Η γυμνόστηθη Σίτα

Η γυμνόστηθη Σίτα,η γυναίκα του Ράμα
θάμα η ίδια κι από 'να εγεννήθηκε θάμα:
το ρυάκι τη γέννησε το δροσό ενός αγρού
(οι προπάτορες ίσως του χειλιού της του υγρού).

Εξορία ο Ράμα; Και η Σίτα μαζί του.
Στους αγώνες του όλους χέρι πάντα δεξί του.
Να μπαλώνει, να πλένει, να 'τοιμάζει φαί
και αυτός πριν ξυπνήσει να ξυπνάει το πρωί.

Και κακοί όταν τον Ράμα φυλακίσαν ανθρώποι
σπίτι αυτή καρτερούσε' μια σωστή Πηνελόπη'
κι αφορμή ούτε μία για κουβέντα κακή
ούτε σ' έναν δε δίνει όσοι μέναν εκεί.

Α! Καλότυχε Ράμα! Τάχα ποιος δε θα εζήτα
μια γυναίκα κοντά του να 'χει όπως η Σίτα-
με αυτήν να κοιμάται, με αυτήν να ξυπνά
(κι επιπλέον που έχει και τα στήθια στητά).