ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ;...

Είμαι εδώ. Στο χωριό. Περιτριγυρισμένος
από δέντρα, καλύβια, ρυάκια, πουλιά.
Και χωριό, καλύβι, δέντρα, πουλιά,
δεν ξέρω τι είναι.
Τώρα με νοιώθετε όταν σας λέω
πως δε φταίω σε τίποτα;

Οι χωρικοί μου φέρνουν τυρί και χόρτα.
Δεν ξέρω ούτε τι θα πει: μου φέρνουν.
Τώρα καταλαβαίνετε πως είμαι αθώος απ’ όλα;

Σε μένα φέρνουν το τυρί και τα χόρτα οι χωρικοί.
Και εγώ τα δέχομαι.
Και εγώ είμαι που τα καταλώ.
Και τα δικά μου μάτια βλέπουν τα δέντρα
και τα δικά μου αυτιά ακούνε τα πουλιά.
Αυτό σημαίνει πως ακόμα ζω.
Καταλαβαίνετε-καταλαβαίνετε τώρα
γιατί υπεύθυνος για όλα είμαι εγώ;