Τουλάχιστον

Ισορροπώ πάνω σε τεντωμένο σχοινί
ανάμεσα ζωής και θάνατου.
Μία σκέψις ανάρμοστος
μία κίνησις απερίσκεπτος
και
η πτώσις.

Να ΄χε γυρίσει κάνε η γη στο μεταξύ
τόσο-
απ΄την αρχή της πτώσης μου ως το τέλος της-
ώστε στην Αμερική να πέσω...
να γίνω λυώμα πάνω σε δρόμο καθαρόν τουλάχιστον.