ΠΑΙΔΕΥΩ

Ειμ' ένα ον διστακτικό κι απίστευτα δειλό.
Μιαν έκφραση στο πρόσωπο θλιμμένη πάντα έχω'
σπάνια, βαριά ,και βαρετά σα μου μιλούν μιλώ
κι από παρέες ζωηρές κι ευτράπελες απέχω.

Οι φίλοι με αφήσανε μονάχο από καιρό
και για να διασκεδάσουνε μόνο με πλησιάζουν
γιατί στις απαιτήσεις τους πάντοτε υποχωρώ
καθώς μ' ενέργειες πρόστυχες φριχτά μ' επηρεάζουν.

Αρπαχτικά κοιτώντας με με βλέμμα κορακίσο
φανταστικά προβλήματα μου βάζουνε να λύσω'
κι εγώ προσέχοντας πολύ μη τάχα τους προσβάλω
κι ιδέα μη θέλοντας ποτέ στο νου τους να τους βάλω
πως τα πολλά τους ψέματα καθόλου δεν πιστεύω
μ' ανύπαρκτα προβλήματα τη ζήση μου παιδεύω.