ΨΙΘΥΡΙΖΟΝΤΑΣ

Επειδή η Αμερική είναι βάρβαρη χώρα
γι αυτό κάθε πρωί παίρνω βαθιά μιαν εισπνοή
από λέξεις σαν αυτές:
Δυσραγής, έμμαλος, επικράζω.
Επανθέω, αεροκόρακες, ευθάλαττος.
Άπληκτος, υπέρλεπτος, αριζήλως.
Αυτολυρίζω.

Επειδή η ζωή εδώ είναι μαύρο αγριοπούλι
την ημερεύω κάθε μέρα
με λέξεις οπως:
Ύποινος, ανθοκρατέω, αθηνιώ.
Αυτόκλαδος, βιωφελής, ερώτιον.
Κισσηρεφής, περιλάμπω, πυριάλωτον.
Νεαροηχής.

Και μετά από κάθε τους επίθεση
ιαίνω τις πληγές μου
ψιθυρίζοντας:
Καταβόησις, ηχή.
Κλεψίχωλος, τετιγγώδης, δρύπτω.
Αύχημα, άτυμβος, βραχυβλαβής.
Συνοχμάζω.