ΤΟ ΜΕΛΑΝΟΔΟΧΕΙΟ

Κάποιες φορές αιστάνομαι
σα μελανοδοχείο
που κάποια πέννα μέσα του
βουτώντας ταχτικά
μαύρα αραδιάζει γράμματα
πάνω σε άσπρη κόλλα-
μαύρα αραδιάζει γράμματα
σε φύλλα ολολευκά.

Και κάποια μέρα μέσα μου
η πέννα σα χωθεί
μελάνι άλλο δε θα βρει-
θε' να 'χουνε σωθεί
οι στάλες της ολόμαυρης
κι ολόπικρης ζωής μου.
Και κάποιο χέρι νευρικό
θα σπάσει το γυαλί μου.