ΣΠΗΛΙΩΤΌΠΟΥΛΟΣ

Καημένε Σπηλιωτόπουλε τι σου ’μελλε να πάθεις
από κακούργο σύντροφο τα νιάτα σου να χάσεις…
Ένα υπουργείο σου ‘δωσε που ως τις εκλογές
ανενεργό θα κείτεται. Και συ έρχεσαι και λες,

ότι κουβέντα αρχίνησες για την Παιδεία τάχα.
Σε πτώμα πάνω δηλαδή πως παίζεις τις κουμπάρες
έτσι για να ’ναι ανοιχτό το μαγαζί μονάχα
μιας και θ’ ανοίγεις κάθε πρωί τις μαύρες του τις μπάρες.

Και οι ταλαίπωροι έρχονται οι συνομιλητές σου
και κάθονται αμίλητοι από το τραπέζι γύρω
και μύγες κει βαράτε ομού. Αυτόν έχεις τον κλήρο-
τις δόξες που ’χες κάποτε δε θα ’χεις πια ποτέ σου.

Καημένε Σπηλιωτόπουλε, κανέμου παραιτήσου
και μόνος από τ’ άχαρο ΝουΔοκιτάπι σβήσου.
Αλλιώς με την Παιδεία μαζί που στο βυθό βουλιάζει
κι εσύ θα πας΄ και ούτε πια βίντζι δε θα σε βγάζει.