ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Απ' την παλιά του γειτονιά που ξαναβρήκε,
οι περισσότεροι έχουν φύγει-άλλοι για πέρα,
κι άλλοι για κάτω. Εκείνοι που έμειναν,
αλλάξει έχουν τόσο, που αγνώριστοι
έχουν ο ένας για τον άλλο γίνει.

Μονάχα κάτι πέτρες βλέπει
για το παλιό πηγαίνοντας το σπίτι-
κάτι πετρούλες άσπρες απ' το ασβέστωμα
τώρα καθώς και τότε,
που ακόμα μένουνε η μια πάνω στην άλλη 
διόλου γωνιά χωρίς ν’ αλλάξουνε ή θέση.

Οι άνθρωποι έτσι βέβαια θα τις συντηρούν,
για να ’χουν κάτι που αναλλοίωτο να μένει,
όταν εκείνοι, άπαυτα κινούνται
και αλλάζουν
και, παραδέρνοντας,
τον εαυτό τους τελειώνουν.