ΓΥΜΝΟ ΠΡΩΙΝΟ

Ο δρόμος μου ’στελνε πρωινές φωνές.
Η πάχνη εθάμπωνε τα τζάμια.

Κάτω στο πάτωμα
κείτονταν άτονα
τα εσώρουχά της.
Με πλοκάμια κολλώδη
μ' έσφιγγαν μνήμες φτηνές.