ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...

(O έλληνας μιλάει για την ελευθερία του)
Μες στην Ελλάδα, την ωραία μου πατρίδα
ένας πολίτης της ελεύθερος μετράω'
καμιά δουλείας δε με πιάνει εμέ παγίδα
κι απ' την πολλή ελευθερία μου μεθάω.

Είμαι ελεύθερος να ψάχνω για εργασία
και να μη βρίσκω-και για δούλος να πουλιέμαι
και είμαι ελεύθερος να ζω στην υγρασία
και για το άθλιο μου δωμάτιο να παινιέμαι.

Είμαι ελεύθερος να ζω δυστυχισμένος
ενώ τα κτήνη τα τρακόσα θησαυρίζουν-
είμαι ελεύθερος να υφίσταμαι το μένος
των λιονταριών που αρπαχτικά με τριγυρίζουν.

Είμαι ελεύθερος να ζω μες στην αμάθεια
που ελευθέρως επιλέγω στο σχολείο'
είμαι ελεύθερος να θέλω μόνο αγκάθια
να βλέπω μέσα στο μικρό μου ανθοδοχείο.

Είμαι ελεύθερος να ζω μέσα στη χώρα
που τη ρημάξαν οι στυγνοί "κινηματίες"
και είμαι ελεύθερος ν' ακούω όλη την ώρα
όσες μεγάλες οι υπουργοί τους λεν βλακείες.

Είμαι ελεύθερος στο γέλιο του Σημίτη
που στο γυαλί μου αντικρίζω κάθε μέρα
και από στόμα να ξερνάω κι από μύτη
και να μην έχω από που να πάρω αέρα.

Πράσινους λύκους είμαι ελεύθερος να βλέπω
που με μανία στο λαό-αρνί ορμάνε
και σιωπώντας είμαι ελεύθερος να σκέπω
τα όποια αισθήματα απ' αυτό με πλημμυράνε.

Τα κομματόσκυλα είμαι ελεύθερος ν' ακούω
πώς σε μαλώματα στημένα καυγαδίζουν
και ξάφνω πώς, σα θαύμα,παύουν να συγκρουω-
νται όταν πίττα νέα κάποιανε μυρίζουν.

Είμαι ελεύθερος τις ζεύγλες να υπομένω
που μου πληγώνουνε το δέρμα του τραχήλου-
είμαι ελεύθερος σας λέω-κι επιμένω-
με τ' αποφάγια να χορταίνω εγώ του σκύλου.

Και είμαι ελεύθερος ρακένδυτος και πένης
μες στης αθλιότητας το βούρκο να κυλιέμαι
και να λιπαίνω τον αγρό φυτείας ξένης-
και είμ' ελεύθερος μ' αυτό να ευχαριστιέμαι.

Είμαι ελεύθερος να βλέπω να μαλώνουν
γαιδούρια ξένα στον δικό μου αχυρώνα
και χέρι επάνω τους εγώ να μην απλώνω
παρά μονάχα τη φριχτή να βλέπω εικόνα.

Και μη μου πείτε πως δεν είν' ελευθερία
μες σε συντρίμματα απ' οράματα κι ελπίδες
μόνος εγώ κι άλλος κανένας ή καμία
τις πιο μεγάλες να διαλέγω παρωπίδες.

Α! Είμ' ελεύθερος να δένω μοναχός μου
και πιο σφιχτά κάθε ημέρα τα δεσμά μου
και είμαι ελεύθερος στο πείσμα όλου του κόσμου
ελευθερία να ονομάζω τη σκλαβιά μου.

Είμαι ελεύθερος ν' ακούω απ' τους "συντρόφους"
ότι ελεύθερος φροντίζουνε να είμαι
ενώ στους άγριους εγώ της πείνας ζόφους
ξέπνοος κι άψυχος πεσμένος μέσα κείμαι.

Και να τους βλέπω είμαι ελεύθερος για χρόνια
σαν διψασμένες να μου πίνουν το αίμα βδέλλες
και να φουσκώνουν οι παρειές τους σαν μπαλόνια
καθώς μασάνε με τις δυο τους τις μασέλες.

Είμαι ελεύθερος μισθό κάποιον να παίρνω
που δε μου αφήνει περιθώρια για να ζήσω
κι από το βάρος των βασάνων μου να γέρνω
κι αντίς μπροστά, να προχωράω πάντα πίσω.

Είμαι ελεύθερος ν’ ανέχομαι το Ρέππα
σαν κτήνος που 'ναι να "διοικεί" με κτηνωδία
κι όντας γεμάτος κλεψιμέικα σαν κρέπα
πράσινη σάλτσα να 'χει την παλινωδία.

Νέο τύπο "ανθρώπου" ειμ' ελεύθερος να χτίζω
και με αυτόνε τους ανθρώπους να τρομάζω-
τον χόμο σάπιενς εγώ να τον γκρεμίζω
και τον "γιουρόπιαν" στη θέση του να βάζω.

Και είμαι ελεύθερος αν κάποιος χέρι απλώσει
τα κρύα κάγκελα να σπάσει του κλουβιού μου
να τόνε κάνω ακριβά να το πληρώσει
και επιείκεια να ζητάει του αφεντικού μου.

Να διαδηλώνω είμαι ελεύθερος ησύχως
χέρι αρκεί σ' όσα μου κλέψαν μην απλώσω'
και να πεθαίνω είμαι ελεύθερος μα δίχως
μαχαίρι επάνω στους φονιάδες μου να υψώσω.

Και είμαι ελεύθερος την ψήφο μου να δώσω
σ' αυτά τα κτήνη που τον ίδρω μού ρουφάνε-
αν και το χέρι μου στην κάλπη όταν απλώσω
φοβάμαι-οι άθλιοι-ως κι αυτό πως θα μου φάνε.

Μες στην ελεύθερη κι ωραία μου πατρίδα
ένας πολίτης της ελεύθερος μετράω΄
καμιά δουλείας δε με πιάνει εμέ παγίδα
κι απ' την πολλή ελευθερία μου μεθάω.