ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΕΤOΣ

Το στεντ μου στα λιανά του ορθώθη ποδαράκια
τα στήριξε γερά μες στις λαγόνιες αρτηρίες μου
κι άρχισε να ουρλιάζει μυξοκλαίγοντας:
«Θέλω τη μαμά μου!
Τ’ αδέρφια μου ζητάω μες στη γη
τα λεύτερα και τα ζωηρά.
Τις λίμνες τις απέραντες της πίσσας θέλω
και τη γρανίτινη σκληρότητα
των πατρικών μου πετρωμάτων.
Εδώ-τι ζέστα ειν’ αυτή;..
Κι αυτό το υγρό το πυρωμένο
που περιλούζει το παράξενο τώρα κορμί μου…
να είχε το χρώμα του χαλκού τουλάχιστον…
μα όχι, κόκκινο αγροίκο, κόκκινο ανάρμοστο σε μένα είναι κι αυτό
καθώς τα πάντα μέσα εδώ
σ’ αυτό το χώρο τον στενό κυλινδρικό
που απ’ ολούθε με κρατάει…
Θέλω τη μαμά μουουου!...»

Και λέω εγώ: «έχω πυρετό»
και λέει ο γιατρός μου: «ειν’ η αντίδραση
η αλλεργική
της ενδοπρόθεσης».

Όλα καλά.