ΘΑΝΑΤΟΣ-3
Η πατρίδα. Έχουνε χωρίσει οι άνθρωποι τη γη σε πατρίδες. Και λένε να, αυτή είναι η δική μου πατρίδα. Μην τολμήσεις να έρθεις εδώ γιατί θα σε σκοτώσω. Και πρώτη φροντίδα τους είναι πώς να διαφυλάξουνε την ακεραιότητα της πατρίδας του καθένας.
Και κανείς δε λέει πως η αρχή του ο χωρισμού σε πατρίδες στηρίζεται στη δύναμη που μια ομάδα ανθρώπων έχει να εξουσιάζει το χώρο αυτής της πατρίδας, και στο φόβο πως κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων που διαθέτει δύναμη μεγαλύτερη από την δική της, μπορεί να κάνει δικόν τον χώρο που η πρώτη πατρίδα αποκαλεί πατρίδα της. Φόβος και τρόμος μιας πατρίδας για την κατάληψή της από άλλη πατρίδα. Και αυτή είναι ζωή!
Φόβος και τρόμος μιας χώρας μήπως φτιάξει κανένα ισχυρότερο όπλο η άλλη χώρα και καταλύσει τη δική της πατρίδα. Και αυτή είναι ζωή και όχι θάνατος!
Και ολόκληρες βιομηχανίες για την υπεράσπιση της πατρίδας δημιουργούνται, στρατοί σχηματίζονται, εργοστάσια παραγωγής όπλων φτιάχνονται, τα σχολεία κάθε πατρίδας διδάσκουν πόσο δίκιο έχει η πατρίδα αυτή στις διαφορές της με άλλες πατρίδες, πρόγονοι επικαλούνται σαν κίνητρο διαφύλαξης των οστών τους, πολυάνθρωπα υπουργεία και Υπηρεσίες δημιουργούνται για την προστασία του πληθυσμού μιας χώρας από εκείνον της διπλανής της. Και αυτό είναι ζωή και όχι θάνατος!
Και πάνε και πεθαίνουνε οι άνθρωποι και σκοτώνουν ο ένας τον άλλο για το ποια πατρίδα είναι καλλίτερη. Και αυτό δεν είναι θάνατος!
Και ποιήματα και μυθιστορήματα και εκατομμύρια βιβλία γράφονται για να εκθειάσουν τις χάρες, τις ομορφιές, τις ιδιαιτερότητες κάθε πατρίδας. Και σημαίες ανεμίζουνε δακρύζοντας μάτια, και λόγοι πύρινοι εκφωνούνται, και γιορτές διοργανώνονται για να μην ξεχαστεί η προς την πατρίδα οφειλόμενη πίστη, αγάπη, αφοσίωση, λατρεία. Και πατρίδες μισούνται ή αγνοούνται όχι γιατί τους αξίζει το μίσος και η άγνοια, αλλά γιατί δεν είναι «η δική μας» πατρίδα. Και αυτά δεν είναι θάνατος λέει, είναι ζωή!
Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουν κάποιοι τις απόψεις τους;
ΘΑΝΑΤΟΣ-2
Και δεν είναι τουλάχιστον αστείοι όσοι νομίζουν ότι βρήκαν το σκοπό αυτής της κατάστασης που λένε ζωή;
Αυτής της κατάστασης που δεν ξέρουνε από πού να τη δούνε ή από πού να την πιάσουν για να τη χειριστούν.
Τρέχουν οι άνθρωποι να δουν τα κινηματογραφικά και τα θεατρικά έργα. Δηλαδή να δούνε τι; Να δούνε υποκρισίες, που σημαίνει ψέματα. Να δούνε ανύπαρκτες καταστάσεις κάποιων φανταστικών κόσμων, να δούνε πράγματα που δεν τους προσφέρουν τίποτε.
Δεν τους αρέσει ο εαυτός τους και πηγαίνουν να δουν άλλους εαυτούς. Έστω ψεύτικους.
Μα βγαίνοντας από το θέατρο και μέχρι να βγούνε στο δρόμο, έχουν ξεχάσει ό,τι είδαν και ξαναπέφτουν στο δικό τους πάλι καλούπι καθένας.
Μα το ίδιο αξιολύπητοι είναι και οι ηθοποιοί. Διαγωνίζονται ποιος θα μπορέσει να δείξει με τη φωνή του, τις κινήσεις του κορμιού του ή τις εκφράσεις του προσώπου του ότι είναι κάποιος άλλος και μαζί πόσο μάταιο είναι ό,τι και αυτός κάνει.
Χρόνων μάταιες σπουδές, χαμένες έτσι κι αλλιώς ζωές, με σκοπό την παραπλάνηση και τον εκτροχιασμό των ανθρώπων-θεατών.
Και ακούς κριτικούς ή γνώμες άλλων ανθρώπων να εκθειάζουν τις καταστροφικές συνέπειες του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Και βραβεία θεσπίζονται, και γιορτές φτιάχνονται, και εκατομμύρια ανθρώπων ασχολούνται με το αντικείμενο.
Για ποιο σκοπό; Για να βλέπει κάποιος τραγωδίες που του είναι άχρηστες . Γιατί να βλέπει κανείς τον Άμλετ να αναρωτιέται να ζει κανείς ή να μη ζει, αφού και αυτός ο ίδιος έχει αναρωτηθεί γι αυτό πριν μάθει ακόμα για τον Άμλετ;
Γιατί να μαθαίνει κανείς ότι η Αντιγόνη υπάκουσε στους άγραφους νόμους αντί στους γραφτούς, αφού όλοι και όλες θα υπακούσουν σε κάποιο νόμο θέλοντας και μη;
Και ποιος θα μας πει μετά από την παράσταση της τραγωδίας ποιος είναι ο νόμος που είναι σωστό να υπακούσει κάποιος; Στην ίδια απορία δεν μένει και μετά την παράσταση-αν υποτεθεί πως είχε κάποια απορία-ο θεατής; Ποιο το όφελος λοιπόν από την παράσταση, αυτή ή όποια άλλη;
Επειδή κάποιος Αριστοτέλης είπε ότι με την τραγωδία ο άνθρωπος «καθαίρεται» από το άγχος και τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τον κατακλύζουν, αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί θέσφατο και να διατυμπανίζεται από όποιον θέλει να προσδώσει αξία σε μια ανάξια και καταστροφική πράξη, όπως είναι το θέατρο και ο κινηματογράφος;
Και καθαίρεται από το άγχος ή αποκτά ο άνθρωπος άγχος βλέποντας θέατρο;
Ποιος καθιέρωσε την δήθεν αξία του Αριστοτέλη άλλος, παρά όποιος είχε τάχα συμφέρον να το κάνει;
Για να γελάσει ή να κλάψει ο άνθρωπος έχει ανάγκη το θέατρο και τον κινηματογράφο την ώρα που κάθε μέρα γελάει και κλαίει και χωρίς αυτά;
Όχι. Ανάγκη το θέατρο και ο κινηματογράφος είναι για εκείνους που καλοζούνε από αυτά.
Και γι αυτούς ανάγκη βιοποριστική. Γιατί ας μην πάει το μυαλό κάποιου πως οι συγγραφείς, οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες και λοιπά, έχουν κάποια άλλη ωφέλεια από αυτό που κάνουν.
Ως για όσους πάνε και βλέπουνε τα έργα, πόσο καλλίτερο θα ήτανε αν κοιτάζανε για πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα ένα ρυάκι να κυλάει, ή τον ουρανό! Και από πόσα άγχη και έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τους κατακλύζουν θα ξαλάφρωναν, για λίγο έστω!
Η ζημιά που κάνει ο κινηματογράφος και το θέατρο είναι ανυπολόγιστη φορτώνοντας τον άνθρωπο με κόμπλεξ για όσα οι ηθοποιοί χαίρονται και που για κείνον είναι ακατόρθωτα και δίνοντάς του παραδείγματα για πράξεις βλαβερές για τον ίδιο ή και για άλλους.
Η χειρότερη όμως κατάσταση στην οποία τον οδηγεί είναι η ταχύτητα με τη οποία τον μαθαίνει ότι δήθεν γίνονται τα πάντα, όταν μέσα σε ένα λεπτό του παρουσιάζεται να γεννιούνται και να πεθαίνουν αυτοκρατορίες, να περνάνε χρόνια, να πλάθονται χαρακτήρες και πόλεις, να πετυχαίνονται πράγματα που στη ζωή κανενός ανθρώπου δεν συμβαίνουν πραγματικά. Η ολέθρια βιασύνη του κόσμου και φυσικά η αναποτελεσματικότητά της να δημιουργήσει τα ίδια αποτελέσματα στη ζωή όπως τα δημιουργεί στο θέατρο και στον κινηματογράφο, είναι γέννημα του ίδιου του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Και από όλα μένει η ικανότητα των ανθρώπων του θεάτρου και του κινηματογράφου να υποκρίνονται και να ψεύδονται.
Κινηματογράφος-θέατρο και τα παρόμοια: η αφρόκρεμα της άκρας υποκρισίας. Μία Τέχνη όπου η προσποίηση, η απάτη, η επιτήδευση, έχουν μπει στην υπηρεσία της αποχαύνωσης του ανθρώπου ελέω της ανάγκης να περνάει αυτός κάπως αυτός τον καιρό του.
Μήπως αυτό δεν είναι ζωή αλλά θάνατος;
Οι πολιτικοί φαίνεται πως ξεχωρίζουν
όσα λένε προεκλογικά και όσα κάνουν μετεκλογικά.
Και για μεν τα προεκλογικά αποφασίζουν
πως θα αποδειχτούν αλαμπουρνεζικά
ενώ αυτά σαν ψηφιστούν που κάνουν
όλες οι αλήθειες του κόσμου δεν τα φτάνουν.
Ο Αντρέας ας πούμε έλεγε με δυνατή φωνή
«έξω από ΝΑΤΟ και ΕΟΚ και έξω οι Βάσεις» και ύστερα
δείχνοντας επιμονή και υπομονή
μπήκε μέσα σε όλα αυτά βαθύτερα.
Και ο λαός έλεγε «ο Αντρέας είναι πολιτικός:
που ενώ έτσι τα λέει τα κάνει αλλιώς.»
Και πάνε και Εθνάρχη να τον κάνουνε
σαν να μη μας έφτανε ο «Ανήκομεν εις την Δύσιν»
που σε όσα έφαγε δεν τον φτάνουνε
δέκα μαζί Άκηδες που θα τρώγανε παρά φύσιν.
Τελικά όσο περισσότερο κλέβεις
τόσο πιο στην Ελλάδα θ’ ανέβεις.
Ο Σαμαράς είπε ότι θα φκιάσει Επιτροπή
που να βρει πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο
και μετά αυτό το ξεχνάει χωρίς ντροπή
λες και ήθελε να αποφύγει κάποιο Άγος Κυλώνειο.
Και το Σαμαρά τον έχουνε όλοι μη στάξει
επειδή με τη Μέρκελ τα πάει εντάξει
και επειδή έκοψε συντάξεις και μιστούς
και από τους έλληνες επιστράτεψε τους μισούς.
Τότε ας φέρναμε πάλι έναν Παπαδόπουλο
να φορέσουμε αρβύλες και χιτώνια
και μάλιστα χωρίς κόψιμο μιστών και Μνημόνια.
Και θα είχαμε και κάθε μέρα ψητό φοινικόπουλο.
Αλλά έτσι είναι ο πανέξυπνος ελληνικός λαός:
δεν τον νοιάζει που στο Μνημόνιο τον μπάζουν
αρκεί συνεχώς να του φωνάζουν
«Όχι στο Μνημόνιο!» σθεναρώς.
Η γλώσσα!.. Οι λέξεις… Για τους έλληνες αυτά μετράνε.
Γι αυτό άλλωστε και με διάβασμα όλη τη ζωή τους περνάνε…
Και λέει ο πρωθυπουργός
που στη γλώσσα δε μένει αργός
ότι οι έλληνες πάντοτε αγαπούν την ελευθερία.
Μα ο ίδιος τους έχει φυλακισμένους με μανία.
Μνημόνιο, φίμωτρο, αλυσίδες, πείνα
έχουνε σκλαβώσει και επαρχία και Αθήνα.
Είναι ελεύθερος ο πεινασμένος;
Θα έλεγε ναι κανένας μη πληρωμένος;
Κι έχεις όλους τους πολιτικούς να φωνάζουν
πως η Χρυσή Αυγή μεγάλωσε. Μα μόνο αλαλάζουν.
Δε χτυπάνε την αιτία της άνθησης στο κέντρο της-
δεν σταματάνε να ποτίζουν το δέντρο της-
παρά κάθονται γύρω γύρω και το σιχτιρίζουνε
χωρίς να σκεφτούνε
τέτοιοι χαζοί πούναι
ότι έτσι το ποτίζουνε.
Και το Κουκουέ κουρνιάζει στη γωνιά του βαυκαλιζόμενο
πως χάρη σε κείνο γίνανε όλες οι πρόοδες
ενώ οι καιροί φέρανε και το ήν το ον και το ερχόμενο
κατρακυλώντας από την κορυφή της ιστορίας στους πρόποδες.
Και κανείς δε λέει πως στην Ελλάδα ο ρατσισμός
ανθούσε πριν ακόμα του Νώε γίνει ο Κατακλυσμός.
Κι έχεις και την Πιπιλή της ΥΕΝΕΔ να διαλαλεί
πως «κτίριο της δημοκρατίας» είναι η Βουλή
η καημένη τα έχει χάσει εντελώς
τέτοια για να πιπιλίζει έστω αφελώς
και για να λέει τους «φασιστορατσιστές» «κότες»-
της μουσικής της φαίνεται ως εκεί μόνο φτάνουν οι νότες.
Και μερικοί χαζοί δε βλέπουνε με τη χαζομάρα τους την τόση
ότι του Τσίπρα το μπαλόνι ξεφούσκωσε πριν ακόμα φουσκώσει.
Μιλάει στους βουλευτές του και λέει τι να γίνει ΠΡΈΠΕΙ
και πως έπρεπε όλα να έχουν κιόλας γίνει δεν το βλέπει
Και τις ιδιωτικοποιήσεις κατακεραυνώνει
και σχέδια μελλοντικά ιδεατά ξεδιπλώνει
και ξεχνώντας τι η Αριστερά πίσω της σέρνει
αυτός με φωνή ανδροπρεπή παιδοφέρνει.
Λέει «οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι»
και βρωμάνε σαν κάνθαροι.
Λέει «Σύριζα και οπισθοχώρηση δεν συμβιβάζονται»
και ύστερα ησυχασμένοι ξεκουράζονται.
Λόγια… λόγια… λόγια… λόγια…
από τον Τσίπρα τον κουτομόγια
που πριν δυο χρόνια όλοι στα μάτια τον κοιτάγαμε
όμως άδεια καλάθια και τώρα κρατάμε όπως και τότε κρατάγαμε.
Θα εφαρμόσει το πρόγραμμά του,
όμως μόνο αν θέλει κι ο ελληνικός λαός
γιατί αν δε θέλει είναι δουλειά δικιά του
κι ας κάνει τότε ό,τι θέλει αυτός.
Μα αν μπορούσε ο λαός ρε Τσίπρα χέστη
θα το ’χε κάνει αυτό χωρίς να σ’ έχει ανάγκη
όπως μονάχο του αν μπόρειγε καρπό να δέσει το σπαράγγι
δε θα περίμενε της Άνοιξης τη ζέστη.
Τράβα στο σπίτι τότε και περίμενε
καμιά διακοσαριά χρονάκια ακόμα
να ζωντανέψει του λαού το πτώμα
και αφού νιονιό αποχτήσει
να ’ρθει να σε ζητήσει-
περίμενε να σε φωνάξει ο λαός καημένε…
Αν κότσια δεν έχεις τον συρφετό ν’ αρπάξεις
και λαό απ’ αυτόν να φτιάξεις
τράβα στο καλό σου και στη γυναικούλα σου
πριν καμιά φωτιά αρπάξεις και καεί η γούνα σου…
Όμως ο Τσίπρας επιμένει: «όλ’ αυτά με το λαό μαζί θα γίνουν»
και με ύφος προϋποθέσεις καθορίζει
και μ’ αυτό καθαρίζει
ενώ οι άλλοι τον κλοιό γύρω από το λαό περισσότερο κλείνουν.
Πρέπει να εμβαθύνουνε
και να επικαιροποιήσουνε λέει την τακτική τους
και πια τη Δεξιά την έχουν στο βρακί τους
κι απ’ το χάρτη τη σβήνουνε.
Έφτιαξε λέει από τις συνιστώσες
τη νέα μεγάλη της Αριστεράς παράταξη.
Μα όμως… ουφ! ας τον αφήσω κι αυτόνε
όπως τις άλλες κλώσες
στης λογικής του τη διατάραξη.
Όμως να πιάσω και ποιόνε;…
Κανένας δεν υπάρχει.
…………………………………………………..
ΠΕΡΙ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Μ’ αρέσει η Αυγή η Χρυσή
γιατί τους άλλους βουλευτές μισεί
(όπως και κείνοι αυτούς
μεγάλους και μικρούς)
και τους το δείχνει χύμα
από της Βουλής το βήμα.
Και αν ακόμα μένει στα λόγια
όμως δεν το βάζει και στα πόδια
και αν ακόμα δεν προχωρεί σε πράξεις
ε, πρέπει πρώτα το πράγμα να το ψάξεις.
Γιατί όλοι οι άλλοι πρέπει να πληρώσουν
και λόγο στο λαό κάποτε να δώσουν
για τα μέχρι τώρα απλήρωτα εγκλήματά τους
που κάνουνε ακόμα απ’ τα φασκιά τους.
Γι αυτό και έπρεπε η Χρυσή Αυγή να ’ρθεί
και στη Βουλή να μπει
και ό,τι δεν μπορούμε εμείς
στους ληστές να πούμε
να τους το λένε της Χρυσής Αυγής
οι βουλευτές ν’ ακούμε.
Οι άλλοι πάλι δε μένουνε αργοί.
Κάνουνε ό,τι το κεφάλι τους τούς πει
για να ξαναστείλουνε τους Χρυσαυγίτες
στις φτωχικές τους σκήτες.
Και μέσα στη βιάση τους
να τους καταπιούν αμάσητους,
ξεχνάνε ότι λένε πως έχουνε δημοκρατία
και εναντίον τους κάνουνε κάθε φασιστεία.
Όπως το νομοσχέδιο το αντιρατσιστικό
το διαταγμένο και πολύ βιαστικό-
σαν ντολμαδάκια να τυλίγανε-
που στη Βουλή επήγανε.
Και όπως η άρνησή τους
να συζητήσουν μαζί τους.
Άρνηση των κομμάτων απάντων.
Ή σχεδόν τέλος πάντων.
Αγνόηση δηλαδή λαού εκατοντάδων χιλιάδων
που τους αψήφισαν,
λες και ήτανε συρφετός φαύλων
όσοι Χρυσή Αυγή εψήφισαν.
Μα εγώ ξέρω ότι σήμερα
στα πράγματά μας τα εφήμερα
δυο κατηγορίες πολιτικών υπάρχουν:
αυτοί που και τώρα άρχουν-
οι καταστροφείς της χώρας-οι αλήτες-
και οι απέναντί τους: οι Χρυσαυγίτες.
Και οι δύο κακοί
αλλά βλέποντας κι εδώ κι εκεί
το λιγότερο κακό διαλέγω
και το περισσότερο κακό ψέγω.
Αφού αυτούς τους δυο έχουμε
κάποιον απ’ αυτούς πρέπει να προσέχουμε.
Και ποιος είναι περισσότερο ρατσιστής
από τον άλλο; ρωτιέμαι.
και όχι πως είμαι εγώ ο καλλίτερος κριτής
αλλά να, κάτι για να λέμε.
Και απαντάω ότι χειρότερος
είναι ο στα πολιτικά παλαιότερος.
Αυτός έδινε στους ξένους ένα ξεροκόμματο
για να δουλεύουνε μεροκάματο μονοκόμματο
και να του χτίζουν αεροδρόμια, μετρό, δρόμους,
συναλλαγές κάνοντας μαζί τους παρανόμους
εξαναγκάζοντάς τους να υπογράφουν για εικοσιπέντε
ενώ τους δίνανε πέντε.
Λοιπόν ποιος έχει φασιστική συμπεριφορά;
Όχι οι Χρυσαυγίτες μια φορά
αφού αυτοί δεν ξέρανε ακόμα
η Βουλή ούτε τι έχει χρώμα.
…Και τους εργοδότες οι κλέφτες βουλευτές αφήνανε
να αγκαζάρουν ξένους για εργασία
ξέροντας ότι λεφτά δεν τους δίνανε
και ότι όταν η δουλειά τελειώσει
αυτούς, σαν κερί που έχει λιώσει
θα τους διώξουνε με συμπεριφορά απαισία.
Λοιπόν φασιστική ποιος έχει συμπεριφορά;
Όχι οι Χρυσαυγίτες μια φορά
αφού αυτοί δεν ξέρανε ακόμα
η Βουλή ούτε τι έχει χρώμα.
…Αυτοί που στων ξένων τα παιδιά που εδώ γεννιούνται
υπηκοότητα ελληνική αρνιούνται
ενώ οι αμερικάνοι,
σε αεροπλάνο παιδί να γεννηθεί
που πάνω από τις ΗΠΑ πετάει
τόσο αυτό μετράει
ώστε του δίνουν μάνι μάνι
υπηκοότητα αμερικανική.
Λοιπόν ποιος έχει φασιστική συμπεριφορά;
Όχι οι Χρυσαυγίτες μια φορά
αφού αυτοί δεν ξέρανε τότε ακόμα
η Βουλή ούτε τι έχει χρώμα.
Μέχρι που είπανε με γινάτι
να βγάλουνε παράνομη τη Χρυσή Αυγή
χωρίς να βλέπουν πως αυτό ήτανε κάτι
που εναντίον τους μπορεί να βγει.
Γιατί τον εαυτό τους θα χτυπήσανε
με το αντιρατσιστικό
κι όχι τους Χρυσαυγίτες
που έτσι τους αναστήσανε
και μάλιστα με γλέντι γιορταστικό.
Και θέλοντας να δείξουν ότι δεν ξέρουνε
πως ο ρατσισμός μόνο με δημοκρατία χτυπιέται
ζητάνε ηρεμία να φέρουνε
χωρίς ν’ αποκηρύξουνε το «φάτε-πιέτε».
Μ’ άλλα λόγια και το λύκο χορτάτο θέλουνε
της διαφθοράς και της παραλυσίας
και την προβατίνα να βλέπουνε
ακέρια της κοινωνικής ησυχίας.
Θα τους δικαιολογούσα αν φτιάχνανε
όχι έναν αντι-χρυσαυγητικό νόμο
μα έναν αντι-«δημοκρατικό» νόμο αν κάνανε,
στης «δημοκρατίας» τους ενάντια τον τρόμο.
Και νόμο αντικλεπτικό αν έφερναν
που όμως να τον τηρούσαν, θα τους τιμούσα.
Και αν τα χρήματα που ως τώρα έκλεβαν
τα γύριζαν πίσω, θα τους προτιμούσα.
Μα ποιος να τα γυρίσει;
Και ποιος τέτοιο νομοσχέδιο να ψηφίσει;
Ο λωλός Χαζοχαρούμενος που την πρωθυπουργία ξοφλά
τη Μέρκελ υπηρετώντας τυφλά;
Ο Βενιζέλος
που στο πασόκ έδωσε τέλος
(ούτε με κεφαλαία γράμματα το χέρι δεν πάει
να γράψει ένα κόμμα που τόσο ντροπερά ξιοφλάει);
Ο Κουβέλης, προδότης της αριστεράς
που σκοπό του τόχει-
όπως έχει το Φθινόπωρο το πρωτοβρόχι-
σαν πληρωμένος παλληκαράς
να κάνει τον καμπόσο σαν πρόεδρος δημοκρατίας
για πληρωμή της προδοσίας;
Ο Λοβέρδος, που το γενόσημο
(που τόσα κακά έχει
όσο άσκεπο σπίτι όταν βρέχει)
της ύπαρξής του έκανε ορόσημο
και που νομίζει πως ο λαός ξεχνάει
ότι αυτός τον έκανε να πεινάει;
Και για να μην τους πιάσουμε έναν έναν
δε βρίσκω κανέναν
που να μπορεί ρότα ν’ αλλάξει
και άλλος Αρχιμήδης «εύρηκα» να φωνάξει.
Για να μην πω για τον Παπαντρέου το Γιωργάκη
που αφού διάλυσε το δικό μας τσαρδάκι
πάει τώρα με τρόπο πάλι βλακικό
να διαλύσει και το διεθνή σοσιαλισμό…
(Μα να μην έχει φτιάξει τίποτα αυτό το παιδί…
πού είναι ο πατέρας του να χαρεί όταν δει
πως αποτέλειωσε το έργο του ο γιος του
που ο αμοραλισμός δεν έκανε ο δικός του…)
Έχει έξαρση ο ρατσισμός, λένε.
Ο ρατσισμός δεν έχει έξαρση. Πάντα
ο μαύρος που ζει στην Ουγκάντα
θα απορεί που και οι λευκοί κλαίνε.
Και στην πατρίδα μας ο ρατσισμός
είναι κληρονομιά παλιά όπως ο αστερισμός.
«Πας μη έλλην βάρβαρος»: σύμφυτος
ο ρατσισμός με τη χώρα μας
έτσι το ήθελε ο ύψιστος-
αυτή είναι η ψώρα μας.
Μα έλα που σήμερα οι λεφτάδες του κόσμου
θέλουν χέρια και κίτρινα και μαύρα να του δουλεύουν όμως…
και αυτό προϋποθέτει μυρωδιά όχι δυόσμου
μα ίδρωτα που η ειρήνη μεταξύ τους ο πρώτος νόμος…
Κι ας πρώτα ξεριζωθεί η ψυχή του ανθρώπου
κι ύστερα ο ρατσισμός του,
μα αυτοί θέλουν οι άνθρωποι κάθε τόπου
καθένας να καταπνίγει τον γενότυπό του
για να παράγουν… να παράγουν… να παράγουν…
και βέβαια και ήσυχα να διάγουν
για να πηγαίνει μπροστά η δουλειά
όπως με τα ζώα εγινόταν παλιά.
Ρωτάνε οι λεφτάδες γιατί ήρθε η Κρίση.
Κάνουν ότι δεν ξέρουν
ότι αυτοί την έχουν μαυλίσει
ώστε οι φτωχοί να υποφέρουν
ενώ εκείνοι θα ευημερούν
είτε βρίσκονται στο Λονδίνο είτε στο Καμερούν.
Και ξεσηκώνουν λαούς σε Αφρική και Ασία
για να ζητήσουν περισσότερα χρήματα για την εργασία
έτσι που η αμοιβή τους να εξισωθεί με των δυτικών
και να επέλθει εξίσωση των εργατικών,
ώστε ο ανταγωνισμός να πάψει
υπέρ να λειτουργεί των ανατολικών χωρών
και το εμπόριο και πάλι να ανάψει,
μα τώρα με το συμφέρον των δυτικών παρόν.
Και να το καταφέρουνε δεν δυσκολεύονται:
αφού έπεσε η Σοβιετική Δημοκρατία
οι λαοί από τα χέρια των λεφτάδων άγονται και φέρονται
και κάνουν ό,τι θέλει η πλουτοκρατία.
Κι αυτή λέει: «Τώρα που δεν έχετε προστάτη
ότι σας έδωσα θα σας το πάρω πίσω.
Άσπρη μέρα για να δείτε θα κάνετε μαύρο μάτι.
Ό,τι τότε έχασα, τριπλό τώρα θα το κερδίσω.»
Ως για το λαό τον ελληνικό,
τους ακούει
και όπως από γέννηση τόχει χούι
λουφάζει σαν λαδικό.
Και λένε οι ασημακοπουλίνες
και οι άλλες αγιογδύτισσες μπουμπουλίνες
ότι ο λαός ο ελληνικός έχει ωριμότητα
γι αυτό δεν ξεσηκώνεται.
Δεν παραδέχονται ότι δεν υπάρχει συλλογικότητα
κι ότι όποια ατομική
(πολιτική ή κοινωνική)
πρωτοβουλία, τον ψόφιο κοριό καμώνεται…
ΠΑΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ! ΑΛΛΟΣ!...
Πάει και του Σύριζα η ελπίδα.
Στο υπόγειο το ποτάμι επνίγει
που απ’ την Ουάσινγκτον πηγάζει
κι ως Ωκεανός τη γη τυλίγει.
Το προαιώνιο του ανθρώπου
το όνειρο-η δικιοσύνη
όνειρο ήταν, όνειρο είναι
και πάντοτε όνειρο θα μείνει.
Ο Τσίπρας, ντύνοντας με στόμφο
τα όσα κενά φέρνει μαζί του
πουλάει τιμή, πουλάει αέρα,
και ξεπουλάει το μαγαζί του.
Και η πατρίδα απ’ τη στροφή του
ανήκεστες παθαίνει βλάβες.
Τσίπρα επίορκε, θέλουν τόλμη
και αρετή θέλουν οι Τσάβες.
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 7:46 π.μ.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΕΝ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΠΟΡΙΑ
Πρέπει ν’ αλλάξω ρότα ρε γαμότο.
Δεν πάει πια το πράμα με τη Μέρκελ.
Παιδί γραικός με ούννα δε σκαρώνουν-
Το ’πε πριν τόσα χρόνια και ο Μέντελ.
Η Γερμανία αρχίζει να ρετάρει.
Σε λίγο για προστάτης δε θα κάνει.
Πώς να το πρόβλεπα; Πριν δύο χρόνια
καθένας θα ’πεφτε σ’ αυτή την πλάνη.
Τώρα γοργά πρέπει να έβρω κάποιον
και την κατάσταση να ισορροπήσω.
Με τον Ομπάμα! Ναι! Με τον Ομπάμα
πρέπει ένα ραντεβού γοργά να κλείσω.
Πρέπει την προτεστάντικη να δείξω
πως ν’ αποφύγω προσπαθώ παγίδα…
Αρχίσαν όλοι κιόλας να μιλάνε
πως πάει καιρός πολύς που δεν τον είδα…
Του έχω κάνει κρούσεις μα δε θέλει.
Και όμως, εξαρτάται από κείνον
για πόσο ακόμα εγώ θα συνεχίσω
πρωθυπουργός να είμαι των Ελλήνων.
Και τελευταία οι αμερικάνοι
έχουνε με τους τούρκους ένα γίνει.
Κι αυτός ο Κέρι όλο εκεί πηγαίνει
και όσο και να ’ναι αυτό μου τήνε δίνει.
...Να πάω…, να συζητήσω για Συρία…,
να δείξω πως κι εγώ παίζω ένα ρόλο
σε Μέση Ανατολή…, Ιράκ…, Περσία…
κι όχι πως τραγουδώ μονάχα σόλο!
Τουλάχιστον ο Εξωτερικών μου
να συναντιόταν λίγο με τον Κέρι…
Μα για τους Γιάνκηδες θαρρώ είναι και κείνος
καμένος σαν και μένανε από χέρι…
Τέλος δεν ξέρω… πρέπει μ’ έναν τρόπο
στους αμερκάνους σύντομα να δείξω
ότι σιγά σιγά ξεκόβω από τη Μέρκελ
κι ότι κοντά τους άγκυρα θα ρίξω.
Ο κόσμος-τι να γίνει;-έτσι επλάστη:
κάθε μικρός να έχει έναν προστάτη.
Εγώ απλά υπακούω στους κανόνες.
Γι αυτό σας λέω: πρέπει να κάνω κάτι…
Φώτη
δεν πρόλαβα να κλείσω εβδομάδα μετά από την πρώτη μου έξοδο ύστερα από την τρίμηνη κλεισούρα λόγω οσφυοϊσχιαλγίας, σήμερα είχα την επίσκεψη άλλου μπελά: γονάγρα!
Είναι η προσβολή από ουρική αρθρίτιδα της επιγονατίδας. Δεξιά κι αυτή.
Άντε πάλι κρεβάτωμα, άντε πάλι κλεισούρα, άντε πάλι Tylenol –συμπτωματική αγωγή- και κολχικίνη-θεραπευτική.
Και δεν είναι τόσο ο πόνος αλλά το είδος του πόνου. Δεν πονάει το σημείο της φλεγμονής μόνο, αλλά είναι σαν με επίκεντρο αυτό, ο πόνος να επεκτείνεται κυματικά σαν τις σεισμικές δονήσεις, έτσι που πονάς σε όλο σου το σώμα-αν μπορούμε να πούμε πόνο το στοιχείο της αίσθησης ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με σένα, όλα σου φταίνε χωρίς λόγο, και είναι σαν να είσαι ένας άλλος άνθρωπος που όλες οι σκέψεις που έκανες μέχρι τώρα απορρίπτονται σαν ανόητες ή σαν ανάξιες λόγου και η μόνη σκέψη που σε κυριαρχεί είναι: θα γίνω πάλι όπως πρώτα;
Όλα αυτά η ιατρική τα περιγράφει με μια λέξη: κακοδιαθεσία.
Το πρωί τα έβαλα με την Άντζελα χωρίς να μου κάνει τίποτα. Η καημένη δεν μίλησε.
Και έλεγα αύριο Κυριακή να πήγαινα στην Στέισυ. Περισσότερο μπορώ να πω τη βλέπεις εσύ παρά εγώ!
Πάω να πάρω το Tylenol μου. Ευχήσου μου νοερά γρήγορη ανάρρωση και στείλε μου λόγια παρηγοριάς με το γρήγορο μέσο, ώστε να μη φτάσουνε κατόπιν εορτής-ο μπελάς αυτός κρατάει συνήθως τρεις με τέσσερες μέρες, κανόνισε.
(Α! Άκου κι αυτό! Χτες συζητούσα με τη μικροβιολόγο μου για το τι φταίει που φτάσαμε εδώ. Είπε μονολεκτικά: η Τηλεόραση! Και συνέχισε: Ούτε το εικοσιένα, ούτε το σαράντα θα είχε υπάρξει αν και τότε είχε η Ελλάδα τηλεόραση! Πόσο πολύ και τι ωραία το προχώρησε, ε;)
ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ 25 ΜΑΡΤΗ
ή
ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ
Ιερώνυμος: Τι τραβάω στα γεράματα…
Τσίπρας: αφού πιστεύουνε πως γέννησε μία παρθένα γιατί γαμώ το κέρατό τους δεν πιστεύουνε ότι έχω πρόγραμμα;
Κωνσταντοπούλου: Να σκαρφαλώσω στο Τέμπλο και να φωνάζω βοήθεια...;…
Φώφη: Δε σκέφτηκα να μετονομάσω το ΠΑΣΟΚ σε ΛΑΖΑΡΟ Μπορεί να μου το ανάσταινε.
Παναγία: Εγώ- τι φταίω να βλέπω τόσους κλέφτες εδώ μέσα;
Τραγάκης: Καλά Θεέ μου, μου έδωσες τέτοια φάτσα. Ήταν ανάγκη να μου δώσεις και αυτό το επώνυμο;
Ο Θεός για τον Τσίπρα: Τον Σαούλ τον κατάφερα μ’ έναν κεραυνό. Αυτός μου στοίχισε φτηνά: ένα τηλεφώνημα του ανηψιού μου από τη Ραφήνα.
Καμένος: Γαμώτο, μόνο παπάς δεν ξέρω ποια πρόφαση να βρω για να ντυθώ…
Γεωργιάδης-Ούτε το σταυρό ούτε το χέρι του φίλησε, έστω για τους τύπους…
Πρόεδρος: Γιατί να μην ευχαριστήσω τους μετανάστες; Και ο Χριστός δεν ήτανε μετανάστης από τον ουρανό στη γη;Αυτόν γιατί τον ευχαριστούμε;
Θεοδωράκης: Όχι με το δικό μου ποτάμι, αλλά ούτε με τον Ιορδάνη δε σώζεται η Ελλάδα. Τουλάχιστον περνάω την ώρα μου.
Βορίδης: Και ο Χριστός φραγγέλιο είχε-τι φραγγέλιο τι τσεκούρι.
Βενιζέλος: Το στικάκι μου; Α! Εδώ είναι.
Λεβέντης: Εγώ ένα ξέρω να πω. Οικουμενική! Πάπας, Πατριάρχης, Ιμάμης, Αγιατολλάχ, Δαλαϊλάμα. Μόνον έτσι θα σωθεί ο κόσμος.
Καρατζαφέρης: Μόνο το πρώτο άρθρο ψήφισα.
Κουβέλης: Άλλα εννιά χρόνια. Γιατί δυο θητείες θα τις κάνει. Εγώ τότε πόσο θα είμαι;… Μπα! Δε βγαίνει. Θα πάω σε ψυχαναλυτή να μου βγάλει από το μυαλό την Προεδρία.
Κατσαρίδα. Πάνω σε πανό που κρατάει έχει γράψει: ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ-ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 12:21 μ.μ.
ΠΕΣ…
Ο «ΤΣΟΛΙΑΣ» ΤΟΥ ΑΛΤΕΡ
Το δρόμο που έδειξε το ΣΚΑΙ
το ΑΛΤΕΡ ακλουθάει.
Τι κάνει; Δείχνει έναν τσολιά
με της στολής του τα λιλιά.
Και-ηλίου πιο φαεινό-, αυτός
ειν’ ο λαός ο ελληνικός.
Και δεν τον έπλασαν στην τύχη:
ωραία τον έχουνε πετύχει:
άτομο καθυστερημένο
που τριγυρνάει σαν χαμένο.
Και άσκοπα και σαν ηλίθιος
κυκλοφορεί μέσα στο πλήθος
άφωνα λέγοντας «ορίστε!
όλοι με μένα ίδιοι είστε!»
Δεν σκώπτει ούτε σατιρίζει.
Μόνο ανεγκέφαλα γρυλλίζει.
Και με φωνή που να ταιριάζει
στον τύπο που παρουσιάζει,
φορές κοινή μια φράση λέει…
την ξαναλέει… πάλι τη λέει…
και κρύο και αηδία γεμίζει
όποιον ο λόγος του εγγίζει.
Κι όπως σ’ ανέκδοτο ένα κρύο
γελούν σα να ’τανε αστείο
οι έλληνες γελούν σα βλάκες
με τις εμετικές του «ατάκες»
Ελλάς! «Ποτέ που δεν πεθαίνεις»:
σου αξίζουν όλα όσα παθαίνεις!
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Το σύνταγμα εφαρμόζοντας
μας γέμισαν ατομικές ελευθερίες
και δικαιώματα (γιατί όχι:
από την τσέπη τους τα βγάζουν;)
Αυτό το παλιοσύνταγμα...
να μη λέει τίποτα και για λεφτά...
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΩΤΕΙΑ
Όλοι ξέρουμε πως ο λαός μας
είναι μεγάλος βλαξ.
Η Βλακεία τραύμα στο κεφάλι
του έκανε διαμπάξ.
Μα είναι ανάγκη αυτό
να το βγάζει στον αέρα
από το κανάλι ΑΛΦΑ
του θεού χαλώντας την ημέρα;
«Πώς το κάνει»; Μα με κείνο
τον πατεντάτο ηλίθιο
που με μια φουστανέλα
φίλο του στενό και επιστήθιο
σε αυτήν μέσα χωμένο
τόνε στέλνει να τριγυρίζει
και αναίτια και ζωώδικα σαν ον
άλογο που είναι να γρυλλίζει.
Και σαν καθυστερημένο από τη μάνα του
ένα παιδί μιλά
και «τραγουδιστά»-τρομάρα του-
λέει πράγματα απλά.
Τα καμώματά του αυτά αστεία
τα βρίσκει τάχα ποιος;
Μόνο κάποιος που από ιδιωτεία
πάσχει βέβαια κι αυτός.
Αυτός είναι ο λαός
ο κρετίνος ο ελληνικός
είτε πλέμπα είναι είτε αστός
το Γελοίο που έχει κάνει καθεστώς.
Τι περιμένουν για να παραστήσουν
και το ζωντόβολο Ελλάδα
μ’ ένα βόδι που Αμαλία θα το ντύσουν
ή καλλίτερα με μια γελάδα;
…Και κείνος που κρύβει το πρόσωπό του
πίσω από το σιδερένιο φίμωτρό του
τι ταιριαστό ζευγάρι με τον πρώτο κάνει!
Η γελοιότητα των ελλήνων μακριά πόσο φτάνει!..
ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ
Ο μόνος θόρυβος που βλάφτει
ειν’ η φωνή των βουλευτών.
Γι αυτό, τον λόγο σταματήστε
των τριακοσίων μας κλεφτών.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΕΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ
Έχε γεια καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή.
ΕΛΠΙΔΕΣ ΛΑΟΥ
Σύγνεφο μαύρο σκέπαζε το Σούλι και την Κιάφα,
ολημερίς εχιόνιζε, ολονυχτίς χιονίζει.
ΔΙΑΓΡΑΦΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
Ως έτρωγα κι' ως έπινα σε μαρμαρένια τάβλα,
ο μαύρος μου χλιμίντρισε και το σπαθί μου ερράη.
ΣΑΜΑΡΑΣ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΠΑΠΑΝΤΡΈΟΥ
Καλώς ανταμωθήκαμε νεμείς οι ντερτιλήδες,
να κλάψουμε τα ντέρτια μας και τα παράπονά μας.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ
Γέρασα o μαύρος γέρασα, δε μπορώ 'α περπατήσω,
δε μπορώ 'ά σύρω τάρματα, τα γέρημα τσαπράζια.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ
Απόψε είδα στον ύπνο μου, στον ύπνο που κοιμόμουν,
θολό ποτάμι πέρναγα, και πέρα δεν εβγήκα.
ΝΔ-ΣΎΡΙΖΑ
Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν,
το ποιο να ρίξει την βροχή, το ποιο να ρίξει χιόνι.
ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Παίρνουν ν' ανθίσουν τα κλαριά κ' η πάχνη δεν τ' αφήνει,
θέλω κ' εγώ να σ' αρνηθώ και δε μ' αφήνει ο πόνος.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ
Σ’ όλον τον κόσμο ξαστεριά, σ’ όλον τον κόσμο ήλιος
και 'ς τα καημένα Γιάννενα μαύρο, παχύ σκοτάδι.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
Μέσ' 'ς τ' άη Γιωργιού τους πλάτανους γένονταν πανηγύρι,
το πανηγύρι ήταν πολύ, κι' ο τόπος ήταν λίγος.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΦΗΦΟΦΟΡΟΥΣ
Κλαίνε τα μαύρα τα βουνά, παρηγοριά δεν έχουν.
Δεν κλαίνε για το ψήλωμα, δεν κλαίνε για τα χιόνια,
-η κλεφτουριά τ' αρνήθηκε και ροβολάει 'ς τους κάμπους.
ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΣΟΙΜΠΛΕ
Τρία πλάτανα, τα τρία αράδα αράδα,
κ' ένας πλάτανος παχύν ήσκιον οπόχει!
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνης νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσης πρόβατα, ζευγάρια κι' αγελάδες.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Θέλετε δέντρ' ανθήσετε, θέλετε μαραθήτε,
'ς τον ήσκιο σας δεν κάθομαι μήτε και 'ς τη δροσιά σας.
ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ
Πήραν τα κάστρα, πήραν τα, πήραν και τα ντερβένια,
πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα.
ΛΑΟΣ-ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ
Κοιμάται αστρί, κοιμάται αυγή, κοιμάται νιο φεγγάρι,
κοιμάται η καπετάνισσα, νύφη του Κοντογιάννη.
ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
Εγέρασα, μωρέ παιδιά, 'ς τους κλέφταις καπετάνιος,
τριάντα χρόνια αρματωλός, πενήντα χρόνια κλέφτης.
ΑΝΑΡΩΤΗΜΑ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΓΙΟΥΧΑΪΣΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ
Τι ν ’ναι ο αχός που γίνεται κ' η ταραχή η μεγάλη
'ς τη μέση 'ς το Κεράσοβο και 'ς τη μεγάλη χώρα;
ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ο κούκος φέτο δε λαλεί, ούτε και θα λαλήση
παρά η τρυγόνα η χλιβερή το λέει το μοιρολόγι.
Γιατί έχει έρθει η Αραπιά και κόβει και σκλαβώνει.
ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
Τρία κομμάτια σύννεφα 'ς τον Έλυμπο, 'ς τη ράχη,
τό να βαστάει τη δροσιά, τάλλο βαρύ χαλάζι,
το τρίτο το μαυρότερο τη θάλασσ’ αγναντεύει.
Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
Κι’ αν τα ντερβένια τούρκεψαν, τα πήραν Αρβανίταις,
ο Στέργιος είναι ζωντανός, πασάδες δεν ψηφάει.
ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Οι κλέφταις επροσκύνησαν και γίνηκαν ραγιάδες,
κι’ άλλοι φυλάγουν πρόβατα κι' άλλοι βοσκούνε γίδια.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΦΤΑΩΡΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
Με γέλασε νη χαραυγή, τάστρι και το φεγγάρι,
και βγήκα νύχτα 'ς τα βουνά, ψηλά 'ς τα κορφοβούνια.
ΝΕΟΙ ΦΟΡΟΙ
Πολύ σκοτίδιασε ο ουρανός, πάλι να βρέξη θέλει
σκοτίδιασε η Μαυρομηλιά και της Μηλιάς ο κάμπος.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΠΑΣΟΚ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
Χήρας υγιός λατρεύει τριά καλά άλογα,
το Γρίβα και το Μαύρη και τον Πέπανο.
ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ
Πήραν την Πόλη, πήρανε, πήραν τη Σαλονίκη
Πήραν κι την Αγιά Σοφιά, το μέγα μαναστήρι.
ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
'Ένας αϊτός περήφανος, ένας αϊτός λεβέντης
από την περηφάνεια του κι’ από τη λεβεντιά του,
δεν πάει τα κατώμερα να καλοξεχειμάση,
μον’μένει απάνω 'ς τα βουνά, ψηλά 'ς τα κορφοβούνια.
Η πατρίδα. Έχουνε χωρίσει οι άνθρωποι τη γη σε πατρίδες. Και λένε να, αυτή είναι η δική μου πατρίδα. Μην τολμήσεις να έρθεις εδώ γιατί θα σε σκοτώσω. Και πρώτη φροντίδα τους είναι πώς να διαφυλάξουνε την ακεραιότητα της πατρίδας του καθένας.
Και κανείς δε λέει πως η αρχή του ο χωρισμού σε πατρίδες στηρίζεται στη δύναμη που μια ομάδα ανθρώπων έχει να εξουσιάζει το χώρο αυτής της πατρίδας, και στο φόβο πως κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων που διαθέτει δύναμη μεγαλύτερη από την δική της, μπορεί να κάνει δικόν τον χώρο που η πρώτη πατρίδα αποκαλεί πατρίδα της. Φόβος και τρόμος μιας πατρίδας για την κατάληψή της από άλλη πατρίδα. Και αυτή είναι ζωή!
Φόβος και τρόμος μιας χώρας μήπως φτιάξει κανένα ισχυρότερο όπλο η άλλη χώρα και καταλύσει τη δική της πατρίδα. Και αυτή είναι ζωή και όχι θάνατος!
Και ολόκληρες βιομηχανίες για την υπεράσπιση της πατρίδας δημιουργούνται, στρατοί σχηματίζονται, εργοστάσια παραγωγής όπλων φτιάχνονται, τα σχολεία κάθε πατρίδας διδάσκουν πόσο δίκιο έχει η πατρίδα αυτή στις διαφορές της με άλλες πατρίδες, πρόγονοι επικαλούνται σαν κίνητρο διαφύλαξης των οστών τους, πολυάνθρωπα υπουργεία και Υπηρεσίες δημιουργούνται για την προστασία του πληθυσμού μιας χώρας από εκείνον της διπλανής της. Και αυτό είναι ζωή και όχι θάνατος!
Και πάνε και πεθαίνουνε οι άνθρωποι και σκοτώνουν ο ένας τον άλλο για το ποια πατρίδα είναι καλλίτερη. Και αυτό δεν είναι θάνατος!
Και ποιήματα και μυθιστορήματα και εκατομμύρια βιβλία γράφονται για να εκθειάσουν τις χάρες, τις ομορφιές, τις ιδιαιτερότητες κάθε πατρίδας. Και σημαίες ανεμίζουνε δακρύζοντας μάτια, και λόγοι πύρινοι εκφωνούνται, και γιορτές διοργανώνονται για να μην ξεχαστεί η προς την πατρίδα οφειλόμενη πίστη, αγάπη, αφοσίωση, λατρεία. Και πατρίδες μισούνται ή αγνοούνται όχι γιατί τους αξίζει το μίσος και η άγνοια, αλλά γιατί δεν είναι «η δική μας» πατρίδα. Και αυτά δεν είναι θάνατος λέει, είναι ζωή!
Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουν κάποιοι τις απόψεις τους;
ΘΑΝΑΤΟΣ-2
Και δεν είναι τουλάχιστον αστείοι όσοι νομίζουν ότι βρήκαν το σκοπό αυτής της κατάστασης που λένε ζωή;
Αυτής της κατάστασης που δεν ξέρουνε από πού να τη δούνε ή από πού να την πιάσουν για να τη χειριστούν.
Τρέχουν οι άνθρωποι να δουν τα κινηματογραφικά και τα θεατρικά έργα. Δηλαδή να δούνε τι; Να δούνε υποκρισίες, που σημαίνει ψέματα. Να δούνε ανύπαρκτες καταστάσεις κάποιων φανταστικών κόσμων, να δούνε πράγματα που δεν τους προσφέρουν τίποτε.
Δεν τους αρέσει ο εαυτός τους και πηγαίνουν να δουν άλλους εαυτούς. Έστω ψεύτικους.
Μα βγαίνοντας από το θέατρο και μέχρι να βγούνε στο δρόμο, έχουν ξεχάσει ό,τι είδαν και ξαναπέφτουν στο δικό τους πάλι καλούπι καθένας.
Μα το ίδιο αξιολύπητοι είναι και οι ηθοποιοί. Διαγωνίζονται ποιος θα μπορέσει να δείξει με τη φωνή του, τις κινήσεις του κορμιού του ή τις εκφράσεις του προσώπου του ότι είναι κάποιος άλλος και μαζί πόσο μάταιο είναι ό,τι και αυτός κάνει.
Χρόνων μάταιες σπουδές, χαμένες έτσι κι αλλιώς ζωές, με σκοπό την παραπλάνηση και τον εκτροχιασμό των ανθρώπων-θεατών.
Και ακούς κριτικούς ή γνώμες άλλων ανθρώπων να εκθειάζουν τις καταστροφικές συνέπειες του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Και βραβεία θεσπίζονται, και γιορτές φτιάχνονται, και εκατομμύρια ανθρώπων ασχολούνται με το αντικείμενο.
Για ποιο σκοπό; Για να βλέπει κάποιος τραγωδίες που του είναι άχρηστες . Γιατί να βλέπει κανείς τον Άμλετ να αναρωτιέται να ζει κανείς ή να μη ζει, αφού και αυτός ο ίδιος έχει αναρωτηθεί γι αυτό πριν μάθει ακόμα για τον Άμλετ;
Γιατί να μαθαίνει κανείς ότι η Αντιγόνη υπάκουσε στους άγραφους νόμους αντί στους γραφτούς, αφού όλοι και όλες θα υπακούσουν σε κάποιο νόμο θέλοντας και μη;
Και ποιος θα μας πει μετά από την παράσταση της τραγωδίας ποιος είναι ο νόμος που είναι σωστό να υπακούσει κάποιος; Στην ίδια απορία δεν μένει και μετά την παράσταση-αν υποτεθεί πως είχε κάποια απορία-ο θεατής; Ποιο το όφελος λοιπόν από την παράσταση, αυτή ή όποια άλλη;
Επειδή κάποιος Αριστοτέλης είπε ότι με την τραγωδία ο άνθρωπος «καθαίρεται» από το άγχος και τις έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τον κατακλύζουν, αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί θέσφατο και να διατυμπανίζεται από όποιον θέλει να προσδώσει αξία σε μια ανάξια και καταστροφική πράξη, όπως είναι το θέατρο και ο κινηματογράφος;
Και καθαίρεται από το άγχος ή αποκτά ο άνθρωπος άγχος βλέποντας θέατρο;
Ποιος καθιέρωσε την δήθεν αξία του Αριστοτέλη άλλος, παρά όποιος είχε τάχα συμφέρον να το κάνει;
Για να γελάσει ή να κλάψει ο άνθρωπος έχει ανάγκη το θέατρο και τον κινηματογράφο την ώρα που κάθε μέρα γελάει και κλαίει και χωρίς αυτά;
Όχι. Ανάγκη το θέατρο και ο κινηματογράφος είναι για εκείνους που καλοζούνε από αυτά.
Και γι αυτούς ανάγκη βιοποριστική. Γιατί ας μην πάει το μυαλό κάποιου πως οι συγγραφείς, οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες και λοιπά, έχουν κάποια άλλη ωφέλεια από αυτό που κάνουν.
Ως για όσους πάνε και βλέπουνε τα έργα, πόσο καλλίτερο θα ήτανε αν κοιτάζανε για πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα ένα ρυάκι να κυλάει, ή τον ουρανό! Και από πόσα άγχη και έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις που τους κατακλύζουν θα ξαλάφρωναν, για λίγο έστω!
Η ζημιά που κάνει ο κινηματογράφος και το θέατρο είναι ανυπολόγιστη φορτώνοντας τον άνθρωπο με κόμπλεξ για όσα οι ηθοποιοί χαίρονται και που για κείνον είναι ακατόρθωτα και δίνοντάς του παραδείγματα για πράξεις βλαβερές για τον ίδιο ή και για άλλους.
Η χειρότερη όμως κατάσταση στην οποία τον οδηγεί είναι η ταχύτητα με τη οποία τον μαθαίνει ότι δήθεν γίνονται τα πάντα, όταν μέσα σε ένα λεπτό του παρουσιάζεται να γεννιούνται και να πεθαίνουν αυτοκρατορίες, να περνάνε χρόνια, να πλάθονται χαρακτήρες και πόλεις, να πετυχαίνονται πράγματα που στη ζωή κανενός ανθρώπου δεν συμβαίνουν πραγματικά. Η ολέθρια βιασύνη του κόσμου και φυσικά η αναποτελεσματικότητά της να δημιουργήσει τα ίδια αποτελέσματα στη ζωή όπως τα δημιουργεί στο θέατρο και στον κινηματογράφο, είναι γέννημα του ίδιου του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Και από όλα μένει η ικανότητα των ανθρώπων του θεάτρου και του κινηματογράφου να υποκρίνονται και να ψεύδονται.
Κινηματογράφος-θέατρο και τα παρόμοια: η αφρόκρεμα της άκρας υποκρισίας. Μία Τέχνη όπου η προσποίηση, η απάτη, η επιτήδευση, έχουν μπει στην υπηρεσία της αποχαύνωσης του ανθρώπου ελέω της ανάγκης να περνάει αυτός κάπως αυτός τον καιρό του.
Μήπως αυτό δεν είναι ζωή αλλά θάνατος;
Οι πολιτικοί φαίνεται πως ξεχωρίζουν
όσα λένε προεκλογικά και όσα κάνουν μετεκλογικά.
Και για μεν τα προεκλογικά αποφασίζουν
πως θα αποδειχτούν αλαμπουρνεζικά
ενώ αυτά σαν ψηφιστούν που κάνουν
όλες οι αλήθειες του κόσμου δεν τα φτάνουν.
Ο Αντρέας ας πούμε έλεγε με δυνατή φωνή
«έξω από ΝΑΤΟ και ΕΟΚ και έξω οι Βάσεις» και ύστερα
δείχνοντας επιμονή και υπομονή
μπήκε μέσα σε όλα αυτά βαθύτερα.
Και ο λαός έλεγε «ο Αντρέας είναι πολιτικός:
που ενώ έτσι τα λέει τα κάνει αλλιώς.»
Και πάνε και Εθνάρχη να τον κάνουνε
σαν να μη μας έφτανε ο «Ανήκομεν εις την Δύσιν»
που σε όσα έφαγε δεν τον φτάνουνε
δέκα μαζί Άκηδες που θα τρώγανε παρά φύσιν.
Τελικά όσο περισσότερο κλέβεις
τόσο πιο στην Ελλάδα θ’ ανέβεις.
Ο Σαμαράς είπε ότι θα φκιάσει Επιτροπή
που να βρει πώς μπήκαμε στο Μνημόνιο
και μετά αυτό το ξεχνάει χωρίς ντροπή
λες και ήθελε να αποφύγει κάποιο Άγος Κυλώνειο.
Και το Σαμαρά τον έχουνε όλοι μη στάξει
επειδή με τη Μέρκελ τα πάει εντάξει
και επειδή έκοψε συντάξεις και μιστούς
και από τους έλληνες επιστράτεψε τους μισούς.
Τότε ας φέρναμε πάλι έναν Παπαδόπουλο
να φορέσουμε αρβύλες και χιτώνια
και μάλιστα χωρίς κόψιμο μιστών και Μνημόνια.
Και θα είχαμε και κάθε μέρα ψητό φοινικόπουλο.
Αλλά έτσι είναι ο πανέξυπνος ελληνικός λαός:
δεν τον νοιάζει που στο Μνημόνιο τον μπάζουν
αρκεί συνεχώς να του φωνάζουν
«Όχι στο Μνημόνιο!» σθεναρώς.
Η γλώσσα!.. Οι λέξεις… Για τους έλληνες αυτά μετράνε.
Γι αυτό άλλωστε και με διάβασμα όλη τη ζωή τους περνάνε…
Και λέει ο πρωθυπουργός
που στη γλώσσα δε μένει αργός
ότι οι έλληνες πάντοτε αγαπούν την ελευθερία.
Μα ο ίδιος τους έχει φυλακισμένους με μανία.
Μνημόνιο, φίμωτρο, αλυσίδες, πείνα
έχουνε σκλαβώσει και επαρχία και Αθήνα.
Είναι ελεύθερος ο πεινασμένος;
Θα έλεγε ναι κανένας μη πληρωμένος;
Κι έχεις όλους τους πολιτικούς να φωνάζουν
πως η Χρυσή Αυγή μεγάλωσε. Μα μόνο αλαλάζουν.
Δε χτυπάνε την αιτία της άνθησης στο κέντρο της-
δεν σταματάνε να ποτίζουν το δέντρο της-
παρά κάθονται γύρω γύρω και το σιχτιρίζουνε
χωρίς να σκεφτούνε
τέτοιοι χαζοί πούναι
ότι έτσι το ποτίζουνε.
Και το Κουκουέ κουρνιάζει στη γωνιά του βαυκαλιζόμενο
πως χάρη σε κείνο γίνανε όλες οι πρόοδες
ενώ οι καιροί φέρανε και το ήν το ον και το ερχόμενο
κατρακυλώντας από την κορυφή της ιστορίας στους πρόποδες.
Και κανείς δε λέει πως στην Ελλάδα ο ρατσισμός
ανθούσε πριν ακόμα του Νώε γίνει ο Κατακλυσμός.
Κι έχεις και την Πιπιλή της ΥΕΝΕΔ να διαλαλεί
πως «κτίριο της δημοκρατίας» είναι η Βουλή
η καημένη τα έχει χάσει εντελώς
τέτοια για να πιπιλίζει έστω αφελώς
και για να λέει τους «φασιστορατσιστές» «κότες»-
της μουσικής της φαίνεται ως εκεί μόνο φτάνουν οι νότες.
Και μερικοί χαζοί δε βλέπουνε με τη χαζομάρα τους την τόση
ότι του Τσίπρα το μπαλόνι ξεφούσκωσε πριν ακόμα φουσκώσει.
Μιλάει στους βουλευτές του και λέει τι να γίνει ΠΡΈΠΕΙ
και πως έπρεπε όλα να έχουν κιόλας γίνει δεν το βλέπει
Και τις ιδιωτικοποιήσεις κατακεραυνώνει
και σχέδια μελλοντικά ιδεατά ξεδιπλώνει
και ξεχνώντας τι η Αριστερά πίσω της σέρνει
αυτός με φωνή ανδροπρεπή παιδοφέρνει.
Λέει «οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι»
και βρωμάνε σαν κάνθαροι.
Λέει «Σύριζα και οπισθοχώρηση δεν συμβιβάζονται»
και ύστερα ησυχασμένοι ξεκουράζονται.
Λόγια… λόγια… λόγια… λόγια…
από τον Τσίπρα τον κουτομόγια
που πριν δυο χρόνια όλοι στα μάτια τον κοιτάγαμε
όμως άδεια καλάθια και τώρα κρατάμε όπως και τότε κρατάγαμε.
Θα εφαρμόσει το πρόγραμμά του,
όμως μόνο αν θέλει κι ο ελληνικός λαός
γιατί αν δε θέλει είναι δουλειά δικιά του
κι ας κάνει τότε ό,τι θέλει αυτός.
Μα αν μπορούσε ο λαός ρε Τσίπρα χέστη
θα το ’χε κάνει αυτό χωρίς να σ’ έχει ανάγκη
όπως μονάχο του αν μπόρειγε καρπό να δέσει το σπαράγγι
δε θα περίμενε της Άνοιξης τη ζέστη.
Τράβα στο σπίτι τότε και περίμενε
καμιά διακοσαριά χρονάκια ακόμα
να ζωντανέψει του λαού το πτώμα
και αφού νιονιό αποχτήσει
να ’ρθει να σε ζητήσει-
περίμενε να σε φωνάξει ο λαός καημένε…
Αν κότσια δεν έχεις τον συρφετό ν’ αρπάξεις
και λαό απ’ αυτόν να φτιάξεις
τράβα στο καλό σου και στη γυναικούλα σου
πριν καμιά φωτιά αρπάξεις και καεί η γούνα σου…
Όμως ο Τσίπρας επιμένει: «όλ’ αυτά με το λαό μαζί θα γίνουν»
και με ύφος προϋποθέσεις καθορίζει
και μ’ αυτό καθαρίζει
ενώ οι άλλοι τον κλοιό γύρω από το λαό περισσότερο κλείνουν.
Πρέπει να εμβαθύνουνε
και να επικαιροποιήσουνε λέει την τακτική τους
και πια τη Δεξιά την έχουν στο βρακί τους
κι απ’ το χάρτη τη σβήνουνε.
Έφτιαξε λέει από τις συνιστώσες
τη νέα μεγάλη της Αριστεράς παράταξη.
Μα όμως… ουφ! ας τον αφήσω κι αυτόνε
όπως τις άλλες κλώσες
στης λογικής του τη διατάραξη.
Όμως να πιάσω και ποιόνε;…
Κανένας δεν υπάρχει.
…………………………………………………..
ΠΕΡΙ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Μ’ αρέσει η Αυγή η Χρυσή
γιατί τους άλλους βουλευτές μισεί
(όπως και κείνοι αυτούς
μεγάλους και μικρούς)
και τους το δείχνει χύμα
από της Βουλής το βήμα.
Και αν ακόμα μένει στα λόγια
όμως δεν το βάζει και στα πόδια
και αν ακόμα δεν προχωρεί σε πράξεις
ε, πρέπει πρώτα το πράγμα να το ψάξεις.
Γιατί όλοι οι άλλοι πρέπει να πληρώσουν
και λόγο στο λαό κάποτε να δώσουν
για τα μέχρι τώρα απλήρωτα εγκλήματά τους
που κάνουνε ακόμα απ’ τα φασκιά τους.
Γι αυτό και έπρεπε η Χρυσή Αυγή να ’ρθεί
και στη Βουλή να μπει
και ό,τι δεν μπορούμε εμείς
στους ληστές να πούμε
να τους το λένε της Χρυσής Αυγής
οι βουλευτές ν’ ακούμε.
Οι άλλοι πάλι δε μένουνε αργοί.
Κάνουνε ό,τι το κεφάλι τους τούς πει
για να ξαναστείλουνε τους Χρυσαυγίτες
στις φτωχικές τους σκήτες.
Και μέσα στη βιάση τους
να τους καταπιούν αμάσητους,
ξεχνάνε ότι λένε πως έχουνε δημοκρατία
και εναντίον τους κάνουνε κάθε φασιστεία.
Όπως το νομοσχέδιο το αντιρατσιστικό
το διαταγμένο και πολύ βιαστικό-
σαν ντολμαδάκια να τυλίγανε-
που στη Βουλή επήγανε.
Και όπως η άρνησή τους
να συζητήσουν μαζί τους.
Άρνηση των κομμάτων απάντων.
Ή σχεδόν τέλος πάντων.
Αγνόηση δηλαδή λαού εκατοντάδων χιλιάδων
που τους αψήφισαν,
λες και ήτανε συρφετός φαύλων
όσοι Χρυσή Αυγή εψήφισαν.
Μα εγώ ξέρω ότι σήμερα
στα πράγματά μας τα εφήμερα
δυο κατηγορίες πολιτικών υπάρχουν:
αυτοί που και τώρα άρχουν-
οι καταστροφείς της χώρας-οι αλήτες-
και οι απέναντί τους: οι Χρυσαυγίτες.
Και οι δύο κακοί
αλλά βλέποντας κι εδώ κι εκεί
το λιγότερο κακό διαλέγω
και το περισσότερο κακό ψέγω.
Αφού αυτούς τους δυο έχουμε
κάποιον απ’ αυτούς πρέπει να προσέχουμε.
Και ποιος είναι περισσότερο ρατσιστής
από τον άλλο; ρωτιέμαι.
και όχι πως είμαι εγώ ο καλλίτερος κριτής
αλλά να, κάτι για να λέμε.
Και απαντάω ότι χειρότερος
είναι ο στα πολιτικά παλαιότερος.
Αυτός έδινε στους ξένους ένα ξεροκόμματο
για να δουλεύουνε μεροκάματο μονοκόμματο
και να του χτίζουν αεροδρόμια, μετρό, δρόμους,
συναλλαγές κάνοντας μαζί τους παρανόμους
εξαναγκάζοντάς τους να υπογράφουν για εικοσιπέντε
ενώ τους δίνανε πέντε.
Λοιπόν ποιος έχει φασιστική συμπεριφορά;
Όχι οι Χρυσαυγίτες μια φορά
αφού αυτοί δεν ξέρανε ακόμα
η Βουλή ούτε τι έχει χρώμα.
…Και τους εργοδότες οι κλέφτες βουλευτές αφήνανε
να αγκαζάρουν ξένους για εργασία
ξέροντας ότι λεφτά δεν τους δίνανε
και ότι όταν η δουλειά τελειώσει
αυτούς, σαν κερί που έχει λιώσει
θα τους διώξουνε με συμπεριφορά απαισία.
Λοιπόν φασιστική ποιος έχει συμπεριφορά;
Όχι οι Χρυσαυγίτες μια φορά
αφού αυτοί δεν ξέρανε ακόμα
η Βουλή ούτε τι έχει χρώμα.
…Αυτοί που στων ξένων τα παιδιά που εδώ γεννιούνται
υπηκοότητα ελληνική αρνιούνται
ενώ οι αμερικάνοι,
σε αεροπλάνο παιδί να γεννηθεί
που πάνω από τις ΗΠΑ πετάει
τόσο αυτό μετράει
ώστε του δίνουν μάνι μάνι
υπηκοότητα αμερικανική.
Λοιπόν ποιος έχει φασιστική συμπεριφορά;
Όχι οι Χρυσαυγίτες μια φορά
αφού αυτοί δεν ξέρανε τότε ακόμα
η Βουλή ούτε τι έχει χρώμα.
Μέχρι που είπανε με γινάτι
να βγάλουνε παράνομη τη Χρυσή Αυγή
χωρίς να βλέπουν πως αυτό ήτανε κάτι
που εναντίον τους μπορεί να βγει.
Γιατί τον εαυτό τους θα χτυπήσανε
με το αντιρατσιστικό
κι όχι τους Χρυσαυγίτες
που έτσι τους αναστήσανε
και μάλιστα με γλέντι γιορταστικό.
Και θέλοντας να δείξουν ότι δεν ξέρουνε
πως ο ρατσισμός μόνο με δημοκρατία χτυπιέται
ζητάνε ηρεμία να φέρουνε
χωρίς ν’ αποκηρύξουνε το «φάτε-πιέτε».
Μ’ άλλα λόγια και το λύκο χορτάτο θέλουνε
της διαφθοράς και της παραλυσίας
και την προβατίνα να βλέπουνε
ακέρια της κοινωνικής ησυχίας.
Θα τους δικαιολογούσα αν φτιάχνανε
όχι έναν αντι-χρυσαυγητικό νόμο
μα έναν αντι-«δημοκρατικό» νόμο αν κάνανε,
στης «δημοκρατίας» τους ενάντια τον τρόμο.
Και νόμο αντικλεπτικό αν έφερναν
που όμως να τον τηρούσαν, θα τους τιμούσα.
Και αν τα χρήματα που ως τώρα έκλεβαν
τα γύριζαν πίσω, θα τους προτιμούσα.
Μα ποιος να τα γυρίσει;
Και ποιος τέτοιο νομοσχέδιο να ψηφίσει;
Ο λωλός Χαζοχαρούμενος που την πρωθυπουργία ξοφλά
τη Μέρκελ υπηρετώντας τυφλά;
Ο Βενιζέλος
που στο πασόκ έδωσε τέλος
(ούτε με κεφαλαία γράμματα το χέρι δεν πάει
να γράψει ένα κόμμα που τόσο ντροπερά ξιοφλάει);
Ο Κουβέλης, προδότης της αριστεράς
που σκοπό του τόχει-
όπως έχει το Φθινόπωρο το πρωτοβρόχι-
σαν πληρωμένος παλληκαράς
να κάνει τον καμπόσο σαν πρόεδρος δημοκρατίας
για πληρωμή της προδοσίας;
Ο Λοβέρδος, που το γενόσημο
(που τόσα κακά έχει
όσο άσκεπο σπίτι όταν βρέχει)
της ύπαρξής του έκανε ορόσημο
και που νομίζει πως ο λαός ξεχνάει
ότι αυτός τον έκανε να πεινάει;
Και για να μην τους πιάσουμε έναν έναν
δε βρίσκω κανέναν
που να μπορεί ρότα ν’ αλλάξει
και άλλος Αρχιμήδης «εύρηκα» να φωνάξει.
Για να μην πω για τον Παπαντρέου το Γιωργάκη
που αφού διάλυσε το δικό μας τσαρδάκι
πάει τώρα με τρόπο πάλι βλακικό
να διαλύσει και το διεθνή σοσιαλισμό…
(Μα να μην έχει φτιάξει τίποτα αυτό το παιδί…
πού είναι ο πατέρας του να χαρεί όταν δει
πως αποτέλειωσε το έργο του ο γιος του
που ο αμοραλισμός δεν έκανε ο δικός του…)
Έχει έξαρση ο ρατσισμός, λένε.
Ο ρατσισμός δεν έχει έξαρση. Πάντα
ο μαύρος που ζει στην Ουγκάντα
θα απορεί που και οι λευκοί κλαίνε.
Και στην πατρίδα μας ο ρατσισμός
είναι κληρονομιά παλιά όπως ο αστερισμός.
«Πας μη έλλην βάρβαρος»: σύμφυτος
ο ρατσισμός με τη χώρα μας
έτσι το ήθελε ο ύψιστος-
αυτή είναι η ψώρα μας.
Μα έλα που σήμερα οι λεφτάδες του κόσμου
θέλουν χέρια και κίτρινα και μαύρα να του δουλεύουν όμως…
και αυτό προϋποθέτει μυρωδιά όχι δυόσμου
μα ίδρωτα που η ειρήνη μεταξύ τους ο πρώτος νόμος…
Κι ας πρώτα ξεριζωθεί η ψυχή του ανθρώπου
κι ύστερα ο ρατσισμός του,
μα αυτοί θέλουν οι άνθρωποι κάθε τόπου
καθένας να καταπνίγει τον γενότυπό του
για να παράγουν… να παράγουν… να παράγουν…
και βέβαια και ήσυχα να διάγουν
για να πηγαίνει μπροστά η δουλειά
όπως με τα ζώα εγινόταν παλιά.
Ρωτάνε οι λεφτάδες γιατί ήρθε η Κρίση.
Κάνουν ότι δεν ξέρουν
ότι αυτοί την έχουν μαυλίσει
ώστε οι φτωχοί να υποφέρουν
ενώ εκείνοι θα ευημερούν
είτε βρίσκονται στο Λονδίνο είτε στο Καμερούν.
Και ξεσηκώνουν λαούς σε Αφρική και Ασία
για να ζητήσουν περισσότερα χρήματα για την εργασία
έτσι που η αμοιβή τους να εξισωθεί με των δυτικών
και να επέλθει εξίσωση των εργατικών,
ώστε ο ανταγωνισμός να πάψει
υπέρ να λειτουργεί των ανατολικών χωρών
και το εμπόριο και πάλι να ανάψει,
μα τώρα με το συμφέρον των δυτικών παρόν.
Και να το καταφέρουνε δεν δυσκολεύονται:
αφού έπεσε η Σοβιετική Δημοκρατία
οι λαοί από τα χέρια των λεφτάδων άγονται και φέρονται
και κάνουν ό,τι θέλει η πλουτοκρατία.
Κι αυτή λέει: «Τώρα που δεν έχετε προστάτη
ότι σας έδωσα θα σας το πάρω πίσω.
Άσπρη μέρα για να δείτε θα κάνετε μαύρο μάτι.
Ό,τι τότε έχασα, τριπλό τώρα θα το κερδίσω.»
Ως για το λαό τον ελληνικό,
τους ακούει
και όπως από γέννηση τόχει χούι
λουφάζει σαν λαδικό.
Και λένε οι ασημακοπουλίνες
και οι άλλες αγιογδύτισσες μπουμπουλίνες
ότι ο λαός ο ελληνικός έχει ωριμότητα
γι αυτό δεν ξεσηκώνεται.
Δεν παραδέχονται ότι δεν υπάρχει συλλογικότητα
κι ότι όποια ατομική
(πολιτική ή κοινωνική)
πρωτοβουλία, τον ψόφιο κοριό καμώνεται…
ΠΑΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ! ΑΛΛΟΣ!...
Πάει και του Σύριζα η ελπίδα.
Στο υπόγειο το ποτάμι επνίγει
που απ’ την Ουάσινγκτον πηγάζει
κι ως Ωκεανός τη γη τυλίγει.
Το προαιώνιο του ανθρώπου
το όνειρο-η δικιοσύνη
όνειρο ήταν, όνειρο είναι
και πάντοτε όνειρο θα μείνει.
Ο Τσίπρας, ντύνοντας με στόμφο
τα όσα κενά φέρνει μαζί του
πουλάει τιμή, πουλάει αέρα,
και ξεπουλάει το μαγαζί του.
Και η πατρίδα απ’ τη στροφή του
ανήκεστες παθαίνει βλάβες.
Τσίπρα επίορκε, θέλουν τόλμη
και αρετή θέλουν οι Τσάβες.
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 7:46 π.μ.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΕΝ ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΠΟΡΙΑ
Πρέπει ν’ αλλάξω ρότα ρε γαμότο.
Δεν πάει πια το πράμα με τη Μέρκελ.
Παιδί γραικός με ούννα δε σκαρώνουν-
Το ’πε πριν τόσα χρόνια και ο Μέντελ.
Η Γερμανία αρχίζει να ρετάρει.
Σε λίγο για προστάτης δε θα κάνει.
Πώς να το πρόβλεπα; Πριν δύο χρόνια
καθένας θα ’πεφτε σ’ αυτή την πλάνη.
Τώρα γοργά πρέπει να έβρω κάποιον
και την κατάσταση να ισορροπήσω.
Με τον Ομπάμα! Ναι! Με τον Ομπάμα
πρέπει ένα ραντεβού γοργά να κλείσω.
Πρέπει την προτεστάντικη να δείξω
πως ν’ αποφύγω προσπαθώ παγίδα…
Αρχίσαν όλοι κιόλας να μιλάνε
πως πάει καιρός πολύς που δεν τον είδα…
Του έχω κάνει κρούσεις μα δε θέλει.
Και όμως, εξαρτάται από κείνον
για πόσο ακόμα εγώ θα συνεχίσω
πρωθυπουργός να είμαι των Ελλήνων.
Και τελευταία οι αμερικάνοι
έχουνε με τους τούρκους ένα γίνει.
Κι αυτός ο Κέρι όλο εκεί πηγαίνει
και όσο και να ’ναι αυτό μου τήνε δίνει.
...Να πάω…, να συζητήσω για Συρία…,
να δείξω πως κι εγώ παίζω ένα ρόλο
σε Μέση Ανατολή…, Ιράκ…, Περσία…
κι όχι πως τραγουδώ μονάχα σόλο!
Τουλάχιστον ο Εξωτερικών μου
να συναντιόταν λίγο με τον Κέρι…
Μα για τους Γιάνκηδες θαρρώ είναι και κείνος
καμένος σαν και μένανε από χέρι…
Τέλος δεν ξέρω… πρέπει μ’ έναν τρόπο
στους αμερκάνους σύντομα να δείξω
ότι σιγά σιγά ξεκόβω από τη Μέρκελ
κι ότι κοντά τους άγκυρα θα ρίξω.
Ο κόσμος-τι να γίνει;-έτσι επλάστη:
κάθε μικρός να έχει έναν προστάτη.
Εγώ απλά υπακούω στους κανόνες.
Γι αυτό σας λέω: πρέπει να κάνω κάτι…
Φώτη
δεν πρόλαβα να κλείσω εβδομάδα μετά από την πρώτη μου έξοδο ύστερα από την τρίμηνη κλεισούρα λόγω οσφυοϊσχιαλγίας, σήμερα είχα την επίσκεψη άλλου μπελά: γονάγρα!
Είναι η προσβολή από ουρική αρθρίτιδα της επιγονατίδας. Δεξιά κι αυτή.
Άντε πάλι κρεβάτωμα, άντε πάλι κλεισούρα, άντε πάλι Tylenol –συμπτωματική αγωγή- και κολχικίνη-θεραπευτική.
Και δεν είναι τόσο ο πόνος αλλά το είδος του πόνου. Δεν πονάει το σημείο της φλεγμονής μόνο, αλλά είναι σαν με επίκεντρο αυτό, ο πόνος να επεκτείνεται κυματικά σαν τις σεισμικές δονήσεις, έτσι που πονάς σε όλο σου το σώμα-αν μπορούμε να πούμε πόνο το στοιχείο της αίσθησης ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με σένα, όλα σου φταίνε χωρίς λόγο, και είναι σαν να είσαι ένας άλλος άνθρωπος που όλες οι σκέψεις που έκανες μέχρι τώρα απορρίπτονται σαν ανόητες ή σαν ανάξιες λόγου και η μόνη σκέψη που σε κυριαρχεί είναι: θα γίνω πάλι όπως πρώτα;
Όλα αυτά η ιατρική τα περιγράφει με μια λέξη: κακοδιαθεσία.
Το πρωί τα έβαλα με την Άντζελα χωρίς να μου κάνει τίποτα. Η καημένη δεν μίλησε.
Και έλεγα αύριο Κυριακή να πήγαινα στην Στέισυ. Περισσότερο μπορώ να πω τη βλέπεις εσύ παρά εγώ!
Πάω να πάρω το Tylenol μου. Ευχήσου μου νοερά γρήγορη ανάρρωση και στείλε μου λόγια παρηγοριάς με το γρήγορο μέσο, ώστε να μη φτάσουνε κατόπιν εορτής-ο μπελάς αυτός κρατάει συνήθως τρεις με τέσσερες μέρες, κανόνισε.
(Α! Άκου κι αυτό! Χτες συζητούσα με τη μικροβιολόγο μου για το τι φταίει που φτάσαμε εδώ. Είπε μονολεκτικά: η Τηλεόραση! Και συνέχισε: Ούτε το εικοσιένα, ούτε το σαράντα θα είχε υπάρξει αν και τότε είχε η Ελλάδα τηλεόραση! Πόσο πολύ και τι ωραία το προχώρησε, ε;)
ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ 25 ΜΑΡΤΗ
ή
ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ
Ιερώνυμος: Τι τραβάω στα γεράματα…
Τσίπρας: αφού πιστεύουνε πως γέννησε μία παρθένα γιατί γαμώ το κέρατό τους δεν πιστεύουνε ότι έχω πρόγραμμα;
Κωνσταντοπούλου: Να σκαρφαλώσω στο Τέμπλο και να φωνάζω βοήθεια...;…
Φώφη: Δε σκέφτηκα να μετονομάσω το ΠΑΣΟΚ σε ΛΑΖΑΡΟ Μπορεί να μου το ανάσταινε.
Παναγία: Εγώ- τι φταίω να βλέπω τόσους κλέφτες εδώ μέσα;
Τραγάκης: Καλά Θεέ μου, μου έδωσες τέτοια φάτσα. Ήταν ανάγκη να μου δώσεις και αυτό το επώνυμο;
Ο Θεός για τον Τσίπρα: Τον Σαούλ τον κατάφερα μ’ έναν κεραυνό. Αυτός μου στοίχισε φτηνά: ένα τηλεφώνημα του ανηψιού μου από τη Ραφήνα.
Καμένος: Γαμώτο, μόνο παπάς δεν ξέρω ποια πρόφαση να βρω για να ντυθώ…
Γεωργιάδης-Ούτε το σταυρό ούτε το χέρι του φίλησε, έστω για τους τύπους…
Πρόεδρος: Γιατί να μην ευχαριστήσω τους μετανάστες; Και ο Χριστός δεν ήτανε μετανάστης από τον ουρανό στη γη;Αυτόν γιατί τον ευχαριστούμε;
Θεοδωράκης: Όχι με το δικό μου ποτάμι, αλλά ούτε με τον Ιορδάνη δε σώζεται η Ελλάδα. Τουλάχιστον περνάω την ώρα μου.
Βορίδης: Και ο Χριστός φραγγέλιο είχε-τι φραγγέλιο τι τσεκούρι.
Βενιζέλος: Το στικάκι μου; Α! Εδώ είναι.
Λεβέντης: Εγώ ένα ξέρω να πω. Οικουμενική! Πάπας, Πατριάρχης, Ιμάμης, Αγιατολλάχ, Δαλαϊλάμα. Μόνον έτσι θα σωθεί ο κόσμος.
Καρατζαφέρης: Μόνο το πρώτο άρθρο ψήφισα.
Κουβέλης: Άλλα εννιά χρόνια. Γιατί δυο θητείες θα τις κάνει. Εγώ τότε πόσο θα είμαι;… Μπα! Δε βγαίνει. Θα πάω σε ψυχαναλυτή να μου βγάλει από το μυαλό την Προεδρία.
Κατσαρίδα. Πάνω σε πανό που κρατάει έχει γράψει: ΕΞΩ ΟΙ ΞΕΝΟΙ-ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 12:21 μ.μ.
ΠΕΣ…
Ο «ΤΣΟΛΙΑΣ» ΤΟΥ ΑΛΤΕΡ
Το δρόμο που έδειξε το ΣΚΑΙ
το ΑΛΤΕΡ ακλουθάει.
Τι κάνει; Δείχνει έναν τσολιά
με της στολής του τα λιλιά.
Και-ηλίου πιο φαεινό-, αυτός
ειν’ ο λαός ο ελληνικός.
Και δεν τον έπλασαν στην τύχη:
ωραία τον έχουνε πετύχει:
άτομο καθυστερημένο
που τριγυρνάει σαν χαμένο.
Και άσκοπα και σαν ηλίθιος
κυκλοφορεί μέσα στο πλήθος
άφωνα λέγοντας «ορίστε!
όλοι με μένα ίδιοι είστε!»
Δεν σκώπτει ούτε σατιρίζει.
Μόνο ανεγκέφαλα γρυλλίζει.
Και με φωνή που να ταιριάζει
στον τύπο που παρουσιάζει,
φορές κοινή μια φράση λέει…
την ξαναλέει… πάλι τη λέει…
και κρύο και αηδία γεμίζει
όποιον ο λόγος του εγγίζει.
Κι όπως σ’ ανέκδοτο ένα κρύο
γελούν σα να ’τανε αστείο
οι έλληνες γελούν σα βλάκες
με τις εμετικές του «ατάκες»
Ελλάς! «Ποτέ που δεν πεθαίνεις»:
σου αξίζουν όλα όσα παθαίνεις!
ΠΕΡΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Το σύνταγμα εφαρμόζοντας
μας γέμισαν ατομικές ελευθερίες
και δικαιώματα (γιατί όχι:
από την τσέπη τους τα βγάζουν;)
Αυτό το παλιοσύνταγμα...
να μη λέει τίποτα και για λεφτά...
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΩΤΕΙΑ
Όλοι ξέρουμε πως ο λαός μας
είναι μεγάλος βλαξ.
Η Βλακεία τραύμα στο κεφάλι
του έκανε διαμπάξ.
Μα είναι ανάγκη αυτό
να το βγάζει στον αέρα
από το κανάλι ΑΛΦΑ
του θεού χαλώντας την ημέρα;
«Πώς το κάνει»; Μα με κείνο
τον πατεντάτο ηλίθιο
που με μια φουστανέλα
φίλο του στενό και επιστήθιο
σε αυτήν μέσα χωμένο
τόνε στέλνει να τριγυρίζει
και αναίτια και ζωώδικα σαν ον
άλογο που είναι να γρυλλίζει.
Και σαν καθυστερημένο από τη μάνα του
ένα παιδί μιλά
και «τραγουδιστά»-τρομάρα του-
λέει πράγματα απλά.
Τα καμώματά του αυτά αστεία
τα βρίσκει τάχα ποιος;
Μόνο κάποιος που από ιδιωτεία
πάσχει βέβαια κι αυτός.
Αυτός είναι ο λαός
ο κρετίνος ο ελληνικός
είτε πλέμπα είναι είτε αστός
το Γελοίο που έχει κάνει καθεστώς.
Τι περιμένουν για να παραστήσουν
και το ζωντόβολο Ελλάδα
μ’ ένα βόδι που Αμαλία θα το ντύσουν
ή καλλίτερα με μια γελάδα;
…Και κείνος που κρύβει το πρόσωπό του
πίσω από το σιδερένιο φίμωτρό του
τι ταιριαστό ζευγάρι με τον πρώτο κάνει!
Η γελοιότητα των ελλήνων μακριά πόσο φτάνει!..
ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΟΡΥΒΟΥ
Ο μόνος θόρυβος που βλάφτει
ειν’ η φωνή των βουλευτών.
Γι αυτό, τον λόγο σταματήστε
των τριακοσίων μας κλεφτών.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΕΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ
Έχε γεια καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή.
ΕΛΠΙΔΕΣ ΛΑΟΥ
Σύγνεφο μαύρο σκέπαζε το Σούλι και την Κιάφα,
ολημερίς εχιόνιζε, ολονυχτίς χιονίζει.
ΔΙΑΓΡΑΦΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
Ως έτρωγα κι' ως έπινα σε μαρμαρένια τάβλα,
ο μαύρος μου χλιμίντρισε και το σπαθί μου ερράη.
ΣΑΜΑΡΑΣ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΠΑΠΑΝΤΡΈΟΥ
Καλώς ανταμωθήκαμε νεμείς οι ντερτιλήδες,
να κλάψουμε τα ντέρτια μας και τα παράπονά μας.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ
Γέρασα o μαύρος γέρασα, δε μπορώ 'α περπατήσω,
δε μπορώ 'ά σύρω τάρματα, τα γέρημα τσαπράζια.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ
Απόψε είδα στον ύπνο μου, στον ύπνο που κοιμόμουν,
θολό ποτάμι πέρναγα, και πέρα δεν εβγήκα.
ΝΔ-ΣΎΡΙΖΑ
Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος, τα δυο βουνά μαλώνουν,
το ποιο να ρίξει την βροχή, το ποιο να ρίξει χιόνι.
ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Παίρνουν ν' ανθίσουν τα κλαριά κ' η πάχνη δεν τ' αφήνει,
θέλω κ' εγώ να σ' αρνηθώ και δε μ' αφήνει ο πόνος.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ
Σ’ όλον τον κόσμο ξαστεριά, σ’ όλον τον κόσμο ήλιος
και 'ς τα καημένα Γιάννενα μαύρο, παχύ σκοτάδι.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
Μέσ' 'ς τ' άη Γιωργιού τους πλάτανους γένονταν πανηγύρι,
το πανηγύρι ήταν πολύ, κι' ο τόπος ήταν λίγος.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΦΗΦΟΦΟΡΟΥΣ
Κλαίνε τα μαύρα τα βουνά, παρηγοριά δεν έχουν.
Δεν κλαίνε για το ψήλωμα, δεν κλαίνε για τα χιόνια,
-η κλεφτουριά τ' αρνήθηκε και ροβολάει 'ς τους κάμπους.
ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ ΣΟΙΜΠΛΕ
Τρία πλάτανα, τα τρία αράδα αράδα,
κ' ένας πλάτανος παχύν ήσκιον οπόχει!
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνης νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσης πρόβατα, ζευγάρια κι' αγελάδες.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Θέλετε δέντρ' ανθήσετε, θέλετε μαραθήτε,
'ς τον ήσκιο σας δεν κάθομαι μήτε και 'ς τη δροσιά σας.
ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ
Πήραν τα κάστρα, πήραν τα, πήραν και τα ντερβένια,
πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα.
ΛΑΟΣ-ΤΑ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ
Κοιμάται αστρί, κοιμάται αυγή, κοιμάται νιο φεγγάρι,
κοιμάται η καπετάνισσα, νύφη του Κοντογιάννη.
ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
Εγέρασα, μωρέ παιδιά, 'ς τους κλέφταις καπετάνιος,
τριάντα χρόνια αρματωλός, πενήντα χρόνια κλέφτης.
ΑΝΑΡΩΤΗΜΑ ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΓΙΟΥΧΑΪΣΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ
Τι ν ’ναι ο αχός που γίνεται κ' η ταραχή η μεγάλη
'ς τη μέση 'ς το Κεράσοβο και 'ς τη μεγάλη χώρα;
ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ο κούκος φέτο δε λαλεί, ούτε και θα λαλήση
παρά η τρυγόνα η χλιβερή το λέει το μοιρολόγι.
Γιατί έχει έρθει η Αραπιά και κόβει και σκλαβώνει.
ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ
Τρία κομμάτια σύννεφα 'ς τον Έλυμπο, 'ς τη ράχη,
τό να βαστάει τη δροσιά, τάλλο βαρύ χαλάζι,
το τρίτο το μαυρότερο τη θάλασσ’ αγναντεύει.
Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ
Κι’ αν τα ντερβένια τούρκεψαν, τα πήραν Αρβανίταις,
ο Στέργιος είναι ζωντανός, πασάδες δεν ψηφάει.
ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Οι κλέφταις επροσκύνησαν και γίνηκαν ραγιάδες,
κι’ άλλοι φυλάγουν πρόβατα κι' άλλοι βοσκούνε γίδια.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΦΤΑΩΡΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
Με γέλασε νη χαραυγή, τάστρι και το φεγγάρι,
και βγήκα νύχτα 'ς τα βουνά, ψηλά 'ς τα κορφοβούνια.
ΝΕΟΙ ΦΟΡΟΙ
Πολύ σκοτίδιασε ο ουρανός, πάλι να βρέξη θέλει
σκοτίδιασε η Μαυρομηλιά και της Μηλιάς ο κάμπος.
ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΠΑΣΟΚ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
Χήρας υγιός λατρεύει τριά καλά άλογα,
το Γρίβα και το Μαύρη και τον Πέπανο.
ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ
Πήραν την Πόλη, πήρανε, πήραν τη Σαλονίκη
Πήραν κι την Αγιά Σοφιά, το μέγα μαναστήρι.
ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ
'Ένας αϊτός περήφανος, ένας αϊτός λεβέντης
από την περηφάνεια του κι’ από τη λεβεντιά του,
δεν πάει τα κατώμερα να καλοξεχειμάση,
μον’μένει απάνω 'ς τα βουνά, ψηλά 'ς τα κορφοβούνια.
