GREEK GOD
(Όταν ο Μπούλης έγραψε στην πινακίδα του αυτοκινήτου του τις λέξεις GREEK GOD)

Ξέρεις εκείνο τον παπά που απ’ τήν πολλή σοφία
Τα δώδεκα ευαγγέλια τάβγαζε δεκατρία;
Ετσι και συ τον αριθμό των θεών τον μεγαλώνεις
και δεκατρείς πως ήτανε άξαφνα μας δηλώνεις.

Ποιος είδε αητό βουνότροφο μες σε κοτέτσι διάνου;
Ποιος είδε Ελληνα θεό σε Μπε Εμ Βε απάνου;
Κι όμως κι ετούτο τόδα εγώ σε τούτον δω τον τόπο
Που τόσο είναι περίεργα τα χούγια των ανθρώπω’.

Ρε Μπούλη-πες-πώς σκέφτηκες κι έκανες-στο Θεό σου
Εναν απ’ τούς Ολύμπιους θεούς και τον εαυτό σου!
(Κι αφού κι αυτό απ’ τά χείλη σου τ’ ακούσαμε, ποιος ξέρει
η επόμενη σου δήλωση τί άλλο θα μας φέρει...)

Μα δε μας είπες-τι θεός; Κάθε συνάδελφος σου
Είχε και κάποιο επάγγελμα. Ποιο είναι το δικό σου;
Αλλος τους ήταν σιδεράς, άλλος ηλεκτρολόγος, 
θαλασσινός και έμπορος άλλος τους, γυρολόγος,

Και τα λοιπά και τα λοιπά. Πες μας λοιπόν εν πρώτοις
Εσέ της θεοσύνης σου ποια ειν' η ειδικότης.
Η μήπως είσαι νιος θεός μες στων θεών την τάξη
Και πρέπει πρώτα θεϊκή να πάρεις κάποια τάξη;

Αλλά κι αν είσαι νεαρός και πρωτοδιορισμένος
Η δύναμη σου υπέρμετρη θα είναι ωρισμένως
Και όσες σου ζητήσουμε μπορείς να κάνεις χάρες.
Πάρε λοιπόν τα ντόρτια μας και δώσε μας εξάρες.

Η ένα τηλεφώνημα από τη Μπε Εμ Βε σου
Κάνε, και τις κατάλληλες δώσε τις διαταγές σου
Ωστε να γίνουν πράγματα που αδύνατα φαντάζουν
Και που οι πιστοί κάθε θεού θαύματα τα ονομάζουν.

Κι ας είναι μες στα θάματα το θάμα σου το πρώτο
Τους τυχερούς τους αριθμούς να μας ειπείς του Λοττο.
Να πάρει ο Μήτσος Μερσεντές κι ο Αρης Ααμποργκίνι
Και.. ε.. κι οι φίλοι σου οι καλοί να βολευτούν κι εκείνοι.

Δώσε τη γλύκα στα πικρά, κάνε τους γέρους νέους
ιιλούσιους κάνε τους φτωχούς, τους άσχημους ωραίους.
Με άλλα λόγια φρόντισε ώστε η μικρή η γη μας
Να πάψει να ’ναι η φρικτή, άχαρη Κόλαση μας.

Κι αφού θεός εδήλωσες μα κι Ελληνας συνάμα,
Κάνε και για τη δύστυχη Ελλάδα κάνα θάμα-
Αύξησε το συνάλλαγμα το ξένο της λιγάκι
Η, ας πούμε την Κυβέρνηση δκώξε του Μητσοτάκη.

Και να μην κάνεις άλλονε Πρωθυπουργό κανένα
Απόσους δοκιμάσαμε σε χρόνια περασμένα,
Μα κάποιον που, αν γίνεται, να μη μασάει συνέχεια
Ενώ το δόλιο το λαό θα δέρνει η ανέχεια.

Αλλά καιρός ναφήσουμε τ’ αστεία και να δούμε
Μήπως και κάτι σοβαρό μπορούμε να ειπούμε.
Κάτι που με τον τρόπο του λίγο να μεγαλώσει
Την όποια ως τώρα έχουμε στην κεφαλή μας γνώση.

Ρε Μπούλη νάσαι όμορφος θέλεις σαν κάθε νέος.
Ωραία. Μα το παράκανες το πράγμα τελευταίως.
Όχι ρε Μπούλη και θεός. Αμάν μωρ' αδερφέ μου.
Αλλη φορά το πράγμα αυτό δεν τ’ άκουσα ποτέ μου.

Τις θεϊκές τις σκέψεις σου απ’ τό μυαλό σου σβύσε.
Την ταπεινή ανθρώπινη φύση σου μην αρνείσαι.
Ανθρωπος είσαι όπως κι εγώ κι όπως και τόσοι άλλοι
Με μάτια, μύτη, με κορμί, με χέρια, με κεφάλι.

Μα τι άνθρωπος! Με γκόμενες τριγύρω του μελίσσι
που όπου πάει, όπου σταθεί και όπου κι αν γυρίσει
Τριγυρισμένος βρίσκεται από γυναίκες πλήθος,
Τόσο που εκατάντησε στο τέλος ένας μύθος.

Αλλά μονάχα ως εδώ και όχι άλλο παρέκει.
Όχι να λες "είμαι θεός". Το πράγμα αυτό δε στέκει.
Κοίτα και την περίπτωση του αδερφού σου του Αρη:
Στ’ όνομα αρκείται του θεού-δε θέλει και τη χάρη…

Ασε λοιπόν τις βλέψεις σου για κάτι το Ουράνιο
και να ’σαι υπερήφανος για κάτι εξίσου σπάνιο:
Πως των γονιών σου η ανθρωπιά κι οι συνεχείς τους κόποι
Κάνανε ώστε όλοι σας να ’στε στο σπίτι ανθρώποι.

              -----