ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥ ΕΙΚΟΣΑΧΡΟΝΟΥ EN
AMEPIKH ΕΛΛΗΝΑ

Κοιτώντας στον καθρέφτη τελευταία
θαρρεί πως άνθρωπος τόσο δε μοιάζει-
πως διαφοροποιείται-πως αλλάζει
πως πρόσωπο και σώμα φτιάχνει νέα.

Σαν ο καθρέφτης το κορμί του να 'ναι
Με αριθμούς και γράμματα γεμίζει.
Κι η όψη του που Ουάσινγκτον θυμίζει
χλευάζει τους ανθρώπους που πεινάνε.

Νομίζει γίνεται όπως τον βλέπουν
Όσοι εδώ, σ' αυτήν τη χώρα, ζούνε-
Αυτό με πάθος που όλοι τους ζητούνε
Και που όλα τους σε κείνο αποβλέπουν.

Ναι. Πράγμα θα ’ναι αύριο μεθαύριο.
Σε μία χώρα που για να υπάρξεις
Την ύπαρξή σου πρέπει ν' αποτάξεις
Παράς θα γίνει. Χρήμα. Ένα δολάριο.