Θαρρείτε δεσποινίς
πως ο ποιητής
είν' ένας άνθρωπος καθώς εσείς;
Πως ζει στον ίδιο κόσμο τούτον δώ,
τον πενιχρό
σαν όλους όσους σας πολιορκούνε;

Καλή μου δεσποινίς
ο ποιητής
ειν' ένας θεατρίνος
που υποκρίνεται.
Γι αλλού προορισμένος ήτανε
κι απροσεξία μια
τον πέταξε δω κάτου. Ο ποιητής
καλή μου δεσποινίς
ψέματα είναι ό,τι κι αν πει.
Κι η κάθε πράξη του είν' έτσι προσεγμένη
που να ταιριάζει με των γήινων-μ' εσάς-
μη τον προδώσει.

Ο ποιητής
καλή μου δεσποινίς
μαζί σας παίζει όπως παίζει με τ' αστέρια
με τα αισθήματα
με τις ιδέες και με τις λέξεις.

Και αν
καλή μου δεσποινίς
όλα τριγύρω του, μαζί κι εσείς
θαρρείτε πως σας αγαπά και σας προσέχει,
ένα παιχνίδι του κι αυτό. Αυτός
δοσμένος είναι ολόκληρος στις άλλες
τις αληθινές αγάπες του
που σ' άλλους κόσμους έχει αφήσει.

Και να 'στε σίγουρη ότι κι αυτές,
πιστές κι αχάλαστες τον καρτερούνε.