπρας λέει πως πάει να αλλάξει την Ευρώπη, ενώ δεν μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα γελάω;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

«Το ελληνικό ζήτημα είναι ζήτημα της Ευρώπης, οι μάχες που δίνει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση για τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανάσχεση της καταστροφικής λιτότητας είναι και μάχες ευρωπαϊκές»
Γιατί όταν λέει αυτά ο Τσίπρας σκέπτομαι ότι ή αστειεύεται ή παραλογίζεται;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

Γιατί όταν ο Τσίπρας λέει «Όταν οι λαοί παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή τους, αν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, μπορούν να τα καταφέρουν», εμένα το μυαλό μου πάει στην κλοπή, στη διαφθορά και στην φοροδιαφυγή των ελλήνων, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι «οι λαοί» δεν έχουν το δίκιο με το μέρος  τους;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

Γιατί η μόνη φάτσα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ που δε χώνεψα είναι του Κατρούγκαλη-και γιατί νομίζω ότι με την ανηθικότητά του με δικαίωσε;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

 Γιατί όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέει «ο Ελληνισμός δίνει ενωμένος τον δικό του αγώνα και στέλνει το μήνυμα, για τις βασικές αξίες, του ανθρωπισμού, της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης μαζί με όλους τους λαούς της Ευρώπης» νομίζω ότι μιλάει για κάποιον άλλο λαό;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

Γιατί όταν συνεχίζοντας λέει «Πάνω σ’ αυτές πρέπει να οικοδομήσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.»  έχω την εντύπωση ότι γιορτιάτικα κάνει χιούμορ;
Γιατί να μην είμαι χαζός;

                                             -------


Ο Τσίπρας μου μοιάζει με κείνον το νεαρό που είχε καταδικαστεί σε θάνατο με τη λαιμητόμο τοτε, στη Γαλλική επανάσταση. Και η μητέρα του, για να μη φανεί δειλός ο γιος της, φρόντιζε να του στέλνει μηνύματα κάθε τόσο με τα οποία τον καθησύχαζε ότι δεν θα τον σκοτώσουν τελικά. Έτσι εκείνος φερόταν σαν να ήτανε γενναίος, κάτι που απαιτούσε και η ιστορική του καταγωγή. Την ημέρα της εκτέλεσής του, η μητέρα του τού έστειλε μήνυμα ότι να μην ανησυχεί, θα τον πάνε στη λαιμητόμο, θα του βάλουνε το κεφάλι στην κατάλληλή υποδοχή, όμως τη στιγμή εκείνη θα φέρει κάποιος την είδηση της αθωότητάς του και θα του δοθεί χάρη.
Έτσι ως τα τελευταία του ο νεαρός δειχνόταν ότι είναι γενναίος και ότι αψηφάει το θάνατο.
Κάτι τέτοιο ίσως συμβαίνει και με τον Τσίπρα. Ίσως κάποιος του έχει πει πως μπορεί να κάνει ότι θέλει-να βρίζει τους ευρωπαίους, να καυτηριάζει λόγια και πράξεις τους, να αγνοεί τη συμφωνία μας μαζί τους-, όμως την τελευταία στιγμή θα του δώσουν ότι ζητάει ζητώντας του και συγνώμη αποπάνου.
Και γι αυτό ο Τσίπρας κάνει αυτά που κάνει.
Αν όμως δεν είναι έτσι;
Αν δεν είναι έτσι, τότε ο Τσίπρας είναι ανόητος. Γιατί πηγαίνει ίσα στο χαμό. Τραβώντας και την Ελλάδα μαζί του.
Και ποιο το κέρδος του τότε;
Ίσως πάλι όλοι τους, και Τσίπρας και υπουργοί, να είναι τόσο ακραίοι στα λόγια τους, ξεσπώντας ύστερα από δεκαετιών καταπίεση από τη Δεξιά.
Μα είναι λόγος αυτός να καταστρέψει ο Τσίπρας μια χώρα επειδή δεν μπορεί ίσως να τιθασέψει τα λόγια του κι αυτός και η κυβέρνησή του; Αυτό θα μπορούσε να το πάθει ένας οποιοσδήποτε άλλος, όχι όμως ένας ηγέτης.

ΤΣΙΠΡΟΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ
«θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή».
Λόγια ψεύτικα.
Πρώτον
Είχε ποτέ η Ελλάδα λαϊκή κυριαρχία; Και πότε;
Όταν τα κόμματα που εκαλείτο ο λαός να ψηφίσει ήτανε από Δεξιά έως Δεξιότερα- όταν ο λαός εξαντλούσε την κυριαρχία του εκλέγοντας αντιλαϊκούς ηγέτες;
Και όταν δεν είχε τη δύναμη ή, το χειρότερο, τη θέληση να αναδείξει έναν δικό του ηγέτη-ή μήπως έχει πλην της αδυναμίας του και τέτοια στρέβλωση ιδεών και αντιλήψεων που να θεωρεί λαϊκούς ηγέτες τους Καραμανλήδες ή τους Παπαντρέου;
Δεύτερον.
Ανεξαρτησία πότε είχε;
 Μήπως ποτέ είχε πολιτική ανεξαρτησία; Όχι βέβαια όταν οι ξένοι μέσω των «κυβερνώντων» κυβερνάνε.
Μήπως θρησκευτική ανεξαρτησία; Όχι αφού βαφτίζεται και διαπαιδαγωγείται από μία θρησκεία.
Μήπως οικονομική ανεξαρτησία; Μόνο μια ασυδοσία γνώρισε επί παροχών ΕΟΚ και τότε αυτή αφορούσε μόνο τους «ημέτερους»-και η ασυδοσία είδαμε πού μας οδήγησε.
Πολιτιστική; Ηθική; Πνευματική; Για ποια ανεξαρτησία μιλάει ο κύριος Τσίπρας και πού την είδε;
Τρίτον.
Προκοπή. Πού πρόκοψε ο λαός, η πατρίδα; Σε ποιον τομέα; Ας το σκεφτεί ο καθένας μόνος του. Κι αν δεν μπορεί να σκεφτεί, ας ρίξει μια ματιά γύρω του.
*
«Θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή».
Με άλλα λόγια λοιπόν ο κύριος πρωθυπουργός ορκίζεται να ξαναδώσει στην πατρίδα ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε. Λέει δηλαδή στους ευρωπαίους βοηθήστε μας να πάμε από το μηδέν στο μηδέν. Βοηθήστε μας να κοροϊδευτούμε και να σας κοροϊδέψουμε.
Άφεριμ!

*
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ-ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ-ΔΙΣΤΙΧΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ

ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ

α.

Τρία τη φτιάχνουνε
Αγία Τριάδα δεν είναι
τρόικα δεν είναι
τρίαινα δεν είναι
τι είναι;

β.

Από την πόρτα διώχνεται
Μπαίνει απ’ το παραθύρι
Και πάλι μέλανα ζωμό
Στους έλληνες σερβίρει

γ.
Τον δέρνει μωρία.
Σπουδαίο έχει ύφος.
Τα «θα» του σωρεία.
Συμπέρασμα; Τζίφος.



Να τα πάρει το ποτάμι;

α. Brussels Group  β. το Μνημόνιο  γ. ο Τσίπρας



Β. ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Σαμαράς στην πρωθυπουργία
Ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει!

Ο Άδωνις για την ήττα τους
Πήραν τα κάστρα, πήραν τα, πήραν και τα ντερβένια,
πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα.
Κλαίουν ταχούρια γι’ άλογα και τα τζαμιά γι’ αγάδες,
Κλαίει κι ο έρμος φασισμός τη μαύρη του τη μοίρα.

Σαμαράς σε Τσίπρα
"Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνης νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσης πρόβατα, ζευγάρια κι' αγελάδες,
χωριά κι' αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν.

Ο Βαρουφάκης στη Λαγκάρντ
Ένα κομμάτι μάλαμα, ένα κομμάτι ασήμι,
εκόπη από τον ουρανό κ' έπεσε μεσ' 'ς τη διάβα,
κι' άλλοι το λένε σύγνεφο, κι' άλλοι το λένε αντάρα.
Κείνο δεν είναι σύγνεφο, κείνο δεν είν' αντάρα,
παρά ειν' η κόρη του παπά, πόρχετ' από ταμπέλι.
Βαστά τα μήλα 'ς την ποδιά, τα ρόιδα 'ς το μαντήλι.


Τσίπρας σε Μέρκελ
Διψάν οι κάμποι για νερά και τα βουνά για χιόνια,
και τα γεράκια για πουλιά, κ' εγώ, βλάχα μ', για σένα.
Το χέρι σου το παχουλό, το κονδυλογραμμένο
να τό χα για προσκέφαλο τρεις μέραις και τρεις νύχτες,
κ' οι μέραις νά ναι του Μαγιοϋ, κ' οι νύχτες του Γεννάρη,
να σε χορτάσω φίλημα, να σε χορτάσω αγκάλαις.


Ο λαός στον Τσίπρα
Φεγγάρι μου, πού σαι ψηλά και χαμηλά λογιάζεις,
πουλάκια, που είστε 'ς τα κλαριά και 'ς τοις κοντοραχούλαις,
και σεις περιβολάκια μου, με το πολύ το άνθι,
μην είδατε τον αρνηστή, τον ψεύτη της αγάπης;


Το Μνημόνιο στην Ελλάδα
Θέλουν ν’ανθίσουν τα κλαριά κι ο πάγος δεν τ’ αφήνει,
θέλω και ‘γω να σ’ αρνηθώ κι ο πόνος δεν μ’ αφήνει.

Η Ελλάδα στη Γερμανία
Μη μας αργείς συμπέθερε,
Έρχουμι δρόμο αλαργινό,
Ιένα πουτάμι  πέρασα,
Αλλα ιννιά  ‘χω απέραστα.


Η Ελλάδα στο λαό
Πιδιά μ’, πήρι χινόπωρους, πήρι βαρύς χειμώνας,
πέσαν τα φύλλα απ’ τα κλαριά, κρουστάλλιασαν οι βρύσις.

Παπακωνσταντίνου
Όλα τα ντέρτια του ντουνιά, τα βάσανα του κόσμου,
όλα σι μένα τα ‘ριξαν, σι μένα του λιβέντη.


Η Ελλάδα στη Γερμανία
Δεν είναι πόνος να πονεί, πόνος να θανατώνει
Σαν την αγάπη την κρυφή, που δεν ξεφανερώνει.
Δίχως χιονιά χιονίζουμαι, δίχως βροχές βροχιούμαι
Δίχως μαχαίρια σφάζουμαι, όντας σε συλλογιούμαι.
Να ‘σουν στον κάμπο λεϊμονιά κι εγώ στα όρη χιόνι
Να λιώνω να ποτίζονται οι δροσεροί σου κλώνοι.



ΔΙΣΤΙΧΑ

Κρίση  προς Ελλάδα
Εξήντα μήνες σ’ αγαπώ, γίνονται πέντε χρόνια•
αν φύτευα μια λεμονιά, θα έκοβα λεμόνια.


Σόιμπλε σε Τσίπρα
Εσύ μ’ αυτή τη γνώμη κι εγώ μ’ αυτόν το νου,
να δούμε ποιος θα πέσει στα πόδια τ’ αλλουνού.

Αβραμόπουλος στην Προεδρία
Έτσ’ ήτανε της τύχης μου, εσένα ν’ αγαπήσω,
να πάθω τόσα βάσανα και να μη σ’ αποκτήσω.

Καρατζαφέρης σε Άδωνι
Κοντοζυγώνει ο καιρός που θε ν’ ανταμωθούμε,
που θε να σμίξουμε τα δυο, να παρηγορηθούμε.


Ο Τσίπρας για την πρωθυπουργία
Ο έρωτας εις την αρχή είναι γλυκός, καϊμάκι,
μα σαν ριζώσει στην καρδιά, ποτίζει την φαρμάκι.


Καρατζαφέρης στη Βουλή
Πρωί-πρωί σηκώνομαι, το σπίτι σου κοιτάζω,
το παραθύρι σου θωρώ και βαριαναστενάζω.



ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΤΟΥ ΣΟΙΜΠΛΕ ΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ

Auch ein blindes Huhn findet mal ein Korn.
("Ακόμη και η τυφλή κότα βρίσκει κάποτε έναν σπόρο.")
*
Bekannt wie ein bunter Hund.
("Γνωστός σαν παρδαλό σκυλί." )

Es hat nicht sollen sein.
("Δεν ήταν να γίνει.")

Gegen Dummheit ist kein Kraut gewachsen.
("Δεν υπάρχει κανένα βότανο κατά της βλακείας.")

Alter schützt vor Torheit nicht  
("Η ηλικία δεν προστατεύει από τη βλακεία.")

Des einen Leid ist des andern Freud.
("Η στενοχώρια του ενός είναι η χαρά του άλλου.")


                                               ---------



Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου 2015
Ομιλία Τσίπρα στη  Κεντρική Επιτροπή.
Ισχυρίστηκε ότι με τα όχι που είπε στους ευρωπαίους, έδωσε στον έλληνα περηφάνια και αξιοπρέπεια. Ούτε μιλιά για την καινούργια απελπισία που μέσα της τον έριξε.
Ανάλωσε όλη την ομιλία του κατηγορώντας την αντιπολίτευση.
Ενώ κατόρθωσε μόνο να χειροτερέψει τα πράγματα, μιλούσε με θριαμβικό ύφος σαν να έχει λύσει όλα τα προβλήματα και πήγε εκεί για να δρέψει δάφνες.
Είπε ότι το όχι σε μια διαπραγμάτευση, είναι από μόνο του ο σκοπός για τον οποίο γίνεται η διαπραγμάτευση.
Η βραδεία, καλοαρθρωμένη και κοφτή ομιλία του που προεκλογικά τον έκανε να φαντάζει ήρεμα δυνατός, τώρα τον έδειχνε όπως είναι πραγματικά-ένας ευφυής βλαξ.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ένα παγωμένο ακροατήριο που τον κοίταζε λυπημένο με που και που  κάτι χειροκροτήματα σαν από τάφο.

*

ΑΛΕΞΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΤΑΝΕΙΣ
(μεσαιωνικόν ασμάτιον)

Ο καλαμοάλογος και ο σπερματοπότης
και ο μπαστουνοκαταπιωτής
ο καθείς τους μεσαιωνικός οικτρός ιππότης
νικημένος πάντα και κιοτής,

προχωράνε στης Ευρώπης για να παν το κάστρο
δώρο ενώ στα χέρια τους κρατούν
της υπεροψίας τους το κρύο και μαύρο τ’ άστρο
κι απ’ τον τρόμο ενώ τα δόντια τους κροτούν.
…………………………………………………….
Νάτους που γυρνάνε τώρα πίσω νικημένοι,
με τον θολωμένο τους το νου
νίκης παραμύθια να σκαρφίζονται οι καημένοι    
για να πούνε των παροίκων-του κοινού.
                                -------

*

ΑΛΛΑΓΕΣ…

Σταμάτησε ο Αλέξης
να παίζει με το τόπι
μεγαλου αρχηγού επήρε ύφος
το χάλκινό του εζώστηκε το ξίφος
κι είπε ζωηρά «θα πάω
ν’ αλλάξω την Ευρώπη!»

Πήγε. «Παρακαλώ σας»
του λεν ευγενικά
«Το ξίφος σας απέξω να τ’ αφήστε
κανέναν μη από λάθος τραυματίστε.
Δεν χρειάζονται καθόλου
εδώ σιδερικά.»

Και «Όσι, ζεν τ’ αφήνω»
έκανε ο Αλέξης.
«Τότε παιδί μου γύρνα στην Ελλάδα
θαρρώ έχετε ακόμα φασολάδα.
Τα ξίφη έχουν τελειώσει.
Έδώ έχουμε λέξεις.»

Έφυγε ο Αλέξης,
εγύρισε και πάλι.
«Τα χέρια Αλέξη μου πρέπει να κόψεις
πριν τις καινούργιες σου μας πεις απόψεις.
Μην κλαις. Σου μενει ακόμα
στους ώμους το κεφάλι.»

Πάει, τα χέρια κόφτει,
γυρνάει και τους βρίσκει.
«Αν και τη γλώσσα σου κόψεις ευθύς
τότε στο σπίτι μας μπορείς να μπεις»,
του λένε καθώς πίνουν
με σόδα το ουίσκι.

Ο Αλέξης τι να κάνει;
Αφού οι ευρωπαίοι
τα νέα του για ν’ ακούσουνε τα έπη
να τον δεχτούνε πριν κοντά τους πρέπει
τότε θα κάνει ό,τι
κάθε ευρωπαίος λέει.

Έτσι, αφού ενθέρμως
να τους αλλάξει θέλει
και  κάνοντας αυτά που λεν εκείνοι,
χωρίς αυτιά και γλώσσα έχει μείνει.
Και πάνε και τα δύο  
τα κάτω του τα μέλη.

Κι ενώ εκεί είχε πάει
τόσο αποφασισμένος
ν’ αλλάξει την Ευρώπη δίχως άλλο
δεν ένιωσε στον τόσο μέσα σάλο
ότι αυτός ο ίδιος
εβγήκε αλλαγμένος.

Κι έτσι κουτσουρεμένος
δίχως σπαθί και τόπι
βαλμένος σε καρότσι ένα πάνω
κρατάει στα δόντια του ένα πανώ
Γερμανικά που γράφει:
«Άλλατσα την Ευλώπη!»

*


Ο Σόιμπλε προσφέρει εκδούλευση στην Ελλάδα φερόμενος όπως φέρεται.
Γιατί;
Αντιπολίτευση δεν υπάρχει στην Ελλάδα από τότε που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σόιμπλε λοιπόν παίζει το ρόλο της αντιπολίτευσης, βοηθώντας την Ελλάδα-το πώς αμέσως πιο κάτω- αλλά και ξεπληρώνοντας τις χάρες που του έκανε ο Σαμαράς και η Δεξιά τα πέντε χρόνια της Κρίσης. Και παίρνει έτσι τη θέση του Σαμαρά, τώρα που αυτός για προφανείς λόγους δεν μπορεί να μιλήσει.
Λέει λοιπόν ο Σόιμπλε-μεταφράζοντας τη στάση του γενικότερα αλλά και ειδικά τα περί ανευθυνότητας της κυβέρνησης και της λύπησης του ελληνικού λαού:
«Ήρθε εδώ ένα κολόπαιδο βρίζοντας και απειλώντας και ζητάει να υπακούσουμε στις απαιτήσεις του. Και στέλνει έναν υπουργό οικονομικών που θέλει να κάνει μάθημα οικονομίας στην Ευρώπη. Και κάνοντας αυτά θέλει να τον πάρουμε στα σοβαρά! Επειδή όμως πρέπει να απαντήσουμε στα αιτήματά του, του λέμε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συζήτησης γιατι όλα είναι γραμμένα στο πρόγραμμα που έχει υπογράψει η χώρα του με την Ευρώπη. Μας μιλάει για ανθρωπιστική κρίση στη χώρα του, όταν τα λεφτά που τους έδινε η Ευρώπη, τα χάλαγαν στα μπουζούκια. Ποιος τους φταίει λοιπόν αν τώρα πεινάνε; Βέβαια θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε, αλλά όχι σε βάρος των λαών της Ευρώπης. Την ανευθυνότητα των ελλήνων και την ανικανότητά τους να καταλάβουν πού βρίσκονται, ο κύριος Τσίπρας θέλει να την κάνει όπλο ανατροπής της κατάστασης στην Ευρώπη! Μια χώρα απολίτιστη, ελεεινή, αντιδημοκρατική και δουλοπρεπής, έρχεται να επιβάλει στην Ευρώπη τη θέλησή της! Και είμαι σίγουρος πως όταν πάει πίσω στη χώρα του ο κύριος αυτός, θα θελήσει να πείσει-και θα πείσει-τους έλληνες, που στο σύνολό τους είναι χαζοί,  ότι βγήκε κερδισμένος και ότι άλλαξε την Ευρώπη!.. Με τέτοιους φαντασιόπληκτους απατεώνες πώς να συνυπάρξεις;»

*

Όσοι επισκεφτούν την Ευρώπη ή την Αμερική να προσέχουν μην πατηθούν από τον χορό των Αγορών που αυτές χορεύουν στο σκοπό που βαράει ο Τσίπρας.
*
¨Δεν υποκύπτουμε σε τελεσίγραφα» λέει ο Τσίπρας σε κάθε απαίτηση των ευρωπαίων. Και πράγματι δεν υποκύπτει, μόνο σπεύδει να υπακούσει. Όπως και ο Πρόεδρος : εμάχετο τα Μνημονια, όμως τα υπόγραφε. Όμοιος ομοίω.
*
Στο ΣΤΕΡΝ είπε ότι «το Μνημόνιο που θα υπογράψουμε εμείς δεν θα είναι το Μημόνιο που γνωρίζατε…»
Έχει τύχει έναν άνθρωπο που τον είχατε συνηθίσει ντυμένον με παλιόρουχα, να τον βλέπετε ξάφνω ντυμένον με ένα κουστούμι; Ναι. Τι είπατε τότε; Δεν του είπατε «αγνώριστος έγινες βρε…»; Ε, έτσι θα είναι και η σχέση του παλιού με το νέο Μνημόνιο.
*
Κωνσταντοπούλου στον Παυλόπουλο:
«…Σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή καλείστε να επιτελέσετε καθήκον δημοκρατικό, πατριωτικό, δικαιοκρατικό και κοινωνικό. Καλείστε να επανοηματοδοτήσετε τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό που θα ενσαρκώσετε και τον οποίο πολλές εξουσίες στο παρελθόν επεδίωξαν και πέτυχαν να εργαλειοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν….»

Ώστε κάποτε είχε νόημα ο ανώτατος πολιτειακός θεσμός! Πώς και δεν το πήρε χαμπάρι κανείς;
Και τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό κάποιοι κάπου κάποτε τον εργαλειοποίησαν;
Για σκέψου!
Και σε ποια υψηλή κουμουνιστική επιταγή υπακούοντας το βούλωνε μέχρι σήμερα η κυρία πρόεδρος της βουλής;

*

Πού ποντάρει ο Τσίπρας ότι θα τον ελεήσουν οι εταίροι μας; Πρώτον, όπως έχει πει ο ίδιος, στο ότι η Ελλάδα έχει γεωπολιτική αξία. Δεύτερον γιατί αν καταστραφεί η Ελλάδα θα καταστραφεί και η Ευρώπη. Και τρίτο γιατί «θα το κάνουμε Κούγκι»!
Αστείος πρωθυπουργός μας προέκυψε.

*

Η ανεύθυνη κουτοπονηριά στο νέο αίτημα του Τσίπρα από τη μια (δώστε μας λεφτά και θα δείτε-θα σας κάνω εγώ μια χώρα μούρλια!), η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα από την άλλη της Γερμανίας (δε θέλουμε υποσχέσεις, δώστε μας αριθμούς, δεν βλέπουμε αριθμούς) «συγκρούονται». Και ποιος άλλος αν όχι η λογική και η πειθαρχία σε κανόνες θα νικήσει;

*

Περιμένω τουλάχιστον πάνω στα ερείπια να κάνει την αυτοκριτική του ο Τσίπρας. Ή μήπως αλλαξε η κουμουνιστική τακτική και τώρα μετράει η άμετρη αλαζονεία και η η μαγκιά τύπου Σαμαρά;

*

Κινητοποιείται, λέει ο Τσίπρας, η Ευρώπη υπέρ ημών! Επειδή καμιά κατοσταριά ελληνόπαιδα  φώναζαν στη Βιεννη!  Κακόμοιρε, αστείε Τσίπρα!

*

Και η επαιτεία συνεχίζεται από την υπερήφανη και αξιοπρεπή πλέον Ελλάδα. Και ο πρωθυπουργός μας γλύφει εκεί που πριν έφτυνε. Αυτή ήτανε πάντοτε, είναι τώρα και θα είναι πάντοτε η ζωή σου Ελλάδα. Για όσο υπάρχεις ακόμα.
.μ.

Τετάρτη, 18 Φεβρουαρίου 2015
Ο Τσίπρας δεν έκανε Πρόεδρο εκείνον που ήθελε, αναφέροντας μάλιστα  γελοίες δικαιολογίες γι αυτό.

Η Δεξιά χαίρει γιατί έχοντας Πρόεδρο δικό της δεσμεύει τον Τσίπρα.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος ξέρει ότι μπαίνει εκεί σαν φρένο στις επιθυμίες του λαού.
Ωραίοι είναι οι ελιγμοί όταν αποβλέπουν στην εκπλήρωση ενός σκοπού. Πώς όμως εκπληρώνεται ο σκοπός του Τσίπρα έτσι; Απλά, δεν εκπληρώνεται ο σκοπός γιατί ποτέ ο Τσίπρας δεν είχε σκοπό. Γιατί τότε ψήφισε Τσίπρα ο λαός; Δεν ξέρω γιατί. Μήπως από συμπόνοια για να φέρει και κάποιους άλλους να φάνε; Ή μήπως δεν ήξερε ότι δεν έχει σκοπό ο Τσίπρας; Κανείς δεν ξέρει.

*

Ο Τσίπρας ψάχει για στηρίγματα από τη Δεξιά αφού όλες οι χώρες που έλπιζε να τον βοηθήσουν δεν το κάνουν. Ακόμα και ο Αναστασιάδης του κλείνει την πόρτα.
Ο Τσίπρας βλέπει μπροστά του το χάος. Και το βάρος μόνο και μόνο της ιδέας ότι αυτός θα είναι που θα λάβει μια σοβαρή και ολέθρια για την Ελλάδα απόφαση, τονε τρομάζει. Έτσι θέλει συμμάχους. Φοβάται τη μοναξιά και άρχισε να πλησιάζει δειλά δειλά τα άλλα κόμματα, να ενημερώνει τους αρχηγούς τους, και μάλιστα να ζητάει δειλά και ένοχα να υπάρξει «αργότερα» μια σύμπνοια όλων για την μελλοντική διαπραγμάτευση με την Ευρώπη.

*
Ο Τσίπρας μιλάει στον Βενιζέλο για συνεννόηση. Ο Βενιζέλος τον αδειαζει λέγοντάς του ότι κι αυτός είχε ζητήσει από το ’12 μια συνεννόηση των πολιτικών. Ο Τσίπρας κάνει ότι δεν το άκουσε.

*

Μία κυβέρνηση που δεν κάνει ότι θέλει, μία αντιπολίτευση που κάνει ότι θέλει, ένας Πρόεδρος που ξέροντας για τι εκλέχτηκε, συμπεριφέρεται ανάλογα, δηλαδή δεν κάνει τίποτα. Και δεν κάνει τίποτα γιατί η δουλειά του τελείωσε από τη στιγμή που προτάθηκε επίσημα από την κυβέρνηση. Και η δουλειά του Παυλόπουλου είναι να διαβεβαιώσει-μόνο με την εκλογή του-τους γερμανούς ότι το δάνειο της Ελλάδας είναι δίκαιο και αδιαπραγμάτευτο, ότι οι έλληνες άλλα υπογράφουνε και τα αντίθετα λένε,  ότι δεν θα τους ξαναενοχλήσουμε για τους μετανάστες επειδή εμείς είμαστε ευτυχισμένοι που αυτοί διάλεξαν τη χώρα μας, ότι οι ευρωπαίοι δεν χρειάζονται μετά από αυτά να παίρνουν στα σοβαρά τα λεγόμενα του Τσίπρα.
Να η εικόνα της σημερινής Ελλάδας.

                                    -----






ΔΙΆΦΟΡΑ ΜΙΚΡΑ

Ένα ανέκδοτο.
Ένας τύπος όλο κοιμότανε και τεμπέλιαζε.. Πάει κάποιος και τον ρωτάει: γιατί όλο κοιμάσαι;; Λέει αυτός τι να κάνω; Του λέει ο τύπος, να κουραστείς, για να μάθεις γράμματα, να μπεις στο Πανεπιστήμιο, να μπεις στη Νομική Σχολή, να γίνεις δικηγόρος, να δικηγορήσεις τριάντα χρόνια και ύστερα να πάρεις τη σύνταξή σου και να κάθεσαι. Ε!, λέει ο άλλος, και τώρα τι κάνω; Δεν κάθομαι;  
Το ανέκδοτο στα καθ’ ημάς.
Ρωτάει ο Τσίπρας τον Σαμαρά: γιατί λες όλο ναι στους γερμανούς; Λέει ο Σαμαράς, τι να κάνω; Του απαντάει ο Τσίπρας: να ζητήσεις κούρεμα του Χρέους, ύστερα να ζητήσεις Διεθνή διάσκεψη για την Ελλάδα, ύστερα να δηλώσεις ότι οι Αγορές θα χορεύουν στο δικό σου σκοπό, να ζητήσεις να μην ισχύει το Μνημόνιο για την Ελλάδα, ύστερα θα δηλώσεις ότι αγωνίζεσαι να σώσεις όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, να πεις τον Ολάντ Ολαντρέου, να δηλώνεις ότι δεν θα υποχωρήσεις ούτε βήμα πίσω, να δηλώσεις ότι θα αντιστρέψεις τα μέτρα που έχει λάβει η προηγούμενη κυβέρνηση, ότι δεν θα ζητήσεις παράταση του Μημονίου, και μετά να ζητήσεις παράταση του Μνημονίου και πια να λές όλο ναι στους  γερμανούς. Και του απαντάει ο Σαμαράς: Και τώρα αυτό δεν κάνω;
Καθένας με την τακτική του.
*

Και  μέσα σ’ όλα και πρώτα απ’ όλα η βεβαιότητα ότι όλο το δικιο είναι με το μέρος των ελλήνων και πως η Ευρώπη επιδιώκει τον αφανισμό τους.

*

Τελείωσε λοιπόν και η ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Είδαμε έναν αυτοαποκαλούμενο κουμουνιστή πρωθυπουργό να κάνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα δεξιό πράγμα, έναν πυροσβέστη αντί έναν εμπρηστή.
Αυτό έφερε η ώρα αυτή-αυτό έφερε πριν σβήσει η σπίθα αυτή της πυρκαγιάς του Χρόνου στην Ελλάδα, την πατρίδα μας, τη χώρα όπου επικρατεί  παλιανθρωπιά αντί καλοσύνη,  αγυρτεία αντί τιμιότητα, σατραπισμός αντί ευπρέπεια,  ανευθυνότητα αντί υπευθυνότητα,  παραφροσύνη αντί φρονιμάδα, εγωισμός αντί αλτρουισμός,  οίηση αντί ταπεινοφροσύνη,  δουλικότητα αντί αξιοπρέπεια,  τσαπατσουλιά αντί τάξη,  υστεροβουλία αντί ανυστεροβουλία, στριγκλίσματα αντί ήρεμη αντιμετώπιση των καταστάσεων,  επίδειξη αντί σεμνότητα,  ευγένεια αντί αγένεια, βία αντί πειθώ,  τεμπελιά αντί εργατικότητα, φθόνος αντί άμιλλα,  ασχήμια αντί ομορφιά,  παρανομία αντί νομιμότητα, μοιρολατρία αντί χειραγώγηση της μοίρας, μέσον αντί αξιοκρατία,  αμετροέπεια αντί λακωνικότητα, γυφτιά αντί νοικοκυροσύνη,  αδηφαγία αντί λιτή δίαιτα,  αδαημοσύνη αντί γνώση, τραγελαφικό αντί φυσικό,  αφιλοκαλία αντί καλαισθησία,  ασυδοσία αντί ελευθερία,  ασυλλογισιά αντί περίσκεψη,  προχειρότητα αντί σχεδιασμός,  αρλούμπα αντί κατανοητή έκφραση,  αποχαύνωση αντί ενεργητικότητα,  κακοήθεια αντί χρηστότητα,  πνευματική αναπηρία αντί εξυπνάδα,  απερισκεψία αντί στοχασμός,  ανευλάβεια αντί ευλάβεια,  αναρμοδιότητα αντί εξειδίκευση, αριβισμός αντί αξιοκρατία,  αλλοπροσαλλοσύνη αντί ευστάθεια,  αλητεία αντί σταθερότητα,  αδικολαλιά αντί έπαινος, βρωμιά αντί καθαριότητα, κατασπατάληση αντί περισυλλογή,  κατακραυγή αντί συγνώμη, διχογνωμία αντί ομόνοια, δυστροπία αντί καλογνωμιά,  επιπολαιότητα αντί βάθος.

*

Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2015
Κακλαμάνης για την εκλογή Παυλόπουλου από τον ΣΥΡΙΖΑ: Είμαι σίγουρος ότι ο Καραμανλής θα γελάει από κει πάνω.
Γιατί να μη γελάει; Ο καπιταλισμός καλά κρατεί στη γη, η Ελλάδα ακολουθεί τους ισχυρούς σαν σκυλάκι, όλοι οι «αριστεροί» πρωθυπουργοί τρέμουνε τη Δεξιά και κάνουν Πρόεδρο ένα δεξιό κάθαρμα κάθε φορά, οι δεξιοί πρωθυπουργοί βάζουν «δημοκράτη» Πρόεδρο, η σαπιλα συντηρείται. Γιατί να μη γελάει; Οι ρόλοι καλά μοιρασμένοι και παιγμένοι στο Θέατρο της πολιτικής ζωής. Ο Τσίπρας Δον Κιχώτης  πάνω στο τεράστιο καλάμι του σωτήρας της Ελλάδας και της Ευρώπης, ο Σαμαράς ακρίτας της Συντήρησης, ο Λαφαζάνης ο Μεφιστοφελής της υπόθεσης, ο Παυλόπουλος το ακίνητο και άβουλο ξόανο και ο λαός ο Χορός της φάρσας, υφιστάμενος επιδράσεις και επιβάλλοντας ενέργειες. Και μεις, οι πραγματικά τραγικοί θεατές, που μας αναγκάζουν να βλέπουμε την παράσταση πληρώνοντας σαϋλωκικά εισιτήριο με το αίμα μας από πάνω.
In girum imus nocte et consumimur igni.


*

Ο Τσίπρας λέει στον Σόιμπλε να λυπάται τους λαούς που βαδίζουν με σκυμμένο κεφάλι.
Ενώ οι έλληνες βαδίζουν με το κεφάλι ψηλά. Απόδειξη ότι για δεκαετίες: έχουν πολιτικούς που τους κλέβουν, καταπίνουν τα σκάνδαλα των πολιτικών τους, ανέχονται  την Διαπλοκή, ανέχονται την ανυπαρξία ελληνικού Κράτους.

*

Ο Τσίπρας λέει ότι η δύναμη της Αριστεράς ήταν πάντα ότι αυτή δεν διεκδικούσε τα αξιώματα για τον εαυτό της. Διεκδικούσε έμπνευση. Γι αυτό και έκανε τον Παυλόπουλο Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Όπως για παράδειγμα ο Λένιν, όταν κατάκτησε την εξουσία με την Οχτωβριανή Επανάσταση, έκανε Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ τον Τσάρο. Έτσι ο Λένιν βρήκε την έμπνευση που διεκδικούσε.

*

Ο αντιμνημονιακός Τσίπρας και το αντιμνημονιακό κόμμα του, έκανε πρόεδρο έναν μνημονιακό!, λένε οι διαρκώς διαμαρτυρόμενοι. Όμως όχι φίλοι μου, μπορεί να ψήφισε όλα τα μνημόνια ο Παυλοπουλος, όμως είπε ότι είναι αντισυνταγματικά! Λίγο το έχετε αυτό; Η διαφορά από τους άλλους λάτρεις των μνημονίων είναι ότι αυτοι μετά την ψήφιση από αυτούς των μνημονίων, δεν καταφέρθηκαν εναντίον τους.
Μα καλά, θα ρωτήσουν οι αφελείς, ο πολέμιος των μνημονίων Προεδροδημοκρατικοποιεί έναν υπέρμαχό τους; Αχ, ως πότε θα ζω να σας μαθαίνω; Διαλεκτική φίλοι μου! Σου λέει ο Τσιπρας μνημονιακός ο Παυλόπουλος, αντιμνημονιακός εγώ, η σύνθεση θα είναι ένα απεχθές μνημόνιο! Όπερ και απεδείχθη επί των ημερών μας και να που τώρα ο Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να πολεμάει ένα απεχθές μνημόνιο.

*

Θέλετε και ένα άλλο σκέλος της αξιομνημόνευτης αντιμνημονιακότητας του κυρίου Παυλόπουλου; Αντί να απολύει διόριζε επί υπουργείας του! Μάλιστα! Εναντιωνόταν έτσι στο μνημόνιο πριν αυτό ζητήσει απολύσεις! Και προβλέποντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα γινόταν κυβέρνηση σύντομα, διόριζε νεοδημοκράτες στο Δημόσιο, γιατί σου λέει ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει όλον το χρόνο δικό του για να διορίζει δικούς του. Σοφία δέρνει τον άνδρα.

*

Μα καλά, είναι όλοι αυτοί λόγοι ικανοί να κάνουν τον Τσίπρα να κάνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν βαμμένο δεξιό;
Μην μιλάτε, ο Τσίπρας εμπνέεται!..

*

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει παράταση! Δηλαδή συνέχιση του Μνημονίου! Τότε γιατί όλο αυτό το θρίλερ; Γιατί δεν τη ζήταγε από την αρχή να τελειώναμε; Άγνωστοι αι βουλαί του Υψίστου.

*

Ευτυχώς που το κόμμα του Τσίπρα δεν έχει κανένα κάπα στο όνομά του να πέσει και να τους πλακώσει όλους εκεί μέσα.

*

Στο τέλος τέλος όμως ο Παυλόπουλος έχει ένα μεγάλο προσον. Να μην υποχωρεί σε ό,τι δεν λέει ή δεν κάνει. Απαραίτητο προσόν για έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας εν τη μεταπολιτευτική Ελλάδι.
Μονο, λέω, λυπάμαι όταν σκεφτώ ότι ο κύριος Παυλόπουλος αγαπάει τόσο πολύ τη δουλειά του, που θα σώσει την Ελλάδα θυσιάζοντας γι αυτό την άλλη μεγάλη του αγάπη, την καθηγεσία.
Μα υπάρχει λύση ώστε να μείνει και ο λύκος-Δεξιά χορτάτος και η πίτα-ΣΥΡΙΖΑ ακέρια: να φτιάξουν ένα ομοίωμα του δεξιού χεριού  Παυλόπουλου, να κολλήσουν μια αυτοτροφοδοτούμενη πέννα στα δάχτυλά του και να το καθίσουν στην Προεδρική καρέκλα να υπογράφει. Και ο υπόλοιπος Παυλόπουλος να διδάσκει. Και μη θαυμάζετε, η επιστήμη κάνει θαύματα σήμερα.

*

Δευτέρα, 16 Φεβρουαρίου 2015
Πάμε για δημοψήφισμα λοιπόν ή για εκλογές δημοψηφισματικές, αφού αυτό θέλει η αποφασιστικότητα, η αξιοπρεπεια και η περηφάνεια του "κουμουνιστή" Τσίπρα.

*

Οι στίχοι μου "ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΝΔΗ ΠΡΟΕΔΡΟ" άλλαξαν τη γνώμη του Τσίπρα για Πρόεδρο Δημοκρατίας Αβραμόπουλο. «Έπρεπε να μου το έλεγες νωρίτερα», μου είπε, «για να μην εκτεθώ.»

*

Λυπάμαι τους έλληνες, είπε ο Σόιμπλε, ψηφίσανε μια κυβέρνηση που φέρεται ανεύθυνα.
Και η κυβέρνηση φρύαξε.
Γιατί; Δεν είμαστε αξιολύπητοι και ανεύθυνοι;
Όταν ένα ποντίκι βάζει κόκκινες γραμμές στη γάτα αυτό είναι υπευθυνότητα ή τάχα γελοιότητα;
Και όταν εκλιπαρείς λίγα ευρώ για να επιβιώσεις δεν είσαι αξιολύπητος;
Έμμετρα εκφρασμένη είναι η άποψή μου αυτή στο παρακάτω δείγμα-απόσπασμα, για το πώς ζητιάνευαν όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις μας από την Αμερική. Το ίδιο κάνει σήμερα και η «αριστερή» κυβέρνησή μας από την Ευρώπη.

……………………………………………………
Γι αυτό σας λέω-δώστε μου δολάρια πρόεδρέ μου
να διαψευστούν οι αριστεροί σφοδροί επικριταί μου
που άπρακτος στη χώρα μας διαδίδουν πως θα πάω-
δώστε μας για να φαν κι αυτοί αλλά κι εγώ να φάω.

Και μη ποτέ νομίσετε λέξεις ότι θ’ αρθρώσω
από τας λίαν δουλοπρεπείς εκείνας-να μη σώσω.
Είμαστε υπερήφανος λαός και επαιτούμε
όχι σαν άθλιοι ζήτουλες, αλλά σαν ν’ απαιτούμε.
Όταν με χέρι απλωτό οικτρά διακονιαρίζομεν
την κεφαλή έχουμε ψηλά και πόρρω ατενίζομεν.
Κι όταν γυρίσουμε μετά κι άδεια παλάμη δούμε
τότε αυτόν αφήνουμε κι από άλλονε ζητούμε.
Και ούτε λέμε «τον πτωχόν, άρχοντα, ελεήστε»,
παρά «θα ημπορούσατε κύριε να μας δανείστε…»
Αισθάνεστε την διαφοράν του «άρχοντα» απ’ το «κύριε»΄
Ανάμεσά των εγωισμού φωναί ηχούνε μύριαι.
Και την αξιοπρέπειαν που κλείει το «δανείστε»
Δεν ημπορείτε βέβαια να μας την αγνοείστε.
…………………………………………

*

Είπε ο Τσίπρας: Αν μας δώσουν έξη μήνες περιθώριο χρόνου, σε έξη μήνες η Ελλάδα θα είναι μια άλλη χώρα.
Δηλαδή; Θα πάψουμε να βλέπουμε σκατά σκύλων στους δρόμους;
Οι ένοπλες δυνάμεις μας δεν θα φοβούνται πια την Τουρκία;
Οι έλληνες θα πάψουν να κλέβουν ο ένας τον άλλο;
Θα πάψει η φοροδιαφυγή;
Τα σχολεία θα έχουν θέρμανση, θα είναι σχολεία και όχι αχούρια, θα μαθαίνουν σ’ αυτά γράμματα τα παιδιά;
Τα αυτοκίνητα δεν θα παρκάρουν στα πεζοδρόμια;
Ο κυρ-Παναγιώτης θα μπορέσει να πηγαίνει διακοπές κάθε καλοκαίρι;
Αν δεν μιλάει πάλι για τέτοια αλλαγή μήπως μιλάει για την άλλη-να γίνει η Ελλάδα ένα Ντουμπάι ή μια χώρα Λας Βέγκας;


*

 ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΝΔΗ ΠΡΟΕΔΡΟ

Μ’ ένα πόδι δεξιό
κι ένα πόδι αριστερό
πώς μπορεί πάνω στη γη
μια πατρίς να περπατεί;

Μ’ έναν πρόεδρο δανδή
Και πρωθυπουργό παιδί
Τι χαίρι να ιδεί
Η πατρίδα η καψερή;

Κι είναι πρόοδος μια τέτοια
Που μας μέλει περιπέτεια;
Τι ο πρωθυπουργός φοβάται
Και τα τέτοια μηχανάται;

Αλλά έτσι Τσίπρα έρμε
Είτε θέλουμε ή δε θέμε
Ούτε πίσω ούτε μπροστά
Η Ελλάς θα προχωρά,

Παρά ακίνητη θα μένει
Σαν να είναι πεθαμένη
Αφού λίγο αν κινηθεί
Σωριασμένη θα βρεθεί.

Κρίμα στην αριστερή
Που πρεσβεύεις τακτική.
Την πατρίδα θες τ’ ανέμου;
Άλλαξε όνομα κανέμου,

Και σε όλους φώναξέ το
Να σε λέμε από φέτο
Όχι όπως ήσουν: ΣΥΡΙΖΑ
Μα όπως θα ’χεις γίνει: ΣΥΝΔΡΙΖΑ.


ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

ΣΥΡΙΖΑ
Ότι και να λέει η ΝΔ και ότι και να λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός θα κρίνει τη νέα κυβέρνηση από το αν αυτή θα τηρήσει τις προεκλογικές υποσχέσεις της. Και εκείνες που θα πρέπει να γίνουν άμεσα, και εκείνες που θα πρέπει να μείνουν γι αργότερα. Και είναι πρόθυμος ο λαός να δώσει περιθώριο χρόνου στην κυβέρνηση ως προς το παραπάνω. Και αυτό θα το δούμε να γίνεται.  Γιατί ο λαός ξέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΚΚΕ, παρά μόνο ένα ισχνό ευρωκουμουνιστικό κόμμα.

ΝΔ

Ο αυταρχισμός του καραμανλισμού αποκλείει την επάνοδο του Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ. Το μητσοτακέικο, λόγω του αρνητικού βάρους που κουβαλάει ο Κυριάκος αργεί ακόμα (για Ντόρα δεν μιλάμε πλέον) . Την ηγεσία της ΝΔ θα την αναλάβει κάποιος ή κάποια, που μέχρι τώρα δεν έχει προβάλει δημόσια τέτοιες αξιώσεις. Το άτομο αυτό θα είναι νέο σε ηλικία, θα ξεφορτωθεί γρήγορα τα παλαιά και γερασμένα πρόσωπα του κόμματος όσο μεγάλο όνομα κι αν έχουν και θα αλλάξει το όνομα του κόμματος.
Τα παραπάνω θα γίνουν αν η ΝΔ καταλάβει πως για να ευδοκιμήσει πρέπει να συμπορευτεί με τις υποδείξεις της εποχής, αλλιώς θα έχει την τύχη του ΠΑΣΟΚ.
*
ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπάρχει στην επόμενη Βουλή.
Παλιομοδίτικα μυαλά κουβαλώντας και άτολμο, θα κρατήσει όποια στενή περιοχή θα του αφήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και η καινούργια ΝΔ.

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Τα υπόλοιπα κόμματα θα ξεπηδάνε σαν παράξενες παραφυάδες στον κορμό των μεγάλων κομμάτων, που ο ίδιος ο λαός θα τις ξεμασχαλιάζει σαν άχρηστες.

ΚΚΕ
Ίδιο σε δύναμη και σε ιδέες θα παραμείνει το ΚΚΕ.

Με λίγα λόγια σαν χώρα θα ακολουθήσουμε τον ευρωαμερικάνικο  δρόμο της δημιουργίας δύο μεγάλων κομμάτων που θα εναλλάσσονται στην εξουσία και πάλι, όμως που τώρα θα λειτουργούν προσαρμοσμένα περισσότερο στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Αυτό χωρίς και πάλι ο λαός να αλλάξει μυαλά παρά τόσο, όσο θα χρειάζεται για να μην ξαναπέσει σε μια παρόμοια σαν την τωρινή κρίση.

*
Την Κυριακή το πρωί, οι δύο εκκολαπτόμενοι φασίστες της πρωινής εκπομπής του Σκάι, έδωσαν μαθήματα πατριωτισμού και χάραξαν γραμμή πλεύσης στον Τσίπρα, λέγοντάς του ότι πάνω απ' όλα είναι η πατρίδα και τονίζοντάς του να μην στραφεί ανατολικά.
Σήμερα το πρωί, Δευτέρα, ο μικρόνους και ως εκ τούτου ώριμος φασίστας Πορτοσάλτε (ό εστί μεθερμηνευόμενον κουρσάρος), επετέθη φραστικώς κατά του κυρίου Κατρούγκαλου, υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης επί πολιτικών και θεμάτων τακτικής.
Ο εκλεκτός του ελιτίστικου καναλιού, χωμένος μέχρι το λαιμό μέσα στα νερά του φασισμού, αδυνατεί και να υποπτευτεί ακόμα ότι υπάρχει και μια άλλη θεώρηση των πραγμάτων από την μονολιθική δική του, πόσο μάλλον ότι υπάρχει και μία αριστερή τέτοια.
Ο τετραπέρατος δεξιολάτρης οικονομολόγος Παπαδημητρίου από την άλλη, προσπαθεί από τη μια να σφάξει με το γάντι τη νέα κυβέρνηση, και παράλληλα να φρενάρει την φαφλατάδικη ανοησία του Πορτοσάλτε, ο οποίος έχει αποδεχτεί με τη σειρά του ότι του χρειάζεται φρένο και δέχεται τις προσβλητικές για άλλους παρατηρήσεις του Παπαδημητρίου, όχι όμως για να αλλάξει τακτική, αλλά για να μπορεί να ξαναρχίσει την αμέσως επόμενη στιγμή της κουβέντας τους τα βλακώδη φασιστικά του ξεσπάσματα, θεωρώντας ότι με το να μην απαντάει στα μαλώματα του Παπαδημητρίου, όσα έχει πει νωρίτερα του συγχωρούνται και ο Θεός της Οπισθοδρόμησης του δίνει το δικαίωμα να ξαναρχίζει κάθε φορά τα ίδια.