Η ΟΡΝΙΘΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
To βλέπω το μαχαίρι που κρατάς.
Άνθρωπε σκότωσέ με να με φας.
Το θάνατο αυτόν μου τον χρωστάς:
σκαλίζοντας κι εγώ μες στο κατώι
χορταίνω απ' το σκουλήκι που σε τρώει
κι απ' τη δροσάτη που λιπαίνεις χλόη.
Ζωή κι οι τρεις που ζούμε αληθινά
το θάνατο ο ένας τ' άλλου να πεινά!
Ζωή κι οι τρεις που ζούμε αληθινά!..
To βλέπω το μαχαίρι που κρατάς.
Άνθρωπε σκότωσέ με να με φας.
Το θάνατο αυτόν μου τον χρωστάς:
σκαλίζοντας κι εγώ μες στο κατώι
χορταίνω απ' το σκουλήκι που σε τρώει
κι απ' τη δροσάτη που λιπαίνεις χλόη.
Ζωή κι οι τρεις που ζούμε αληθινά
το θάνατο ο ένας τ' άλλου να πεινά!
Ζωή κι οι τρεις που ζούμε αληθινά!..