Εγώ
να πεις
τίποτα σπουδαίους αντίζηλους δεν έχω.

Κάτι αρνιά και γίδες
κάτι μικρούλια κατσικάκια
μία ζακέτα κόκκινη
μια χτένα
τα χέρια σου που ακουμπούν στο πρόσωπό σου
το πρόσωπο που πλένεται απ' τα χέρια...
και άλλα τέτοια.
Μικρά.

Στο κάτω κάτω όλα αυτά μπορώ να τα νικήσω
μια σφαίρα μές στο έξυπνό σου το μυαλό φυτεύοντας
προτού κι εγώ
τ' όπλο γυρίζοντας επάνω μου-
τι θα 'χω πια να χάσω-
σκοτωθώ.