Ν’ ΑΓΑΠΑΣ
Δεν ξέρεις τι σημαίνει ν’ αγαπάς;
Είναι σα στον αιθέρα να πετάς.

Είναι σαν να ’χεις μέσα στο κορμί σου
Μια πυρκαγιά με εστία της το στήθος.
Κι η πυρκαγιά είναι μεγάλη τόσο
Που δεν χωράει μέσα σου και θέλει
Έξω να βγει το Σύμπαν για να λάμψει.

Είναι ωσάν δεμένος κάπου να σαι
Χωρίς ούτε σκοινί διόλου να βλέπεις
Ούτε σε τι δεμένος πάνω είσαι.

Είναι ωσάν να θέλεις να φωνάξεις
Μα στόμα και πνευμόνια να μην έχεις.

Είναι να πνίγεσαι, από τί χωρίς να ξέρεις.

Είναι που η λέξη «λογική» σού είναι ξένη.

Είναι το χέρι σου που αν κοιτάζεις,
το χέρι της αγάπης αντικρίζεις.

Είναι το φως που ο ήλιος τάχα στέλνει
δεν είναι του ήλιου αλλά δυο ματιώνε.

Είναι που η μουσική, ανάπτυξη είναι
του δεύτερου του "άλφα" της αγάπης.

Είναι που δεν υπάρχεις παρά όσο
Η δίνη της αγάπης σε ορίζει

Είναι που δεν σε νοιάζει να πεθάνεις
Γιατί πια θάνατος για σε δεν είναι.



ΜΗ ΓΕΡΑΣΕΙΣ ΠΟΤΕ

Μη γεράσεις ποτέ.
Μην αφήσεις το χρόνο ν' ασπρίσει τα μαύρα μαλλιά σου.
Μη γεράσεις ποτέ.
Και ποτέ μια γυναίκα πως δε βρήκε ζεστή τη θερμή αγκαλιά σου
μην αφήσεις να πει.

Μη γεράσεις ποτέ.
Η παιδιάστικη φλόγα των ματιών σου ποτέ ας μη σβήσει
κι ότι όλες τις χάρες της ζωής έχεις ζήσει
ποτέ μην το πεις.

Όταν σκύβεις ποτέ
μη σε σπρώχνει το βάρος κάποιας άθλιας καμπούρας
και τα δυο σου τα χέρια
μη γνωρίσουν ποτέ
τη λαβή της μαγκούρας.

Σκύβε μόνο σα θέλεις
λουλουδάκια να κόψεις σε κοπέλα να πας
και μαγκούρα να παίρνεις
μοναχά όταν θέλεις μαγκουριές να σκορπάς.

Αλλ' απ' όλα πιο πάνω
μια να είναι η ελπίδα-μια να είναι η ευχή σου-
να μη δεις μια ρυτίδα
να χαράζει κρυφά την ψυχή σου.

Κι αν θα δεις κάποια μέρα
πως αμφίβολες γνώμες σου ζαλίζουν τη σκέψη
κι ότι άλλα πιστεύει η ψυχή
απ' αυτά που 'χε πρώτα πιστέψει-
κι αν θα δεις κάποια μέρα
πως αδύνατο είναι όλα τούτα να κάνεις
μη διστάσεις ποτέ-
το καλλίτερο είναι στη στιγμή να πεθάνεις.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ..

Θάνατος είναι να λιπαίνεις
του μνήματός σου τα λουλούδια.
Θάνατος είναι αντίς ανθρώπους
να βλέπεις γύρω μαύρα ζούδια.

Είναι ανάγκη να μην έχεις
καμιάς γυναίκας την παρέα,
κι είναι ποτέ να μη σε νοιάζουν
του ραδιοφώνου σου τα νέα.

Είναι ποτέ να μην κρυώνεις
κρύο όσο γύρω σου κι αν κάνει,
είναι το μήκος των τριχών σου
να έχει πάψει πια ν' αυξάνει.

Θάνατος είναι να μην πρέπει
να φας να πιεις ή να διαβάσεις,
είναι ποτέ σου να μην έχεις
να ξαναδώσεις εξετάσεις.

Θάνατος επιτέλους είναι
χώρο στο σπίτι να μην πιάνεις,
θάνατος είναι, και κυρίως,
να μη φοβάσαι να πεθάνεις.