ΡΊΤΑ

Σαν πεφταστέρι έλαμψες για λίγο
Κι έσβησες. Αυτό ήσουνα. Μα κοίτα:
Τον που ποτέ δε σβήνει βρήκα ήλιο-
Το αίμα! την Ανάσα μου! τη Ρίτα!