Σάββατο, 25 Απριλίου 2015
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ
-Άσχημο να σκοτώνονται στην Παλαιστίνη.
Πότε θα πάψουν να σκοτώνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους;
-Μόνο όταν ο κουμουνισμός επικρατήσει στη γη.
-Και γιατί τότε οι άνθρωποι δε θα σκοτώνονται μεταξύ τους;
-Γιατί δε θα έχουν λόγο να το κάνουν.
-Πώς αυτό;
-Όλοι θα έχουν ότι χρειάζονται και ότι έχει ο ένας έχει και ο άλλος. Τα παραγόμενα τρόφιμα και άλλα αγαθά θα διανέμονται σε όλους σύμφωνα με τις ανάγκες καθενός.
-Και πώς οι φτωχοί θα αγοράζουν ότι χρειάζονται;
-Κανείς δεν θα αγοράζει γιατί λεφτά δεν θα υπάρχουν. Κανείς δε θα αγοράζει γιατί ότι κάποιος χρειάζεται θα το έχει πηγαίνοντας στο ειδικό κτίριο της γειτονιάς του και θα το παίρνει.
-Ο καθηγητής πανεπιστημίου θα είναι ίσος δηλαδή με τον χτίστη;
-Ακριβώς. Ίσος στην χρησιμότητά του στην κοινωνία.
-Δε θα υπάρχουν κοσμήματα;
-Περισσότερα από όσα τώρα. Και θα είναι κοινά για όλους και όλες.
-Πώς θα είναι κοινό ένα κόσμημα…δεν καταλαβαίνω…
-Το κόσμημα το θέλει μία κυρία για να στολιστεί μ’ αυτό κάποια ορισμένη μέρα. Θα το έχει. Την άλλη μέρα κάποια άλλη γυναίκα θα το θελήσει. Θα το έχει κι αυτή.
-Μάλιστα. Όλα κοινά λοιπόν;
-Όλα κοινά.
-Όλα κοινά! Και δε μου λες, οι φόνοι και τα εγκλήματα γίνονται και για τις γυναίκες. Ποιος θα έχει τότε τις γυναίκες; Κοινές κι αυτές;
-Ακριβώς. Όποιος θέλει θα έχει όποια γυναίκα θέλει. Μάλλον θα την έχει και χωρίς να το ζητήσει. Κάθε μέρα και σε άλλο σπίτι θα πηγαίνει και ο άντρας και η γυναίκα. Όποιος ή όποια θέλει δηλαδή, θα έχει άλλη γυναίκα ή άντρα κάθε μέρα.
-Και όταν τυχαίνει να είναι άσχημη η γυναίκα;
-Τότε όλες οι γυναίκες θα είναι όμορφες. Όχι με κρέμες και ζουμιά. Θα είναι όμορφες όλες γιατι όλες θα έχουν όμορφη καρδιά και όμορφη ψυχή. Όλες θα είναι άγγελοι δηλαδή. Φαντάζεσαι κάποιον άγγελο άσχημο;
-Και τα παιδιά που θα γεννιούνται;…
-Τα παιδιά θα τα φροντίζει αμέσως μετά τη γέννησή τους το κράτος καλλίτερα από όσο θα μπορούσαν οι γονείς. Κανείς δε θα ξέρει ποιο είναι το παιδί του. Αν θέλει να χαιδέψει το κεφαλάκι κάποιου παιδιού, θα πηγαίνει εκεί όπου άριστα και άμεμπτα τα παιδιά ανατρέφονται και χαιδεύοντας το κεφαλάκι ενός παιδιού θα χαιδεύει τα κεφαλάκια των παιδιών όλης της γης.
-Και γιατί όλα αυτά δεν γίνονταν στον κουμουνισμό της Ρωσίας;
-Ο κουνουνισμός της Ρωσίας δεν ήταν κουμουνισμός. Ήταν σοσιαλισμός. Κουμουνισμός δεν μπορεί να υπάρξει πάνω στη γη αν και το τελευταίο επάνω της κράτος δεν γίνει σοσιαλιστικό. Τη μέρα εκείνη και μόνον ο κουμουνισμός θα είναι πραγματικότητα.
-Και πότε λογαριάζεις να γίνει αυτό;
-Όταν ο άνθρωπος γίνει λογικό ον.
Φώτη ούτε τα δικά σου γιατροσόφια κάνανε τίποτα.
Σήμερα έκανα απόψυξη στο ψυγείο. Αυτό μου πήρε όλο το απόγεμα. Στο κάτω μέρος της κατάψυξης είχε μαζευτεί πάγος που δεν μπορούσε να ανοίξει το συρτάρι. Αν και προσπάθησα με διάφορα θερμαντικά να τον κάνω να λιώσει δεν τα κατάφερα. Πηγαινοήρθα στην κουζίνα δεκάδες φορές σέρνοντας το πόδι και προσπάθησα μήπως τόνε σπάσω αλλά με κλειστά τα δάχτυλα ξέρεις το αποτέλεσμα. Κατ’ ανάγκη θα αφήσω το ψυγείο χωρίς ρεύμα όλη τη νύχτα ώστε οι νόμοι της Φύσης να κάμουν τη δουλειά τους.
Άνοιξα το βούτυρο να δω πώς είναι μετά τόσες ώρες εκτός ψυγείου. Απογοητευτικό θέαμα. Ένα αξιολύπητο βούτυρο. Φαίνεται πως μπήκε η Άνοιξη. Το τυρί είχε αρχίσει να κιτρινίζει, η ταραμοσαλάτα ζεστή και να μην αξίζει.
Παίρνω αναλγητικά και συνεχίζω. Ξέρεις ότι είμαι πολύ περίεργος. Η περιέργεια αυτή παναθεμάτηνε είναι που με ρατάει στη ζωή. Θέλω να δω πού αυτή θα με πάει ακόμα. Από την άλλη όμως έχει και τα καλά της. Μαζί της ζεις πολλές ζωές που αν είχες πεθάνει δεν θα γνώριζες ότι υπάρχουν. Θα μου πεις τι έγινε που γνωρίζω κι άλλες ζωές. Και θα έχεις δίκιο.
κα΄ συνέχεια
Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι καλλιεργούν αυτές τις αυταπάτες στο λαό, ώστε αυτός να βρίσκεται στη μακαριότητα της πρωτιάς σε όλα, και να μη δίνει τη σοβαρότητα που πρέπει στις κλεψιές τους μιας και, διάβολε, δεν μπορεί άνθρωποι πρώτοι σε όλα να κλέβουν, κάτι λάθος γίνεται ή κάτι μικρό συμβαίνει και το παραφουσκώνουν κάποιοι. Γι αυτό και πείθονται ότι οι κλεψιές δεν είναι κλεψιές, αλλά είναι, όπως οι γνώστες όλων έλληνες πολιτικοί λένε, «αβλεψίες», «κακή διαχείριση», «σπατάλη», «λάθη».
Ακόμα οι τηλεοράσεις πείθουν τους έλληνες ότι είναι οι πιο φιλόξενοι άνθρωποι στον κόσμο και καθόλου ρατσιστές. Αυτό το λένε για ανθρώπους που χαρακτηρίζουν «βούλγαρους» τους βορειοελλαδίτες οι νοτιοελλαδίτες, και «χαμουτζήδες» τους νότιους οι βόρειοι. Το λένε για τους ανθρώπους που έχουν τη γνώμη ότι Ελλάδα είναι μόνο κάτω από το αυλάκι και η υπόλοιπη είναι Τουρκία (αυλάκι είναι ο Ισθμός της Κορίνθου), για τους ανθρώπους που μισούν οι του ενός νομού τους ανθρώπους του διπλανού, για το λαό που είναι στα μαχαίρια κάθε χωριό του με το διπλανό.
Ως για τα κατορθώματα του έλληνα στα ξένα μέρη, φέρνουν για παράδειγμα πως οι έλληνες γίνονται καθηγητές πανεπιστημίων στη χώρα μας. Μα όλοι οι ξένοι αναδεικνύονται στα γράμματα στην Αμερική, επειδή εμείς αφήνουμε τους ξένους να ασχοληθούνε μ’ αυτά, κρατώντας εμείς τις μπίζνες μας, δηλαδή το χρήμα…
Σε αυτές τις ιδεοληψίες τους οι έλληνες βοηθιούνται και από πολλούς ξένους, μεταξύ των οποίων και μερικοί συμπατριώτες μας, οι οποίοι θαυμάζουν τον πολιτισμό και την δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας και μάλιστα λένε ότι ο σημερινός πολιτισμός μας έχει τις ρίζες του και είναι συνέχεια του αρχαίου εκείνου πολιτισμού.
Και ας είναι ο πολιτισμός μας εντελώς δικός μας, μα αν ήθελε κάποιος να του βρει ρίζες, αυτές θα ήτανε ο ρωμαϊκος πολιτισμός.
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 11:05 π.μ.
Κυριακή, 29 Μαρτίου 2015
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 2:06 μ.μ.
κ΄ συνέχεια
Το αθλητικό γεγονός το οποίο λατρεύει ο έλληνας είναι το ποδόσφαιρο. Πάθη, μίση, ενθουσιασμοί, αγώνες, είναι το περικάλυμμα αλλά και η ουσία της λατρείας αυτής. Αν την ίδια αφοσίωση που δείχνουν για το άθλημα αυτό, την κρατούσαν για τα Δημόσια πράγματα, η Ελλάδα θα μεγαλουργούσε.
Και ενώ οι έλληνες φοβούνται να ασχοληθούν με τα πολιτικά και δεν φανερώνουν ούτε τι ψήφισαν, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δηλώνουν περήφανα οπαδοί μιας ή άλλης ποδοσφαιρικής ομάδας.
Ως για την Εκκλησία, αυτή εκμεταλλεύεται τη φτώχεια και την αμορφωσιά του λαού, στην οποία αυτή με τη σύμπραξη των πολιτικών έχει καταδικάσει το λαό, ώστε αυτή, όπως εκείνοι, να μεγαλώνει και να πλουταίνει.
Ο Γκαίτε είχε πει ότι ο Χριστιανισμός θα πάει την ανθρωπότητα δέκα χιλιάδες χρόνια πίσω. Για τους έλληνες να υπολογίζουμε είκοσι χιλιάδες τα χρόνια.
Τα δύο εκκωφαντικά ακουόμενα ραδιοφωνικά δίκτυα σε όλη την Ελλάδα, είναι τα δίκτυα της Εκκλησίας και τα δίκτυα του ποδοσφαίρου. Δίκτυα που έχουν «πιάσει» στα βρόχια τους τούς δειλούς έλληνες και τους άγουν και τους φέρουν.
Ένα άλλο ιδεολόγημα των ελλήνων είναι ότι οι έλληνες είναι πρώτοι και καλλίτεροι σε όλα. Αυτό είναι κάτι που είτε πιστεύουν, είτε προσποιούνται ότι πιστεύουν, όλοι οι έλληνες. Οι εκάστοτε ιθύνοντες τους έχουν εμφυσήσει αυτή την ιδέα. Και έχοντας την ιδέα αυτή βαθιά τους ριζωμένη, πιστεύουν ότι είναι οι πρώτοι ακόμα και εκεί που, όπως συνήθως συμβαίνει, είναι τελευταίοι σ’ αυτό.
Στην τάση τους αυτή οι ιθύνοντες έχουν βοηθούς τους τούς αρχαίους έλληνες, οι οποίοι κατά γενική ομολογία των σημερινών ελλήνων ήσαν σίγουρα πρώτοι σε όλα: επιστήμες, μυθολογία, φιλοσοφία, γλυπτική, ιστορία, γεωγραφία, κλπ κλπ. Μα ήτανε πρώτοι και στις ανακαλύψεις και στις εφευρέσεις. Αυτοί ανακάλυψαν την Αμερική, αλλά οι σύγχρονοι το κρύβουν από ζήλεια.
Αυτοί εφεύραν το πόλο, το ποδόσφαιρο και ένα σωρό άλλα παιχνίδια και αθλήματα σύγχρονα και όχι.
Ό,τι ωραίο σε όλη τη γη, οι έλληνες το έκαναν, διότι μεταξύ άλλων, είχαν πάει σε όλα τα μέρη της γης προτού αυτά ανακαλυφθούν από τους σημερινούς οικιστές τους.
Αν πει κανείς στους σημερινούς έλληνες ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους έλληνες παρά μόνον το ότι κατοικούν στον ίδιο τόπο με εκείνους, εκείνοι βαφτίζουν αυτόν που το λέει ανθέλληνα και ησυχάζουν. Και αν κάποιοι ξένοι τους πούνε το ίδιο, ω! αυτοί ζηλεύουν, ή, το χειρότερο, θέλουν να τους αφανίσουν από το πρόσωπο της γης, αφαιρώντας τους όλες τους τις επιτεύξεις.
Και εν πάσει περιπτώσει, ό,τι έχει ξεφύγει από το δαιμόνιο των αρχαίων ελλήνων, το ανακαλύπτουν οι σημερινοί έλληνες, όμως από ζήλεια ή μίσος αυτές οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις –τι κρίμα!- δεν αναγνωρίζονται από τους άλλους. Ποιούς άλλους; Μα όλους τους άλλους, γιατί στον κόσμο μας υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι έλληνες και όλοι οι άλλοι!
κ΄ συνέχεια
Το αθλητικό γεγονός το οποίο λατρεύει ο έλληνας είναι το ποδόσφαιρο. Πάθη, μίση, ενθουσιασμοί, αγώνες, είναι το περικάλυμμα αλλά και η ουσία της λατρείας αυτής. Αν την ίδια αφοσίωση που δείχνουν για το άθλημα αυτό, την κρατούσαν για τα Δημόσια πράγματα, η Ελλάδα θα μεγαλουργούσε.
Και ενώ οι έλληνες φοβούνται να ασχοληθούν με τα πολιτικά και δεν φανερώνουν ούτε τι ψήφισαν, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δηλώνουν περήφανα οπαδοί μιας ή άλλης ποδοσφαιρικής ομάδας.
Ως για την Εκκλησία, αυτή εκμεταλλεύεται τη φτώχεια και την αμορφωσιά του λαού, στην οποία αυτή με τη σύμπραξη των πολιτικών έχει καταδικάσει το λαό, ώστε αυτή, όπως εκείνοι, να μεγαλώνει και να πλουταίνει.
Ο Γκαίτε είχε πει ότι ο Χριστιανισμός θα πάει την ανθρωπότητα δέκα χιλιάδες χρόνια πίσω. Για τους έλληνες να υπολογίζουμε είκοσι χιλιάδες τα χρόνια.
Τα δύο εκκωφαντικά ακουόμενα ραδιοφωνικά δίκτυα σε όλη την Ελλάδα, είναι τα δίκτυα της Εκκλησίας και τα δίκτυα του ποδοσφαίρου. Δίκτυα που έχουν «πιάσει» στα βρόχια τους τούς δειλούς έλληνες και τους άγουν και τους φέρουν.
Ένα άλλο ιδεολόγημα των ελλήνων είναι ότι οι έλληνες είναι πρώτοι και καλλίτεροι σε όλα. Αυτό είναι κάτι που είτε πιστεύουν, είτε προσποιούνται ότι πιστεύουν, όλοι οι έλληνες. Οι εκάστοτε ιθύνοντες τους έχουν εμφυσήσει αυτή την ιδέα. Και έχοντας την ιδέα αυτή βαθιά τους ριζωμένη, πιστεύουν ότι είναι οι πρώτοι ακόμα και εκεί που, όπως συνήθως συμβαίνει, είναι τελευταίοι σ’ αυτό.
Στην τάση τους αυτή οι ιθύνοντες έχουν βοηθούς τους τούς αρχαίους έλληνες, οι οποίοι κατά γενική ομολογία των σημερινών ελλήνων ήσαν σίγουρα πρώτοι σε όλα: επιστήμες, μυθολογία, φιλοσοφία, γλυπτική, ιστορία, γεωγραφία, κλπ κλπ. Μα ήτανε πρώτοι και στις ανακαλύψεις και στις εφευρέσεις. Αυτοί ανακάλυψαν την Αμερική, αλλά οι σύγχρονοι το κρύβουν από ζήλεια.
Αυτοί εφεύραν το πόλο, το ποδόσφαιρο και ένα σωρό άλλα παιχνίδια και αθλήματα σύγχρονα και όχι.
Ό,τι ωραίο σε όλη τη γη, οι έλληνες το έκαναν, διότι μεταξύ άλλων, είχαν πάει σε όλα τα μέρη της γης προτού αυτά ανακαλυφθούν από τους σημερινούς οικιστές τους.
Αν πει κανείς στους σημερινούς έλληνες ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους έλληνες παρά μόνον το ότι κατοικούν στον ίδιο τόπο με εκείνους, εκείνοι βαφτίζουν αυτόν που το λέει ανθέλληνα και ησυχάζουν. Και αν κάποιοι ξένοι τους πούνε το ίδιο, ω! αυτοί ζηλεύουν, ή, το χειρότερο, θέλουν να τους αφανίσουν από το πρόσωπο της γης, αφαιρώντας τους όλες τους τις επιτεύξεις.
Και εν πάσει περιπτώσει, ό,τι έχει ξεφύγει από το δαιμόνιο των αρχαίων ελλήνων, το ανακαλύπτουν οι σημερινοί έλληνες, όμως από ζήλεια ή μίσος αυτές οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις –τι κρίμα!- δεν αναγνωρίζονται από τους άλλους. Ποιούς άλλους; Μα όλους τους άλλους, γιατί στον κόσμο μας υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι έλληνες και όλοι οι άλλοι!
Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015
Γιατί να μην είμαι χαζός;
Γιατί όταν μου λέει ο Τσίπρας ότι η ζητιανιά είναι αξιοπρέπεια να μη συμφωνώ;
Γιατί όταν ο Βαρουφάκης μου λέει πως είναι αδύνατο να πιάσει τη φοροδιαφυγή, το μυαλό μου να πηγαίνει στην προεκλογική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα χρήματα για την έξοδο από την Κρίση θα τα βρει από το χτύπημα της φοροδιαφυγής;
Γιατί όταν ο Τσίπρας λέει πως πάει να αλλάξει την Ευρώπη, ενώ δεν μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα γελάω;
«Το ελληνικό ζήτημα είναι ζήτημα της Ευρώπης, οι μάχες που δίνει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση για τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανάσχεση της καταστροφικής λιτότητας είναι και μάχες ευρωπαϊκές» Γιατί όταν λέει αυτά ο Τσίπρας σκέπτομαι ότι ή αστειεύεται ή παραλογίζεται;
Γιατί όταν ο Τσίπρας λέει «Όταν οι λαοί παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή τους, αν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, μπορούν να τα καταφέρουν», εμένα το μυαλό μου πάει στην κλοπή, στη διαφθορά και στην φοροδιαφυγή των ελλήνων, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι «οι λαοί» δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους;
Γιατί η μόνη φάτσα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ που δε χώνεψα είναι του Κατρούγκαλη-και γιατί νομίζω ότι με την ανηθικότητά του με δικαίωσε;
Γιατί όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέει «ο Ελληνισμός δίνει ενωμένος τον δικό του αγώνα και στέλνει το μήνυμα, για τις βασικές αξίες, του ανθρωπισμού, της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης μαζί με όλους τους λαούς της Ευρώπης» νομίζω ότι μιλάει για κάποιον άλλο λαό που έχει το ίδιο όνομα με τον ελληνικό;
Γιατί όταν συνεχίζοντας λέει «Πάνω σ’ αυτές πρέπει να οικοδομήσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.» έχω την εντύπωση ότι γιορτιάτικα κάνει χιούμορ;
Γιατί να μην είμαι χαζός;
Πέμπτη, 26 Μαρτίου 2015
Δυο μήνες μας παίδευε για να κάνει εκείνο που από την αρχή του ζητούσανε να κάνει αλλά και έπρεπε να κάνει:μεταρρυθμίσεις. Ή περίμενε να υποκλιθούν μπροστά του οι ευρωπαίοι γιατί μερικές χιλιάδες απελπισμένοι βαλκάνιοι τον κάνανε πρωθυπουργό; Αν είχε δουλέψει ποτέ στη ζωή του θα ήξερε ότι όλα κερδίζονται με αίμα. Ουτε καν με ιδρώτα. ΜΕ ΑΙΜΑ!
*
Ο έλληνας δεν μπορεί χωρίς μια Μεγάλη Ιδέα. Και ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ να του τη δώσει: Να αλλάξουμε την Ευρώπη!
Και ενώ η πρώτη κράτησε μερικές δεκαετίες πριν οι τούρκοι μας ρίξουνε τη Μεγάλη Σφαλιάρα, με τη δεύτερη, την Συριζαία Μεγάλη Ιδέα, θα ξοφλήσουμε γρήγορα-σε κανα μήνα.
*
Οι γάλλοι επαναστάτες είχανε τη γκιλοτίνα. Οι συριζαίοι επαναστάτες έχουνε την Κολυμπήθρα.
Δεν αποκεφαλίζουνε. Βαφτίζουνε. Βαφτίζουνε την τρόικα θεσμούς, το Μνημόνιο μπράσελς γκρουπ (ή ανάποδα; όπως τόσα παγιώθηκε και ξεχάστηκε κι αυτό), τη ζητιανιά αξιοπρέπεια, την αβουλία τους να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή κοινωνική δικαιοσύνη, την άγνοια για διαπραγμάτευση μάχη για τη δημοκρατία.
*
Σασπένς. Από πού το πήρε και το έκανε σημαία του κι αυτό ο Τσίπρας σε όλες του τις ενέργειες;
Αφού κάθε τόσο εδώ και δυο μήνες τώρα μας πηγαίνει από αντίφαση σε αντίφαση, από χανόμαστε σε σωζόμαστε και από ήξεις αφήξεις αφήνοντας κατάπληκτους όλους , μόνος του τώρα κορυφώνει το σασπένς λέγοντάς μας ότι όπως τα κατάφερε έχουμε λεφτά μέχρι τις οχτώ Απρίλη.
*
Σε όλη μου τη ζωή πρώτη φορά συναντάω άνθρωπο που, όπως ο Τσίπρας, να λέει απίστευτες γελοιότητες με τόσο σοβαρό ύφος.
*
Περί «ρήξης» Βαρουφάκη. Λένε πως εννοεί ρήξη με Γερμανία
Κατά τη γνώμη μου το πιο λογικό, αν υπάρχει κάπου λογική μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήτανε να εννοεί τη ρήξη με το κατεστημένο της χώρας του. Μήπως κάνω τη φιλοτιμία ανάγκη;
Κυριακή, 15 Μαρτίου 2015
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
Ο Παπαντρέας έλεγε στο λαό προεκλογικά: έξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΟΚ, έξω οι Βάσεις.
Ο Τσίπρας έλεγε στο λαό προεκλογικά: Έξω από το Μνημόνιο, Αξιοπρέπεια, θα πληρώσουν οι πλούσιοι.
Και οι δυο είπανε ψέματα. Και τα ψέματα θα ήσαν καλά αν δεν οδηγούσανε του πρώτου στην Κρίση και του δεύτερου στην εκμετάλλευσή της για να κάνει τα κόλπα που κάνει.
Μα τώρα μας ενδιαφέρει ο δεύτερος.
Βγήκε από τις εκλογές παντοδύναμος. Κανείς δεν τολμάει να του εναντιωθεί, Η αντιπολίτευση έχει καταπιεί τη γλώσσα της. Και εκείνος τι κάνει; Αντί να χρησιμοποιήσει τη δύναμη αυτή για να διορθώσει τα κακώς κείμενα της χώρας, στράφηκε κατά της Γερμανίας και κατά της Ευρώπης!!!
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι…
Και γιατί το κάνει αυτό; Γιατί αν τα βάλει με τους έχοντες στην Ελλάδα θα τον ρίξουνε την άλλη μέρα.
Ο Δαβίδ είχε μια σφεντόνα τουλάχιστον όταν τα έβαλε με τον Γολιάθ και πήγε παλικαρίσια εναντίον του.
Ο Τσίπρας τι έχει; Ένα μόνο, την «ανθρωπιστική κρίση». Μα η ανθρωπιστική κρίση δεν είναι όπλο για διαπραγμάτευση. Είναι δισάκι για ζητιανιά. Πάει και τους λέει: Ελεήστε με το φτωχό που δεν έχω ψωμάκι να ταϊσω τα παιδάκια μου…
Τα υπόλοιπα (η αξιοπρέπεια, η γεωπολιτική μας θέση, το αν φύγουμε εμείς θα φύγουν και άλλοι, το θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, το δε θέλουμε την τρόικα στην Αθήνα και το Μνημόνιο στην Ελλάδα) είναι γελοιότητες. Και μεγαλύτερη εκείνο το «Θα ήθελα να του επισημάνω (του Σόιμπλε) ότι πρέπει να λυπάται τους λαούς που περπατάνε με το κεφάλι σκυφτό. Να μην λυπάται τους λαούς που σηκώνουν το κεφάλι υπερήφανα. Αυτούς πρέπει να τους σέβεται να τους εκτιμά και να τους θαυμάζει», αυτό πια είναι για να είναι. Ο Τσίπρας λοιπόν ζητιάνεψε στην Ευρώπη με ψηλά το κεφάλι; Ίσως έτσι να εξηγείται που τα μυαλά του πήρανε αέρα και δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει ο κακομοίρης.
‘Όμως όποιος έχει τη φτώχια του για όπλο διαπραγματευτικό, δεν κάνει και τον έξυπνο σε κείνους από τους οποίους ζητάει ελεημοσύνη.
Σαραντάρισε και δεν έμαθε ακόμα ο φουκαράς, ότι όποιος τραβάει άοπλος ίσα πάνω στον πάνοπλο εχθρό είναι ηλίθιος και όχι ήρωας.
Πάλι καλά που τον ανέχονται ακόμα. Αν και δεν το κάνουν για άλλο τίποτα αλλά για να σπάζουν πλάκα μαζί του. Και κείνοι το ’χουν τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι.
Κακόμοιρη Ελλάδα. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Μα τι λέω «κακόμοιρη», τέτοια είσαι κι εσύ, τέτοιοι πρωθυπουργοί και σου αξίζουν.
Λένε πολλοί ηλίθιοι έλληνες: Ε, σαράντα πέντε μέρες έχει στην εξουσία, δεν μπορεί να τα κάνει όλα σε σαράντα πέντε μέρες…
Λοιπόν ηλίθιοι ακούστε, Πέντε χρόνια πριν από σήμερα ο Τσίπρας ήξερε ότι ίσως να κυβερνήσει. Και δυο χρόνια πριν από σήμερα ήτανε βέβαιος πως θα κυβερνήσει. Ένα φορολογικό νομοσχέδιο δεν μπόρεσε να φτιάξει μέσα σε δυο χρόνια;
Για τον χαρακτηρισμό ηλίθιοι των ελλήνων θέλω να εξηγήσω με ποια έννοια το λέω, ώστε να με κρίνουν αυτοί όσο γίνεται επιεικέστερα, μιας και δεν γίνεται να το εξαλείψω από το πολιτικό λεξιλόγιό μου.
Όλες οι κρίσεις και οι θεωρίες τους, για την περίπτωση της συμπεριφοράς του Τσίπρα πχ, αντιλαμβάνομαι ότι κατασκευάζονται χωρίς όριο στη σκέψη, με τη φιλοδοξία να περιγραφεί η πραγματικότητα σαν ένα όλο, να εισχωρήσει η σκέψη πέρα από τα όρια του εμπειρικού κόσμου σε κάποια υπεραισθητή πνευματική σφαίρα και να βρεθεί αν είναι δυνατό ο σκοπός του κόσμου. Ε λοιπόν, όλη αυτή την προσπάθεια την καταδικάζω ως α-νόητη διανοητική δραστηριότητα. Γιατί καμία θεωρητική δραστηριότητα δεν μπορεί μέσα από τον καθαρό στοχασμό, χωρίς αναφορά στη εμπειρία, να οδηγήσει σε συμπεράσματα για τη δομή και τη νομοτέλεια του κόσμου-κριτήριο του νοήματος των προτάσεων είναι η αρχή της επαλήθευσης.
Αυτή την α-νόητη πνευματική διεργασία είναι που ονομάζω εδώ ηλιθιότητα.
ΤΣΙΠΡΟΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ
«θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή».
Λόγια ψεύτικα.
Πρώτον
Είχε ποτέ η Ελλάδα λαϊκή κυριαρχία; Και πότε;
Όταν τα κόμματα που εκαλείτο ο λαός να ψηφίσει ήτανε από Δεξιά έως Δεξιότερα- όταν ο λαός εξαντλούσε την κυριαρχία του εκλέγοντας αντιλαϊκούς ηγέτες;
Και όταν δεν είχε τη δύναμη ή, το χειρότερο, τη θέληση να αναδείξει έναν δικό του ηγέτη-ή μήπως έχει πλην της αδυναμίας του και τέτοια στρέβλωση ιδεών και αντιλήψεων που να θεωρεί λαϊκούς ηγέτες τους Καραμανλήδες ή τους Παπαντρέου;
Δεύτερον.
Ανεξαρτησία πότε είχε;
Μήπως ποτέ είχε πολιτική ανεξαρτησία; Όχι βέβαια όταν οι ξένοι μέσω των «κυβερνώντων» κυβερνάνε.
Μήπως θρησκευτική ανεξαρτησία; Όχι αφού βαφτίζεται και διαπαιδαγωγείται από μία θρησκεία.
Μήπως οικονομική ανεξαρτησία; Μόνο μια ασυδοσία γνώρισε επί παροχών ΕΟΚ και τότε αυτή αφορούσε μόνο τους «ημέτερους»-και η ασυδοσία είδαμε πού, μαζί με άλλα, μας οδήγησε.
Πολιτιστική; Ηθική; Πνευματική; Για ποια ανεξαρτησία μιλάει ο κύριος Τσίπρας και πού την είδε;
Τρίτον.
Προκοπή. Πού πρόκοψε ο λαός, η πατρίδα; Σε ποιον τομέα; Ας το σκεφτεί ο καθένας μόνος του. Κι αν δεν μπορεί να σκεφτεί, ας ρίξει μια ματιά γύρω του.
«θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή».
Με άλλα λόγια λοιπόν ο κύριος πρωθυπουργός ορκίζεται να ξαναδώσει στην πατρίδα ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε. Λέει δηλαδή στους ευρωπαίους βοηθήστε μας να πάμε από το μηδέν στο μηδέν. Βοηθήστε μας να κοροϊδευτούμε και να σας κοροϊδέψουμε.
Άφεριμ!
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ-ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ-ΔΙΣΤΙΧΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
α.
Τρία τη φτιάχνουνε
Αγία Τριάδα δεν είναι
τρόικα δεν είναι
τρίαινα δεν είναι
τι είναι;
β.
Από την πόρτα διώχνεται
Μπαίνει απ’ το παραθύρι
Και πάλι μέλανα ζωμό
Στους έλληνες σερβίρει
γ.
Τον δέρνει μωρία.
Σπουδαίο έχει ύφος.
Τα «θα» του σωρεία.
Συμπέρασμα; Τζίφος.
Να τα πάρει το ποτάμι;
α. Brussels Group β. το Μνημόνιο γ. ο Τσίπρας
Β. ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Σαμαράς στην πρωθυπουργία
Ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει!
Ο Άδωνις για την ήττα τους
Πήραν τα κάστρα, πήραν τα, πήραν και τα ντερβένια,
πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα.
Κλαίουν ταχούρια γι’ άλογα και τα τζαμιά γι’ αγάδες,
Κλαίει κι ο έρμος φασισμός τη μαύρη του τη μοίρα.
Σαμαράς σε Τσίπρα
"Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνης νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσης πρόβατα, ζευγάρια κι' αγελάδες,
χωριά κι' αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν.
Ο Βαρουφάκης στη Λαγκάρντ
Ένα κομμάτι μάλαμα, ένα κομμάτι ασήμι,
εκόπη από τον ουρανό κ' έπεσε μεσ' 'ς τη διάβα,
κι' άλλοι το λένε σύγνεφο, κι' άλλοι το λένε αντάρα.
Κείνο δεν είναι σύγνεφο, κείνο δεν είν' αντάρα,
παρά ειν' η κόρη του παπά, πόρχετ' από ταμπέλι.
Βαστά τα μήλα 'ς την ποδιά, τα ρόιδα 'ς το μαντήλι.
Τσίπρας σε Μέρκελ
Διψάν οι κάμποι για νερά και τα βουνά για χιόνια,
και τα γεράκια για πουλιά, κ' εγώ, βλάχα μ', για σένα.
Το χέρι σου το παχουλό, το κονδυλογραμμένο
να τό χα για προσκέφαλο τρεις μέραις και τρεις νύχτες,
κ' οι μέραις νά ναι του Μαγιοϋ, κ' οι νύχτες του Γεννάρη,
να σε χορτάσω φίλημα, να σε χορτάσω αγκάλαις.
Ο λαός στον Τσίπρα
Φεγγάρι μου, πού σαι ψηλά και χαμηλά λογιάζεις,
πουλάκια, που είστε 'ς τα κλαριά και 'ς τοις κοντοραχούλαις,
και σεις περιβολάκια μου, με το πολύ το άνθι,
μην είδατε τον αρνηστή, τον ψεύτη της αγάπης;
Το Μνημόνιο στην Ελλάδα
Θέλουν ν’ανθίσουν τα κλαριά κι ο πάγος δεν τ’ αφήνει,
θέλω και ‘γω να σ’ αρνηθώ κι ο πόνος δεν μ’ αφήνει.
Η Ελλάδα στη Γερμανία
Μη μας αργείς συμπέθερε,
Έρχουμι δρόμο αλαργινό,
Ιένα πουτάμι πέρασα,
Αλλα ιννιά ‘χω απέραστα.
Η Ελλάδα στο λαό
Πιδιά μ’, πήρι χινόπωρους, πήρι βαρύς χειμώνας,
πέσαν τα φύλλα απ’ τα κλαριά, κρουστάλλιασαν οι βρύσις.
Παπακωνσταντίνου
Όλα τα ντέρτια του ντουνιά, τα βάσανα του κόσμου,
όλα σι μένα τα ‘ριξαν, σι μένα του λιβέντη.
Η Γερμανία στην Ελλάδα
Δεν είναι πόνος να πονεί, πόνος να θανατώνει
Σαν την αγάπη την κρυφή, που δεν ξεφανερώνει.
Δίχως χιονιά χιονίζουμαι, δίχως βροχές βροχιούμαι
Δίχως μαχαίρια σφάζουμαι, όντας σε συλλογιούμαι.
Να ‘σουν στον κάμπο λεϊμονιά κι εγώ στα όρη χιόνι
Να λιώνω να ποτίζονται οι δροσεροί σου κλώνοι.
ΔΙΣΤΙΧΑ
Κρίση προς Ελλάδα
Εξήντα μήνες σ’ αγαπώ, γίνονται πέντε χρόνια•
αν φύτευα μια λεμονιά, θα έκοβα λεμόνια.
Σόιμπλε σε Τσίπρα
Εσύ μ’ αυτή τη γνώμη κι εγώ μ’ αυτόν το νου,
να δούμε ποιος θα πέσει στα πόδια τ’ αλλουνού.
Αβραμόπουλος στην Προεδρία
Έτσ’ ήτανε της τύχης μου, εσένα ν’ αγαπήσω,
να πάθω τόσα βάσανα και να μη σ’ αποκτήσω.
Καρατζαφέρης σε Άδωνι
Κοντοζυγώνει ο καιρός που θε ν’ ανταμωθούμε,
που θε να σμίξουμε τα δυο, να παρηγορηθούμε.
Ο Τσίπρας για την πρωθυπουργία
Ο έρωτας εις την αρχή είναι γλυκός, καϊμάκι,
μα σαν ριζώσει στην καρδιά, ποτίζει την φαρμάκι.
Καρατζαφέρης στη Βουλή
Πρωί-πρωί σηκώνομαι, το σπίτι σου κοιτάζω,
το παραθύρι σου θωρώ και βαριαναστενάζω.
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ (του Σόιμπλε για τον Τσίπρα)
Auch ein blindes Huhn findet mal ein Korn.
("Ακόμη και η τυφλή κότα βρίσκει κάποτε έναν σπόρο." )
Bekannt wie ein bunter Hund.
("Γνωστός σαν παρδαλό σκυλί."
Es hat nicht sollen sein.
("Δεν ήταν να γίνει.")
Gegen Dummheit ist kein Kraut gewachsen.
("Δεν υπάρχει κανένα βότανο κατά της βλακείας.")
Alter schützt vor Torheit nicht
("Η ηλικία δεν προστατεύει από τη βλακεία.")
Des einen Leid ist des andern Freud.
("Η στενοχώρια του ενός είναι η χαρά του άλλου.")
Η κυβέρνηση πάσχει από επιλεκτική βαρηκοϊα σχετικά με τα ερχόμενα απέξω, ενώ πάσχει από κώφωση στα εκ της λογικής προερχόμενα ακούσματα.
Της λέει ο Σόιμπλε και η λογική: Πιάσε τη φοροδιαφυγή και μετά τα λέμε. Αυτό η κυβέρνηση δεν το ακούει.
Της λέει ο Ντάουσενμπλουμ και η λογική: Φέρε μέσα τα λεφτά που έχουν οι έλληνες άξω και θα τα βρούμε. Ούτε αυτό η κυβέρνηση το ακούει.
Της λένε όλοι οι ευρωπαίοι και η λογική: Κάνε μεταρρυθμίσεις και όλα θα γίνουνε. Ούτε αυτό το ακούει.
Όταν ο Σόιμπλε και η λογική όμως λέει ότι ο Βαρουφάκης είναι ανόητος και αφελής όχι μόνο το ακούει, αλλά και απαντάει.
Λέει η Μέρκελ και η λογική ότι δε θα δώσει φράγκο αν δεν εφαρμόσει η κυβέρνηση το Μνημόνιο και όχι μόνο την ακούει αλλά και της απαντάει.
Και ενώ δεν κάνει τίποτα από όσα η λογική λέει, κάνει και άσχετα για την περίσταση πράγματα. Όπως ασχολείται με τα αυτοκίνητα των βουλευτών ή ζητάει τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Ο Τσίπρας βγήκε λέγοντας ότι θα πάρει τα λεφτά των πλούσιων και με αυτά θα πληρώνει το δάνειο και θα πορεύει τα εσωτερικά μας. Αντί γι αυτό παίρνει από τα ασφαλιστικά ταμεία και από τα νοσοκομεία για να πληρώσει τις δόσεις του δανείου. Πού είναι που θα έπαιρνε τα λεφτά των πλούσιων; Πότε; Πού έστω το νομοσχέδιο που θα καταθετότανε από τα πρώτα για να πάρει τα λεφτά των πλούσιων; Πότε; Τι περιμένει;
Έλεγε πως θα πατάξει τη φοροδιαφυγή. Πούντο; Πότε; Τι περιμένει;
Έλεγε πως θα κάνει μεταρρυθμίσεις. Πούντες; Πότε; Τι περιμένει;
Αντί γι αυτά κάνει εκείνα που ο χαζός έλληνας θέλει να ακούσει. Βρίζει τους ευρωπαίους με πρώτο τον Σόιμπλε, μιλάει για τα αυτοκίητα των βουλευτών, αγωνίζεται να πείσει ότι τέρμα η τρόικα και το Μνημόνιο, έχει ταράξει τους ευρωπαίους στα παράλογα ή αχρείαστα όχι, απειλεί με δημοψήφισμα (!) και τώρα ζητάει και τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία.
Λέει δηλαδή μόνον. Έργο κανένα. Γιατί τα έργα θέλουν κότσια. Και το Μάρτη τον βγάζουμε και δεν τον βγάζουμε.
Και ούτε ακούμε τίποτα πια για φοροδιαφυγή ή για λίστες Λαγκάρντ και άλλες, ή για διαφθορά, και δεν ακούμε για πόθεν έσχες βουλευτοϋπουργών. Πάνε αυτά. Οι αποζημιώσεις τον μάραναν. (Και βέβαια ναι στις αποζημιώσεις. Έχω κι εγώ λαμβάνειν. Μα τώρα του ήρθε; Και μη μου πεις ότι το κάνει για να πιέσει τη Γερμανία(!) Εκτός κι αν κάποιος του έχει πει: Κάνε όσο περισσότερες παλαβομάρες μπορείς κι εγώ θα σου λύσω το πρόβλημα του Δανείου. Και μας το κρατάει για έκπληξη τρομάρα του. Να μη χρησιμοποιούσε τουλάχιστον τον όρο Αριστερα για να αυτοπροσδιορίζεται…. Λεκιάζει τη λέξη.)
Και βλέπεις τους έλληνες να ανεβάζουν τα ποσοστά της λατρείας της κυβέρνησης στο ζενίθ. Γιατί; αν τους ρωτήσεις, επειδή μας έδωσε αξιοπρέπεια θα σου πούνε.
Φταίω λοιπόν εγώ που ηλίθιους ανεβάζω τους έλληνες και χαζούς τους κατεβάζω;
Κρίσεις, θύμησες, ιδέες,
παιδικές, παλιές και νέες...
ΕΛΛΑΔΑ-1
Με ρωτάνε μερικοί γιατί υποστηρίζω ότι οι έλληνες είναι ηλίθιοι. Να όμως ένα παράδειγμα γι αυτό.
Γιατροί, χασάπηδες, δικηγόροι, μανάβηδες, δηλαδή οι μισοί έλληνες, απευθυνόμενοι σε κάποιον δημόσιο υπάλληλο που τους ταλαιπωρεί, ανακράζουν προς αυτόν με πάθος: «εγώ σε πληρώνω!». Και οι άλλοι μισοί, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν απαντούν: «Και εγώ πληρώνω εσένα.», αλλά συντριμμένοι από την μεγάλη αλήθεια ντρέπονται ή απλά σιωπούν.
Κάτι δηλαδή που είναι πάγκοινα γνωστή καθημερινή ρουτίνα, γίνεται πεδίο φρούδας αμφισβήτησης…
ΓΕΝΙΚΑ-ΔΙΑΦΟΡΑ-1,
Αν ο άνθρωπος είχε έντεκα δάχτυλα, το σύμπαν θα ήτανε άπειρο; Ο άνθρωπος θα είχε πάει στο διάστημα; Η θεωρία της σχετικότητας θα είχε υπάρξει; Οι εξισώσεις; Η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά;
Και αν όλα αυτά υπήρχαν, θα είχαν καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα;
Θέλω να πω, μήπως όλα αυτά που σήμερα «γνωρίζουμε» θα ήσαν τελείως διαφορετικά για μας; Μήπως όλη αυτή την Επιστήμη και την πρόοδο τα χτίσαμε πάνω σε ένα λάθος; Ή αν δεν ήταν λάθος, μήπως, τουλάχιστον, δεν έχει καμία αξία;
Θα παρομοιάσω για καλλίτερη κατανόηση αυτό που θέλω να πω, ως εξής:
Κάποιος βρίσκεται σε μια πλατεία από την οποία ξεκινούν ακτινηδόν μερικοί δρόμοι. Ο ένας δρόμος αντιστοιχεί σε δέκα δάχτυλα, ο δεύτερος σε έντεκα, ο τρίτος δρόμος σε δώδεκα, ο άλλος σε όσα δάχτυλα θέλει να υποθέσει κανείς. Αν κάποιος πάρει τον πρώτο δρόμο, θα φτάσει σε ένα μέρος όπου είναι χτισμένες πολυκατοικίες. Ο δεύτερος θα βγει σε μια λίμνη, ο τρίτος δρόμος ίσως να οδηγήσει εκείνον που τον διάλεξε σε ένα αδιάβατο φαράγγι και ούτω καθεξής.
Αυτά, στην αναγωγή τους στον αριθμό των δακτύλων του ανθρώπου, σημαίνουν ότι άλλο κάθε φορά θα ήταν το συμπέρασμα για όσα μετράμε ή υπολογίζουμε με βάση και αρχή μας το δεκαδικό σύστημα, πάνω στο οποίο είναι άλλωστε χτισμένη η όλη κοσμοθεωρία μας ο κάθε πολιτισμός.
Αυτό ρωτάω.
Και ας μη μου πει κάποιος ότι οι μαθηματικές μας εξισώσεις δείχνουν ότι όποιο άλλο σύστημα εκτός του δεκαδικού δεν θα ήταν το σωστό, γιατί για να συμπεράνει αυτός ο κάποιος έτσι, στηρίχτηκε στο ίδιο αυτό σύστημα, το οποίο όμως εξετάζουμε ακριβώς μήπως είναι λανθασμένο.
Έχω την εντύπωση ότι ενώ η νέα κυβέρνηση έχει τα ίδια χάλια με την προηγούμενη, καταφέρνει να φαίνεται στα μάτια του λαού ότι είναι καλλίτερη. Με ποιον τρόπο; Διεκτραγωδώντας σε συνεντεύξεις, με πολλά λόγια, τα συμβάντα σε κάθε συνάντηση με τους ευρωπαίους. Όπως έκανε για παράδειγμα χτες ο βαρουφάκης. Για να απλοποιήσω αυτό που λέω εδώ, είναι σαν, μετά από ένα φιάσκο της κυβέρνησης, όταν ερωτάται αυτή «την πατήσατε κύριε Βαρουφάκη;» η απάντηση είναι «την πατήσαμε, όμως κοιτάξτε πώς έγιναν τα πράγματα». Και αρχίζει ο χειμαρρώδης λόγος που μεταφέρει λεπτό προς λεπτό τις φάσεις του φιάσκου. Ακούγοντας ο λαός, παίρνει το μέρος της κυβέρνησης, ίσως γιατί αμαρτία εξομολογημένη είναι συγχωρημένη. Ή ίσως γιατί ακούγοντας ο λαός τη ζωντανή αφήγηση του Βαρουφάκη (π.χ.), νιώθει σαν να συμμετέχει κι αυτός στα αφηγούμενα, και εξ αυτού παίρνει το μέρος του Βαρουφάκη (π.χ.)-γιατί αν παραδεχόταν ότι την πάτησε ο Βαρουφάκης είναι σαν να την πάτησε και αυτός ο ίδιος. Ή τέλος ίσως γιατί ο λαός είναι ο ελληνικός λαός, που η λογική δεν μπορεί να εξηγήσει τη συμπεριφορά του.
Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου 2015
Ομιλία Τσίπρα στη Κεντρική Επιτροπή.
Ισχυρίστηκε ότι με τα όχι που είπε στους ευρωπαίους, έδωσε στον έλληνα περηφάνια και αξιοπρέπεια. Ούτε μιλιά για την καινούργια απελπισία που μέσα της τον έριξε.
Ανάλωσε όλη την ομιλία του κατηγορώντας την αντιπολίτευση.
Ενώ κατόρθωσε μόνο να χειροτερέψει τα πράγματα, μιλούσε με θριαμβικό ύφος σαν να έχει λύσει όλα τα προβλήματα και πήγε εκεί για να δρέψει δάφνες.
Είπε ότι το όχι σε μια διαπραγμάτευση, είναι από μόνο του ο σκοπός για τον οποίο γίνεται η διαπραγμάτευση.
Η βραδεία, καλοαρθρωμένη και κοφτή ομιλία του που προεκλογικά τον έκανε να φαντάζει ήρεμα δυνατός, τώρα τον έδειχνε όπως είναι πραγματικά-ένας ευφυής βλαξ.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ένα παγωμένο ακροατήριο που τον κοίταζε λυπημένο και που και που κάτι χειροκροτήματα σαν από τάφο.
Κρίσεις, θύμησες, ιδέες,
παιδικές, παλιές και νέες.
ΧΡΗΜΑ-1
Ένας ραδιοφωνικός παρουσιαστής έβαλε για θέμα της συζήτησης κάποιο βράδυ το αν οι πολίτες στην Ελλάδα έχουν την κυβέρνηση που τους αξίζει ή όχι.
Ακούστηκαν πολλές απόψεις μιας και το ζήτημα δεν επιδέχεται ναι ή όχι.
Ο ηλίθιος ραδιοπαρουσιαστής έθεσε ένα ερώτημα που δε στέκει. Και δε στέκει γιατί όλοι οι έλληνες είναι ηλίθιοι και πώς δεν αξίζει ένας ηλίθιος σε έναν άλλο ηλίθιο;
Ίσως θα άξιζε το ερώτημα γιατί οι έλληνες είναι ηλίθιοι. Είναι γιατί δέχονται να κυβερνούνται από οικογένειες, γιατί όλοι οι πολιτικοί αναλώνονται σε λόγια, γιατί αλληλοκατηγορούνται για κάτι που όλοι κάνουν, γιατί κλέβουν.
Το τελευταίο ερώτημα που θέλει απάντηση είναι μήπως όσοι πολιτικοί πλουτίζουν δεν είναι ηλίθιοι. Αυτοί όμως είναι οι μεγαλύτεροι ηλίθιοι. Επειδή εξαργυρώνουν τη ζωή τους και ό,τι άλλο τους βρίσκεται, για να πλουτίζουν.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ-1
Ένα μέσο που έχει συμβάλει στην σημερινή κατάντια της ανθρωπότητας είναι ο κινηματογράφος.
Μέχρι να εμφανιστεί αυτός ξέραμε ότι μετά την ώρα τρεις ερχόταν η ώρα τρεις και ένα λεπτό, μετά τρεις και δύο λεπτά και ούτω καθεξής.
Από τον κινηματογράφο μάθαμε ότι μετά τις τρεις μπορεί να ακολουθεί η έξη, ή η επόμενη ή η μεθεπόμενη εβδομάδα, ο επόμενος μήνας ή χρόνος.
Μας έμαθε έτσι, με τη μεγάλη πειθώ και διεισδυτικότητα που έχει, ότι μπορούμε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να πετυχαίνουμε πράγματα που άλλοτε θα χρειάζονταν χρόνια για να γίνουν.
Μας έκανε λοιπόν να τρέχουμε ώστε να προλάβουμε να κάνουμε ότι έχουμε στο μυαλό μας, ή ότι ο κινηματογράφος έβαζε στο μυαλό μας, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα να χτίσουμε ένα σπίτι, να βρεθούμε από το ένα μέρος στο άλλο.
Και αρχίσαμε νε τρέχουμε για να πετύχουμε το ακατόρθωτο.
Τσίπρας στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο: Θα δώσουμε δωρεάν ρεύμα σε τρακόσες χιλιάδες οικογένειες ώστε η Ελλάδα να γίνει μια πολιτισμένη χώρα.
Αλίμονο στις χώρες όπου δεν υπάρχουν φτωχοί για να πάρουνε δωρεάν ρεύμα και να γίνουν έτσι πολιτισμένες...
Κυριακή, 22 Φεβρουαρίου 2015
Γλέζο, παιδί είσαι και σε κοροιδέψανε; Ή μήπως είσαι χαζός; Δεν ήξερες ότι όλα αυτά είναι φύκια; Και βέβαια το ήξερες και τώρα είσαι βαλτός του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ για να του κάνεις αντιπολίτευση, αποδυναμώνοντας την αντιπολίτευαση της Νου Δου. Όσο είναι καιρός ακόμα τράβα στο ΚΚΕ. Ίσως έτσι-αν σε δεχτεί αυτό-να μείνεις στην ιστορία. Σαν μέλος του ΚΚΕ. Γιατί σαν κατεβαστής της γερμανικής σημαίας έχεις κιολας ξεχαστεί.
Σάββατο, 21 Φεβρουαρίου 2015
Ο υπουργός δικαιοσύνης χαρακτήρισε άνανδρη δολοφονία την δολοφονία του φρουρού των φυλακών Δομοκού.
Οι φασίστες όλων των κυβερνήσεων του παρελθόντος χαρακτήριζαν άνανδρες τις παρόμοιες δολοφονίες ή επιθέσεις σε στόχους από τη 17 Νοέμβρη ή άλλες οργανώσεις και ομάδες. Φασίστες ήτανε, αγράμματοι ήτανε. Μα ο κουμουνιστής υπουργός να συμπεριφέρεται σαν αυτούς-σαν αγράμματος δηλαδή;
Τα λέω αυτά γιατί μία δολοφονία πάντοτε είναι «άνανδρη» εξ ορισμού. Το συνθετικό «δόλος» σημαίνει ότι η λέξη έχει τα χαρακτηριστικά του τεχνάσματος, της πανουργίας, του στρατηγήματος, της παρανομίας.
Λέγοντας άνανδρη δολοφονία είναι σαν να λέμε θαρραλέο θάρρος, άφωνη σιωπή και τέτοια. Υπάρχει αντρίκια δολοφονία; Ανδρεία δολοφονία; Λεβέντικη δολοφονία; Δηλαδή τι θα ήθελαν όσοι χαρακτηρίζουν μια δολοφονία άνανδρη; Η Οργάνωση που σχεδίασε μία δολοφονία να βγάλει μια τέτοια ανακοίνωση;:
«ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΑΔΕ
Ανακοίνωσις δολοφονίας Σαμαρά (πχ)
Προς την ΕΛΑΣ
Κοινοποίηση: ΓΕΣ,ΓΕΑ, ΓΕΝ και προς πάντα ενδιαφερόμενο.
Την δεκάτην τετάρτην του μηνός Μαρτίου ενεστώτος έτους και ώραν ενδεκάτην πρωινήν θέλει επιχειρηθεί υπό της Οργανώσεώς μας δολοφονία του Σαμαρά (πχ).
Ο τόπος που επελέγη είναι η διασταύρωσις των οδών Δ και Ε της περιοχής Κολωνακίου, από όπου καθημερινώς διέρχεται ο κύριος Σαμαράς (πχ).
Θα επιχειρήσουν δύο άτομα, άρρενες. Ο εις εξ αυτών θα φέρει περούκαν πλουσίας κόμης και θα φορεί χακί τζάκετ. Ύψος ένα μέτρο και εβδομήκοντα τρία εκατοστά, αδύνατος. Αυτός θα φέρει το περίστροφον με το οποίον σκοπεύεται η δολοφονία του Σαμαρά (πχ). Ο έτερος επιχειρών θα ευρίσκεται εις τζιπ εσταθμευμένον περί τα είκοσιν μέτρα μακράν της τοποθεσίας της δολοφονίας ίνα μετά ταύτην φυγαδεύσει τον δολοφόνον.
Εφιστώμεν την προσοχήν των αρχών εις το κάτωθι:Εις την διασταύρωσιν υπάρχουν δύο περίπτερα. Ο υποψήφιος δολοφόνος θα κρύπεται όπισθεν του δυτικώς ευρισκομένου περιπτέρου. Δια τους αγνοούντας τον τοιούτον-γεωγραφικόν- καθορισμόν της θέσεως του περιπτέρου, διευκρινίζομεν .ότι το δυτικόν περίπτερον είναι το φέρον έξωθι αυτού ταμπέλαν ένθα ευκρινώς αναγράφεται «ΑΕΡΙΟΥΧΑ ΠΟΤΑ»
Ευελπιστούντες δια μίαν έντιμον αντιπαράθεσιν μετά της ΕΛΑΣ και ενδεχομένως των στρατιωτικών δυνάμεων άτινας η κυβέρνησις ήθελεν διατάξει έναντι ημών κατά την διάρκειαν της αποπείρας μας, διατελούμεν μετά τιμής
(ακολουθούν σφραγίδες και υπογραφές της Οργάνωσης)»
Αυτό θα περίμενε ο κύριος υπουργός ώστε μία δολοφονία να μην είναι ανανρδος;
Ε πια!
ΑΛΕΞΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΤΑΝΕΙΣ
(μεσαιωνικόν ασμάτιον)
Ο καλαμοάλογος και ο σπερματοπότης
και ο μπαστουνοκαταπιωτής
ο καθείς τους μεσαιωνικός οικτρός ιππότης
νικημένος πάντα και κιοτής,
προχωράνε στης Ευρώπης για να παν το κάστρο
δώρο ενώ στα χέρια τους κρατούν
της υπεροψίας τους το κρύο και μαύρο τ’ άστρο
κι απ’ τον τρόμο ενώ τα δόντια τους κροτούν.
…………………………………………………….
Νάτους που γυρνάνε τώρα πίσω νικημένοι,
με τον θολωμένο τους το νου
νίκης παραμύθια να σκαρφίζονται οι καημένοι
για να πούνε των παροίκων-του κοινού.
-------
Παρασκευή, 20 Φεβρουαρίου 2015
ΑΛΛΑΓΕΣ…
Σταμάτησε ο Αλέξης
να παίζει με το τόπι
μεγαλου αρχηγού επήρε ύφος
το χάλκινό του εζώστηκε το ξίφος
κι είπε ζωηρά «θα πάω
ν’ αλλάξω την Ευρώπη!»
Πήγε. «Παρακαλώ σας»
του λεν ευγενικά
«Το ξίφος σας απέξω να τ’ αφήστε
κανέναν μη από λάθος τραυματίστε.
Δεν χρειάζονται καθόλου
εδώ σιδερικά.»
Και «Όσι, ζεν τ’ αφήνω»
έκανε ο Αλέξης.
«Τότε παιδί μου γύρνα στην Ελλάδα
θαρρώ έχετε ακόμα φασολάδα.
Τα ξίφη έχουν τελειώσει.
Έδώ έχουμε λέξεις.»
Έφυγε ο Αλέξης,
εγύρισε και πάλι.
«Τα χέρια Αλέξη μου πρέπει να κόψεις
πριν τις καινούργιες σου μας πεις απόψεις.
Μην κλαις. Σου μενει ακόμα
στους ώμους το κεφάλι.»
Πάει, τα χέρια κόβει,
γυρνάει και τους βρίσκει.
«Αν και τη γλώσσα σου κόψεις ευθύς
τότε στο σπίτι μας μπορείς να μπεις»,
του λένε καθώς πίνουν
με σόδα το ουίσκι.
Ο Αλέξης τι να κάνει;
Αφού οι ευρωπαίοι
τα νέα του για ν’ ακούσουνε τα έπη
να τον δεχτούνε πριν κοντά τους πρέπει
τότε θα κάνει ό,τι
κάθε ευρωπαίος λέει.
Έτσι, αφού ενθέρμως
να τους αλλάξει θέλει
και κάνοντας αυτά που λεν εκείνοι,
χωρίς αυτιά και γλώσσα έχει μείνει.
Και πάνε και τα δύο
τα κάτω του τα μέλη.
Κι ενώ εκεί είχε πάει
τόσο αποφασισμένος
ν’ αλλάξει την Ευρώπη δίχως άλλο
δεν ένιωσε στον τόσο μέσα σάλο
ότι αυτός ο ίδιος
εβγήκε αλλαγμένος.
Κι έτσι κουτσουρεμένος
δίχως σπαθί και τόπι
βαλμένος σε καρότσι ένα πάνω
κρατάει στα δόντια του ένα πανώ
Γερμανικά που γράφει:
«Άλλαξα την Ευρώπη!»
Ο Σόιμπλε προσφέρει εκδούλευση στην Ελλάδα φερόμενος όπως φέρεται.
Γιατί;
Αντιπολίτευση δεν υπάρχει στην Ελλάδα από τότε που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σόιμπλε λοιπόν παίζει το ρόλο της αντιπολίτευσης, βοηθώντας την Ελλάδα-το πώς αμέσως πιο κάτω- αλλά και ξεπληρώνοντας τις χάρες που του έκανε ο Σαμαράς και η Δεξιά τα πέντε χρόνια της Κρίσης. Και παίρνει έτσι τη θέση του Σαμαρά, τώρα που αυτός για προφανείς λόγους δεν μπορεί να μιλήσει.
Λέει λοιπόν ο Σόιμπλε-μεταφράζοντας τη στάση του γενικότερα αλλά και ειδικά τα περί ανευθυνότητας της κυβέρνησης και της λύπησης του ελληνικού λαού: Ήρθε εδώ ένα κολόπαιδο βρίζοντας και απειλώντας και ζητάει να υπακούσουμε στις απαιτήσεις του. Και στέλνει έναν υπουργό οικονομικών που θέλει να κάνει μάθημα οικονομίας στην Ευρώπη. Και κάνοντας αυτά θέλει να τον πάρουμε στα σοβαρά! Επειδή όμως πρέπει να απαντήσουμε στα αιτήματά του, του λέμε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συζήτησης γιατι όλα είναι γραμμένα στο πρόγραμμα που έχει υπογράψει η χώρα του με την Ευρώπη. Μας μιλάει για ανθρωπιστική κρίση στη χώρα του. Όταν είχαν λεφτά που τους έδινε η Ευρώπη, τα χάλαγαν στα μπουζούκια. Ποιος τους φταίει λοιπον αν τώρα πεινάνε; Βέβαια θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε, αλλά όχι σε βάρος των λαών της Ευρώπης. Την ανευθυνότητα των ελλήνων και την ανικανότητά τους να καταλάβουν πού βρίσκονται, ο κύριος Τσίπρας θέλει να την κάνει όπλο ανατροπής της κατάστασης στην Ευρώπη! Μια χώρα απολίτιστη, ελεεινή, αντιδημοκρατική και δουλοπρεπής, έρχεται να επιβάλει στην Ευρώπη τη θέλησή της! Και είμαι σίγουρος πως όταν πάει πίσω στη χώρα του ο κύριος αυτός, θα θελήσει να πείσει και θα πείσει τους έλληνες, που στο σύνολό τους είναι χαζοί, ότι βγήκε κερδισμενος και ότι άλλαξε την Ευρώπη!.. Με τέτοιους φαντασιόπληκτους απατεώνες πώς να συνυπάρξεις;
Πέμπτη, 19 Φεβρουαρίου 2015
Όσοι επισκεφτούν την Ευρώπη ή την Αμερική να προσέχουν μην πατηθούν από τον χορό των Αγορών που αυτές χορεύουν στο σκοπό που βαράει ο Τσίπρας.
*
¨Δεν υποκύπτουμε σε τελεσίγραφα» λέει ο Τσίπρας σε κάθε απαίτηση των ευρωπαίων. Και πράγματι δεν υποκύπτει, μόνο σπεύδει να υπακούσει. Όπως και ο Πρόεδρός : εμάχετο τα Μνημονια, όμως τα υπόγραφε. Όμοιος ομοίω.
*
Στο ΣΤΕΡΝ είπε ότι «το Μνημόνιο που θα υπογράψουμε εμείς δεν θα είναι το Μημόνιο που γνωρίζατε…»
Έχει τύχει έναν άνθρωπο που τον είχατε συνηθίσει ντυμένον με παλιόρουχα, να τον βλέπετε ξάφνω ντυμένον με ένα κουστούμι; Ναι. Τι είπατε τότε; Δεν του είπατε «αγνώριστος έγινες βρε…»; Ε, έτσι θα είναι και η σχέση του παλιού με το νέο Μνημόνιο.
*
Κωνσταντοπούλου στον Παυλόπουλο:
«…Σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή καλείστε να επιτελέσετε καθήκον δημοκρατικό, πατριωτικό, δικαιοκρατικό και κοινωνικό. Καλείστε να επανοηματοδοτήσετε τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό που θα ενσαρκώσετε και τον οποίο πολλές εξουσίες στο παρελθόν επεδίωξαν και πέτυχαν να εργαλειοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν….»
Ώστε κάποτε είχε νόημα ο ανώτατος πολιτειακός θεσμός! Πώς και δεν το πήρε χαμπάρι κανείς;
Και τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό κάποιοι κάπου κάποτε τον εργαλειοποίησαν;
Για σκέψου!
Και σε ποια υψηλή κουμουνιστική επιταγή υπακούοντας το βούλωνε μέχρι σήμερα η κυρία πρόεδρος της βουλής;
*
Πού ποντάρει ο Τσίπρας ότι θα τον ελεήσουν οι εταίροι μας; Πρώτον, όπως έχει πει ο ίδιος, στο ότι η Ελλάδα έχει γεωπολιτική αξία. Δεύτερο γιατί αν καταστραφεί η Ελλάδα θα καταστραφεί και η Ευρώπη. Και τρίτο γιατί «θα το κάνουμε Κούγκι»!
Αστείος πρωθυπουργός μας προέκυψε.
*
Η ανεύθυνη κουτοπονηριά στο νέο αίτημα του Τσίπρα από τη μια (δώστε μας λεφτά και θα δείτε-θα σας κάνω εγώ μια χώρα μούρλια!), η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα από την άλλη της Γερμανίας (δε θέλουμε υποσχέσεις, δώστε μας αριθμούς, δεν βλέπουμε αριθμούς) «συγκρούονται». Και ποιος άλλος αν όχι η λογική και η πειθαρχία σε κανόνες θα νικήσει;
*
Περιμένω τουλάχιστον πάνω στα ερείπια να κάνει την αυτοκριτική του ο Τσίπρας. Ή μήπως αλλαξε η κουμουνιστική τακτική και τώρα μετράει η άμετρη αλαζονεία και η η μαγκιά τύπου Σαμαρά;
*
Κινητοποιείται, λέει ο Τσίπρας, η Ευρώπη υπέρ ημών! Επειδή καμιά κατοσταριά παιδιά φώναζαν στη Βιεννη! Κακόμοιρε, αστείε Τσίπρα!
*
Και η επαιτεία συνεχίζεται από την υπερήφανη και αξιοπρεπή πλέον Ελλάδα. Και ο πρωθυπουργός μας γλύφει εκεί που πριν έφτυνε. Αυτή ήτανε πάντοτε, είναι τώρα και θα είναι πάντοτε η ζωή σου Ελλάδα. Για όσο υπάρχεις ακόμα.
Ο Τσίπρας δεν έκανε Πρόεδρο εκείνον που ήθελε, αναφέροντας μάλιστα γελοίες δικαιολογίες γι αυτό.
Η Δεξιά χαίρει γιατί έχοντας Πρόεδρο δικό της δεσμεύει τον Τσίπρα.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος να ξέρει ότι μπαίνει εκεί σαν φρένο στις επιθυμίες του λαού.
Ωραίοι είναι οι ελιγμοί όταν αποβλέπουν στην εκπλήρωση ενός σκοπού. Πώς όμως εκπληρώνεται ο σκοπός του Τσίπρα έτσι; Απλά, δεν εκπληρώνεται ο σκοπός γιατί ποτέ ο Τσίπρας δεν είχε σκοπό. Γιατί τότε ψήφισε Τσίπρα ο λαός; Δεν ξέρω γιατί. Μήπως από συμπόνοια για να φέρει και κάποιους άλλους να φάνε; Ή μήπως δεν ήξερε ότι δεν έχει σκοπό ο Τσίπρας; Κανείς δεν ξέρει.
*
Ο Τσίπρας ψάχει για στηρίγματα από τη Δεξιά αφού όλες οι χώρες που έλπιζε να τον βοηθήσουν δεν το κάνουν. Ακόμα και ο Αναστασιάδης του κλείνει την πόρτα.
Ο Τσίπρας βλέπει μπροστά του το χάος. Και το βάρος μόνο και μόνο της ιδέας ότι αυτός θα είναι που θα λάβει μια σοβαρή και ολέθρια ίσως για την Ελλάδα απόφαση τονε τρομάζει. Έτσι θέλει συμμάχους. Φοβάται τη μοναξιά και άρχισε να πλησιάζει δειλά δειλά τα άλλα κόμματα, να συνομολεί μαζί τους, να ενημερώνει τους αρχηγούς τους, και μάλιστα να ζητάει δειλά και ένοχα να υπάρξει «αργότερα» μια σύμπνοια όλων για την μελλοντική διαπραγμάτευση με την Ευρώπη.
*
Ο Τσίπρας μιλάει στο Βενιζέλο για συνεννόηση. Ο Βενιζέλος τον αδειαζει λέγοντάς του ότι κι αυτός είχε ζητήσει από το ’12 μια συνεννοηση των πολιτικών. Ο Τσίπρας κάνει ότι δεν το ακουσε.
*
Μία κυβέρνηση που δεν κάνει ότι θέλει, μία αντιπολίτευση που κάνει ότι θέλει, ένας Πρόεδρος που ξέροντας για τι εκλέχτηκε, συμπεριφέρεται ανάλογα, δηλαδή δεν κάνει τίποτα. Και δεν κάνει τίπουτα γιατί η δουλειά του τελείωσε από τη στιγμή που προτάθηκε επίσημα από την κυβέρνηση. Και η δουλειά του Παυλόπουλου είναι να διαβεβαιώσει-μόνο με την εκλογή του-τους γερμανούς ότι το δάνειο της Ελλάδας είναι δίκαιο και αδιαπραγμάτευτο, ότι οι έλληνες άλλα υπογράφουνε και τα αντίθετα λένε, ότι δεν θα τους ξαναενοχλήσουμε για τους μετανάστες επειδή εμείς είμαστε ευτυχισμένοι που αυτοί διάλεξαν τη χώρα μας, ότι οι ευρωπαίοι δεν χρειάζονται μετά από αυτά να παίρνουν στα σοβαρά τα λεγόμενα του Τσίπρα.
Να η εικόνα της σημερινής Ελλάδας.
*
Ένα ανέκδοτο.
Ένας τύπος όλο κοιμότανε και τεμπέλιαζε.. Πάει κάποιος και τον ρωτάει: γιατί όλο κοιμάσαι;; Λέει αυτός τι να κάνω; Του λέει ο τύπος, να κουραστείς, για να μάθεις γράμματα, να μπεις στο Πανεπιστήμιο, να μπεις στη Νομική Σχολή, να γίνεις δικηγόρος, να δικηγορήσεις τριάντα χρόνια και ύστερα να πάρεις τη σύνταξή σου και να κάθεσαι. Ε!, λέει ο άλλος, και τώρα τι κάνω; Δεν κάθομαι;
Το ανέκδοτο στα καθ’ ημάς.
Ρωτάει ο Τσίπρας τον Σαμαρά: γιατί λες όλο ναι στους γερμανούς; Λέει ο Σαμαράς, τι να κάνω; Του απαντάει ο Τσίπρας: να ζητήσεις κούρεμα του Χρέους, ύστερα να ζητήσεις Διεθνή διάσκεψη για την Ελλάδα, ύστερα να δηλώσεις ότι οι Αγορές θα χορεύουν στο δικό σου σκοπό, να ζητήσεις να μην ισχύει το Μνημόνιο για την Ελλάδα, ύστερα θα δηλώσεις ότι αγωνίζεσαι να σώσεις όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, να πεις τον Ολάντ Ολαντρέου, να δηλώνεις ότι δεν θα υποχωρήσεις ούτε βήμα πίσω, να δηλώσεις ότι θα αντισστρέψεις τα μέτρα που έχει λάβει η προηγούμενη κυβέρνηση, ότι δεν θα ζητήσειςπαράταση του Μημονίου, και μετά να ζητήσεις παράταση του Μνημονίου και πια να λές όλο ναι στους γερμανούς. Και του απαντάει ο Σαμαράς:Και τώρα αυτό δεν κάνω;
Καθένας με την τακτική του.
*
Και μέσα σ’ όλα και πρώτα απ’ όλα η βεβαιότητα ότι όλο το δικιο είναι με το μέρος των ελλήνων και πως η Ευρώπη επιδιώκει τον αφανισμό τους.
*
Τελείωσε λοιπόν και η ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Είδαμε έναν αυτοαποκαλούμενο κουμουνιστή πρωθυπουργό να κάνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα δεξιό πράγμα, έναν πυροσβέστη αντί έναν εμπρηστή.
Αυτό έφερε η ώρα αυτή-αυτό έφερε πριν σβήσει η σπίθα αυτή της πυρκαγιάς του Χρόνου στην Ελλάδα, την πατρίδα μας, τη χώρα όπου επικρατεί παλιανθρωπιά αντί καλοσύνη, αγυρτεία αντί τιμιότητα, σατραπισμός αντί ευπρέπεια, ανευθυνότητα αντί υπευθυνότητα, παραφροσύνη αντί φρονιμάδα, εγωισμός αντί αλτρουισμός, οίηση αντί ταπεινοφροσύνη, αξιοπρέπεια αντί δουλικότητα, τσαπατσουλιά αντί τάξη, υστεροβουλία αντί ανυστεροβουλία, στριγκλίσματα αντί ήρεμη αντιμετώπιση των καταστάσεων, επίδειξη αντί σεμνότητα, ευγένεια αντί αγένεια, βία αντί πειθώ, τεμπελιά αντί εργατικότητα, φθόνος αντί άμιλλα, ασχήμια αντί ομορφιά, παρανομία αντί νομιμότητα, μοιρολατρία αντί χειραγώγηση της μοίρας, μέσον αντί αξιοκρατία, αμετροέπεια αντί λακωνικότητα, γυφτιά αντί νοικοκυροσύνη, αδηφαγία αντί λιτή δίαιτα, αδαημοσύνη αντί γνώση, τραγελαφικό αντί φυσικό, αφιλοκαλία αντί καλαισθησία, ασυδοσία αντί ελευθερία, ασυλλογισιά αντί περίσκεψη, προχειρότητα αντί σχεδιασμός, αρλούμπα αντί κατανοητή έκφραση, αποχαύνωση αντί ενεργητικότητα, κακοήθεια αντί χρηστότητα, πνευματική αναπηρία αντί εξυπνάδα, απερισκεψία αντί στοχασμός, ανευλάβεια αντί ευλάβεια, αναρμοδιότητα αντί εξειδίκευση, αριβισμός αντί αξιοκρατία, αλλοπροσαλλοσύνη αντί ευστάθεια, αλητεία αντί σταθερότητα, αδικολαλιά αντί έπαινος, βρωμιά αντί καθαριότητα, κατασπατάληση αντί περισυλλογή, κατακραυγή αντί συγνώμη, διχογνωμία αντί ομόνοια, δυστροπία αντί καλογνωμιά, επιπολαιότητα αντί βάθος.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ
-Άσχημο να σκοτώνονται στην Παλαιστίνη.
Πότε θα πάψουν να σκοτώνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους;
-Μόνο όταν ο κουμουνισμός επικρατήσει στη γη.
-Και γιατί τότε οι άνθρωποι δε θα σκοτώνονται μεταξύ τους;
-Γιατί δε θα έχουν λόγο να το κάνουν.
-Πώς αυτό;
-Όλοι θα έχουν ότι χρειάζονται και ότι έχει ο ένας έχει και ο άλλος. Τα παραγόμενα τρόφιμα και άλλα αγαθά θα διανέμονται σε όλους σύμφωνα με τις ανάγκες καθενός.
-Και πώς οι φτωχοί θα αγοράζουν ότι χρειάζονται;
-Κανείς δεν θα αγοράζει γιατί λεφτά δεν θα υπάρχουν. Κανείς δε θα αγοράζει γιατί ότι κάποιος χρειάζεται θα το έχει πηγαίνοντας στο ειδικό κτίριο της γειτονιάς του και θα το παίρνει.
-Ο καθηγητής πανεπιστημίου θα είναι ίσος δηλαδή με τον χτίστη;
-Ακριβώς. Ίσος στην χρησιμότητά του στην κοινωνία.
-Δε θα υπάρχουν κοσμήματα;
-Περισσότερα από όσα τώρα. Και θα είναι κοινά για όλους και όλες.
-Πώς θα είναι κοινό ένα κόσμημα…δεν καταλαβαίνω…
-Το κόσμημα το θέλει μία κυρία για να στολιστεί μ’ αυτό κάποια ορισμένη μέρα. Θα το έχει. Την άλλη μέρα κάποια άλλη γυναίκα θα το θελήσει. Θα το έχει κι αυτή.
-Μάλιστα. Όλα κοινά λοιπόν;
-Όλα κοινά.
-Όλα κοινά! Και δε μου λες, οι φόνοι και τα εγκλήματα γίνονται και για τις γυναίκες. Ποιος θα έχει τότε τις γυναίκες; Κοινές κι αυτές;
-Ακριβώς. Όποιος θέλει θα έχει όποια γυναίκα θέλει. Μάλλον θα την έχει και χωρίς να το ζητήσει. Κάθε μέρα και σε άλλο σπίτι θα πηγαίνει και ο άντρας και η γυναίκα. Όποιος ή όποια θέλει δηλαδή, θα έχει άλλη γυναίκα ή άντρα κάθε μέρα.
-Και όταν τυχαίνει να είναι άσχημη η γυναίκα;
-Τότε όλες οι γυναίκες θα είναι όμορφες. Όχι με κρέμες και ζουμιά. Θα είναι όμορφες όλες γιατι όλες θα έχουν όμορφη καρδιά και όμορφη ψυχή. Όλες θα είναι άγγελοι δηλαδή. Φαντάζεσαι κάποιον άγγελο άσχημο;
-Και τα παιδιά που θα γεννιούνται;…
-Τα παιδιά θα τα φροντίζει αμέσως μετά τη γέννησή τους το κράτος καλλίτερα από όσο θα μπορούσαν οι γονείς. Κανείς δε θα ξέρει ποιο είναι το παιδί του. Αν θέλει να χαιδέψει το κεφαλάκι κάποιου παιδιού, θα πηγαίνει εκεί όπου άριστα και άμεμπτα τα παιδιά ανατρέφονται και χαιδεύοντας το κεφαλάκι ενός παιδιού θα χαιδεύει τα κεφαλάκια των παιδιών όλης της γης.
-Και γιατί όλα αυτά δεν γίνονταν στον κουμουνισμό της Ρωσίας;
-Ο κουνουνισμός της Ρωσίας δεν ήταν κουμουνισμός. Ήταν σοσιαλισμός. Κουμουνισμός δεν μπορεί να υπάρξει πάνω στη γη αν και το τελευταίο επάνω της κράτος δεν γίνει σοσιαλιστικό. Τη μέρα εκείνη και μόνον ο κουμουνισμός θα είναι πραγματικότητα.
-Και πότε λογαριάζεις να γίνει αυτό;
-Όταν ο άνθρωπος γίνει λογικό ον.
Φώτη ούτε τα δικά σου γιατροσόφια κάνανε τίποτα.
Σήμερα έκανα απόψυξη στο ψυγείο. Αυτό μου πήρε όλο το απόγεμα. Στο κάτω μέρος της κατάψυξης είχε μαζευτεί πάγος που δεν μπορούσε να ανοίξει το συρτάρι. Αν και προσπάθησα με διάφορα θερμαντικά να τον κάνω να λιώσει δεν τα κατάφερα. Πηγαινοήρθα στην κουζίνα δεκάδες φορές σέρνοντας το πόδι και προσπάθησα μήπως τόνε σπάσω αλλά με κλειστά τα δάχτυλα ξέρεις το αποτέλεσμα. Κατ’ ανάγκη θα αφήσω το ψυγείο χωρίς ρεύμα όλη τη νύχτα ώστε οι νόμοι της Φύσης να κάμουν τη δουλειά τους.
Άνοιξα το βούτυρο να δω πώς είναι μετά τόσες ώρες εκτός ψυγείου. Απογοητευτικό θέαμα. Ένα αξιολύπητο βούτυρο. Φαίνεται πως μπήκε η Άνοιξη. Το τυρί είχε αρχίσει να κιτρινίζει, η ταραμοσαλάτα ζεστή και να μην αξίζει.
Παίρνω αναλγητικά και συνεχίζω. Ξέρεις ότι είμαι πολύ περίεργος. Η περιέργεια αυτή παναθεμάτηνε είναι που με ρατάει στη ζωή. Θέλω να δω πού αυτή θα με πάει ακόμα. Από την άλλη όμως έχει και τα καλά της. Μαζί της ζεις πολλές ζωές που αν είχες πεθάνει δεν θα γνώριζες ότι υπάρχουν. Θα μου πεις τι έγινε που γνωρίζω κι άλλες ζωές. Και θα έχεις δίκιο.
κα΄ συνέχεια
Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι καλλιεργούν αυτές τις αυταπάτες στο λαό, ώστε αυτός να βρίσκεται στη μακαριότητα της πρωτιάς σε όλα, και να μη δίνει τη σοβαρότητα που πρέπει στις κλεψιές τους μιας και, διάβολε, δεν μπορεί άνθρωποι πρώτοι σε όλα να κλέβουν, κάτι λάθος γίνεται ή κάτι μικρό συμβαίνει και το παραφουσκώνουν κάποιοι. Γι αυτό και πείθονται ότι οι κλεψιές δεν είναι κλεψιές, αλλά είναι, όπως οι γνώστες όλων έλληνες πολιτικοί λένε, «αβλεψίες», «κακή διαχείριση», «σπατάλη», «λάθη».
Ακόμα οι τηλεοράσεις πείθουν τους έλληνες ότι είναι οι πιο φιλόξενοι άνθρωποι στον κόσμο και καθόλου ρατσιστές. Αυτό το λένε για ανθρώπους που χαρακτηρίζουν «βούλγαρους» τους βορειοελλαδίτες οι νοτιοελλαδίτες, και «χαμουτζήδες» τους νότιους οι βόρειοι. Το λένε για τους ανθρώπους που έχουν τη γνώμη ότι Ελλάδα είναι μόνο κάτω από το αυλάκι και η υπόλοιπη είναι Τουρκία (αυλάκι είναι ο Ισθμός της Κορίνθου), για τους ανθρώπους που μισούν οι του ενός νομού τους ανθρώπους του διπλανού, για το λαό που είναι στα μαχαίρια κάθε χωριό του με το διπλανό.
Ως για τα κατορθώματα του έλληνα στα ξένα μέρη, φέρνουν για παράδειγμα πως οι έλληνες γίνονται καθηγητές πανεπιστημίων στη χώρα μας. Μα όλοι οι ξένοι αναδεικνύονται στα γράμματα στην Αμερική, επειδή εμείς αφήνουμε τους ξένους να ασχοληθούνε μ’ αυτά, κρατώντας εμείς τις μπίζνες μας, δηλαδή το χρήμα…
Σε αυτές τις ιδεοληψίες τους οι έλληνες βοηθιούνται και από πολλούς ξένους, μεταξύ των οποίων και μερικοί συμπατριώτες μας, οι οποίοι θαυμάζουν τον πολιτισμό και την δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας και μάλιστα λένε ότι ο σημερινός πολιτισμός μας έχει τις ρίζες του και είναι συνέχεια του αρχαίου εκείνου πολιτισμού.
Και ας είναι ο πολιτισμός μας εντελώς δικός μας, μα αν ήθελε κάποιος να του βρει ρίζες, αυτές θα ήτανε ο ρωμαϊκος πολιτισμός.
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 11:05 π.μ.
Κυριακή, 29 Μαρτίου 2015
Αναρτήθηκε από Γιώργης Χολιαστός στις 2:06 μ.μ.
κ΄ συνέχεια
Το αθλητικό γεγονός το οποίο λατρεύει ο έλληνας είναι το ποδόσφαιρο. Πάθη, μίση, ενθουσιασμοί, αγώνες, είναι το περικάλυμμα αλλά και η ουσία της λατρείας αυτής. Αν την ίδια αφοσίωση που δείχνουν για το άθλημα αυτό, την κρατούσαν για τα Δημόσια πράγματα, η Ελλάδα θα μεγαλουργούσε.
Και ενώ οι έλληνες φοβούνται να ασχοληθούν με τα πολιτικά και δεν φανερώνουν ούτε τι ψήφισαν, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δηλώνουν περήφανα οπαδοί μιας ή άλλης ποδοσφαιρικής ομάδας.
Ως για την Εκκλησία, αυτή εκμεταλλεύεται τη φτώχεια και την αμορφωσιά του λαού, στην οποία αυτή με τη σύμπραξη των πολιτικών έχει καταδικάσει το λαό, ώστε αυτή, όπως εκείνοι, να μεγαλώνει και να πλουταίνει.
Ο Γκαίτε είχε πει ότι ο Χριστιανισμός θα πάει την ανθρωπότητα δέκα χιλιάδες χρόνια πίσω. Για τους έλληνες να υπολογίζουμε είκοσι χιλιάδες τα χρόνια.
Τα δύο εκκωφαντικά ακουόμενα ραδιοφωνικά δίκτυα σε όλη την Ελλάδα, είναι τα δίκτυα της Εκκλησίας και τα δίκτυα του ποδοσφαίρου. Δίκτυα που έχουν «πιάσει» στα βρόχια τους τούς δειλούς έλληνες και τους άγουν και τους φέρουν.
Ένα άλλο ιδεολόγημα των ελλήνων είναι ότι οι έλληνες είναι πρώτοι και καλλίτεροι σε όλα. Αυτό είναι κάτι που είτε πιστεύουν, είτε προσποιούνται ότι πιστεύουν, όλοι οι έλληνες. Οι εκάστοτε ιθύνοντες τους έχουν εμφυσήσει αυτή την ιδέα. Και έχοντας την ιδέα αυτή βαθιά τους ριζωμένη, πιστεύουν ότι είναι οι πρώτοι ακόμα και εκεί που, όπως συνήθως συμβαίνει, είναι τελευταίοι σ’ αυτό.
Στην τάση τους αυτή οι ιθύνοντες έχουν βοηθούς τους τούς αρχαίους έλληνες, οι οποίοι κατά γενική ομολογία των σημερινών ελλήνων ήσαν σίγουρα πρώτοι σε όλα: επιστήμες, μυθολογία, φιλοσοφία, γλυπτική, ιστορία, γεωγραφία, κλπ κλπ. Μα ήτανε πρώτοι και στις ανακαλύψεις και στις εφευρέσεις. Αυτοί ανακάλυψαν την Αμερική, αλλά οι σύγχρονοι το κρύβουν από ζήλεια.
Αυτοί εφεύραν το πόλο, το ποδόσφαιρο και ένα σωρό άλλα παιχνίδια και αθλήματα σύγχρονα και όχι.
Ό,τι ωραίο σε όλη τη γη, οι έλληνες το έκαναν, διότι μεταξύ άλλων, είχαν πάει σε όλα τα μέρη της γης προτού αυτά ανακαλυφθούν από τους σημερινούς οικιστές τους.
Αν πει κανείς στους σημερινούς έλληνες ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους έλληνες παρά μόνον το ότι κατοικούν στον ίδιο τόπο με εκείνους, εκείνοι βαφτίζουν αυτόν που το λέει ανθέλληνα και ησυχάζουν. Και αν κάποιοι ξένοι τους πούνε το ίδιο, ω! αυτοί ζηλεύουν, ή, το χειρότερο, θέλουν να τους αφανίσουν από το πρόσωπο της γης, αφαιρώντας τους όλες τους τις επιτεύξεις.
Και εν πάσει περιπτώσει, ό,τι έχει ξεφύγει από το δαιμόνιο των αρχαίων ελλήνων, το ανακαλύπτουν οι σημερινοί έλληνες, όμως από ζήλεια ή μίσος αυτές οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις –τι κρίμα!- δεν αναγνωρίζονται από τους άλλους. Ποιούς άλλους; Μα όλους τους άλλους, γιατί στον κόσμο μας υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι έλληνες και όλοι οι άλλοι!
κ΄ συνέχεια
Το αθλητικό γεγονός το οποίο λατρεύει ο έλληνας είναι το ποδόσφαιρο. Πάθη, μίση, ενθουσιασμοί, αγώνες, είναι το περικάλυμμα αλλά και η ουσία της λατρείας αυτής. Αν την ίδια αφοσίωση που δείχνουν για το άθλημα αυτό, την κρατούσαν για τα Δημόσια πράγματα, η Ελλάδα θα μεγαλουργούσε.
Και ενώ οι έλληνες φοβούνται να ασχοληθούν με τα πολιτικά και δεν φανερώνουν ούτε τι ψήφισαν, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να δηλώνουν περήφανα οπαδοί μιας ή άλλης ποδοσφαιρικής ομάδας.
Ως για την Εκκλησία, αυτή εκμεταλλεύεται τη φτώχεια και την αμορφωσιά του λαού, στην οποία αυτή με τη σύμπραξη των πολιτικών έχει καταδικάσει το λαό, ώστε αυτή, όπως εκείνοι, να μεγαλώνει και να πλουταίνει.
Ο Γκαίτε είχε πει ότι ο Χριστιανισμός θα πάει την ανθρωπότητα δέκα χιλιάδες χρόνια πίσω. Για τους έλληνες να υπολογίζουμε είκοσι χιλιάδες τα χρόνια.
Τα δύο εκκωφαντικά ακουόμενα ραδιοφωνικά δίκτυα σε όλη την Ελλάδα, είναι τα δίκτυα της Εκκλησίας και τα δίκτυα του ποδοσφαίρου. Δίκτυα που έχουν «πιάσει» στα βρόχια τους τούς δειλούς έλληνες και τους άγουν και τους φέρουν.
Ένα άλλο ιδεολόγημα των ελλήνων είναι ότι οι έλληνες είναι πρώτοι και καλλίτεροι σε όλα. Αυτό είναι κάτι που είτε πιστεύουν, είτε προσποιούνται ότι πιστεύουν, όλοι οι έλληνες. Οι εκάστοτε ιθύνοντες τους έχουν εμφυσήσει αυτή την ιδέα. Και έχοντας την ιδέα αυτή βαθιά τους ριζωμένη, πιστεύουν ότι είναι οι πρώτοι ακόμα και εκεί που, όπως συνήθως συμβαίνει, είναι τελευταίοι σ’ αυτό.
Στην τάση τους αυτή οι ιθύνοντες έχουν βοηθούς τους τούς αρχαίους έλληνες, οι οποίοι κατά γενική ομολογία των σημερινών ελλήνων ήσαν σίγουρα πρώτοι σε όλα: επιστήμες, μυθολογία, φιλοσοφία, γλυπτική, ιστορία, γεωγραφία, κλπ κλπ. Μα ήτανε πρώτοι και στις ανακαλύψεις και στις εφευρέσεις. Αυτοί ανακάλυψαν την Αμερική, αλλά οι σύγχρονοι το κρύβουν από ζήλεια.
Αυτοί εφεύραν το πόλο, το ποδόσφαιρο και ένα σωρό άλλα παιχνίδια και αθλήματα σύγχρονα και όχι.
Ό,τι ωραίο σε όλη τη γη, οι έλληνες το έκαναν, διότι μεταξύ άλλων, είχαν πάει σε όλα τα μέρη της γης προτού αυτά ανακαλυφθούν από τους σημερινούς οικιστές τους.
Αν πει κανείς στους σημερινούς έλληνες ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους έλληνες παρά μόνον το ότι κατοικούν στον ίδιο τόπο με εκείνους, εκείνοι βαφτίζουν αυτόν που το λέει ανθέλληνα και ησυχάζουν. Και αν κάποιοι ξένοι τους πούνε το ίδιο, ω! αυτοί ζηλεύουν, ή, το χειρότερο, θέλουν να τους αφανίσουν από το πρόσωπο της γης, αφαιρώντας τους όλες τους τις επιτεύξεις.
Και εν πάσει περιπτώσει, ό,τι έχει ξεφύγει από το δαιμόνιο των αρχαίων ελλήνων, το ανακαλύπτουν οι σημερινοί έλληνες, όμως από ζήλεια ή μίσος αυτές οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις –τι κρίμα!- δεν αναγνωρίζονται από τους άλλους. Ποιούς άλλους; Μα όλους τους άλλους, γιατί στον κόσμο μας υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι έλληνες και όλοι οι άλλοι!
Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2015
Γιατί να μην είμαι χαζός;
Γιατί όταν μου λέει ο Τσίπρας ότι η ζητιανιά είναι αξιοπρέπεια να μη συμφωνώ;
Γιατί όταν ο Βαρουφάκης μου λέει πως είναι αδύνατο να πιάσει τη φοροδιαφυγή, το μυαλό μου να πηγαίνει στην προεκλογική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τα χρήματα για την έξοδο από την Κρίση θα τα βρει από το χτύπημα της φοροδιαφυγής;
Γιατί όταν ο Τσίπρας λέει πως πάει να αλλάξει την Ευρώπη, ενώ δεν μπορεί να αλλάξει την Ελλάδα γελάω;
«Το ελληνικό ζήτημα είναι ζήτημα της Ευρώπης, οι μάχες που δίνει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση για τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ανάσχεση της καταστροφικής λιτότητας είναι και μάχες ευρωπαϊκές» Γιατί όταν λέει αυτά ο Τσίπρας σκέπτομαι ότι ή αστειεύεται ή παραλογίζεται;
Γιατί όταν ο Τσίπρας λέει «Όταν οι λαοί παίρνουν στα χέρια τους τη ζωή τους, αν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, μπορούν να τα καταφέρουν», εμένα το μυαλό μου πάει στην κλοπή, στη διαφθορά και στην φοροδιαφυγή των ελλήνων, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι «οι λαοί» δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους;
Γιατί η μόνη φάτσα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ που δε χώνεψα είναι του Κατρούγκαλη-και γιατί νομίζω ότι με την ανηθικότητά του με δικαίωσε;
Γιατί όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέει «ο Ελληνισμός δίνει ενωμένος τον δικό του αγώνα και στέλνει το μήνυμα, για τις βασικές αξίες, του ανθρωπισμού, της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης μαζί με όλους τους λαούς της Ευρώπης» νομίζω ότι μιλάει για κάποιον άλλο λαό που έχει το ίδιο όνομα με τον ελληνικό;
Γιατί όταν συνεχίζοντας λέει «Πάνω σ’ αυτές πρέπει να οικοδομήσουμε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.» έχω την εντύπωση ότι γιορτιάτικα κάνει χιούμορ;
Γιατί να μην είμαι χαζός;
Πέμπτη, 26 Μαρτίου 2015
Δυο μήνες μας παίδευε για να κάνει εκείνο που από την αρχή του ζητούσανε να κάνει αλλά και έπρεπε να κάνει:μεταρρυθμίσεις. Ή περίμενε να υποκλιθούν μπροστά του οι ευρωπαίοι γιατί μερικές χιλιάδες απελπισμένοι βαλκάνιοι τον κάνανε πρωθυπουργό; Αν είχε δουλέψει ποτέ στη ζωή του θα ήξερε ότι όλα κερδίζονται με αίμα. Ουτε καν με ιδρώτα. ΜΕ ΑΙΜΑ!
*
Ο έλληνας δεν μπορεί χωρίς μια Μεγάλη Ιδέα. Και ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ να του τη δώσει: Να αλλάξουμε την Ευρώπη!
Και ενώ η πρώτη κράτησε μερικές δεκαετίες πριν οι τούρκοι μας ρίξουνε τη Μεγάλη Σφαλιάρα, με τη δεύτερη, την Συριζαία Μεγάλη Ιδέα, θα ξοφλήσουμε γρήγορα-σε κανα μήνα.
*
Οι γάλλοι επαναστάτες είχανε τη γκιλοτίνα. Οι συριζαίοι επαναστάτες έχουνε την Κολυμπήθρα.
Δεν αποκεφαλίζουνε. Βαφτίζουνε. Βαφτίζουνε την τρόικα θεσμούς, το Μνημόνιο μπράσελς γκρουπ (ή ανάποδα; όπως τόσα παγιώθηκε και ξεχάστηκε κι αυτό), τη ζητιανιά αξιοπρέπεια, την αβουλία τους να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή κοινωνική δικαιοσύνη, την άγνοια για διαπραγμάτευση μάχη για τη δημοκρατία.
*
Σασπένς. Από πού το πήρε και το έκανε σημαία του κι αυτό ο Τσίπρας σε όλες του τις ενέργειες;
Αφού κάθε τόσο εδώ και δυο μήνες τώρα μας πηγαίνει από αντίφαση σε αντίφαση, από χανόμαστε σε σωζόμαστε και από ήξεις αφήξεις αφήνοντας κατάπληκτους όλους , μόνος του τώρα κορυφώνει το σασπένς λέγοντάς μας ότι όπως τα κατάφερε έχουμε λεφτά μέχρι τις οχτώ Απρίλη.
*
Σε όλη μου τη ζωή πρώτη φορά συναντάω άνθρωπο που, όπως ο Τσίπρας, να λέει απίστευτες γελοιότητες με τόσο σοβαρό ύφος.
*
Περί «ρήξης» Βαρουφάκη. Λένε πως εννοεί ρήξη με Γερμανία
Κατά τη γνώμη μου το πιο λογικό, αν υπάρχει κάπου λογική μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, θα ήτανε να εννοεί τη ρήξη με το κατεστημένο της χώρας του. Μήπως κάνω τη φιλοτιμία ανάγκη;
Κυριακή, 15 Μαρτίου 2015
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΗΛΙΘΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
Ο Παπαντρέας έλεγε στο λαό προεκλογικά: έξω από το ΝΑΤΟ, έξω από την ΕΟΚ, έξω οι Βάσεις.
Ο Τσίπρας έλεγε στο λαό προεκλογικά: Έξω από το Μνημόνιο, Αξιοπρέπεια, θα πληρώσουν οι πλούσιοι.
Και οι δυο είπανε ψέματα. Και τα ψέματα θα ήσαν καλά αν δεν οδηγούσανε του πρώτου στην Κρίση και του δεύτερου στην εκμετάλλευσή της για να κάνει τα κόλπα που κάνει.
Μα τώρα μας ενδιαφέρει ο δεύτερος.
Βγήκε από τις εκλογές παντοδύναμος. Κανείς δεν τολμάει να του εναντιωθεί, Η αντιπολίτευση έχει καταπιεί τη γλώσσα της. Και εκείνος τι κάνει; Αντί να χρησιμοποιήσει τη δύναμη αυτή για να διορθώσει τα κακώς κείμενα της χώρας, στράφηκε κατά της Γερμανίας και κατά της Ευρώπης!!!
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι…
Και γιατί το κάνει αυτό; Γιατί αν τα βάλει με τους έχοντες στην Ελλάδα θα τον ρίξουνε την άλλη μέρα.
Ο Δαβίδ είχε μια σφεντόνα τουλάχιστον όταν τα έβαλε με τον Γολιάθ και πήγε παλικαρίσια εναντίον του.
Ο Τσίπρας τι έχει; Ένα μόνο, την «ανθρωπιστική κρίση». Μα η ανθρωπιστική κρίση δεν είναι όπλο για διαπραγμάτευση. Είναι δισάκι για ζητιανιά. Πάει και τους λέει: Ελεήστε με το φτωχό που δεν έχω ψωμάκι να ταϊσω τα παιδάκια μου…
Τα υπόλοιπα (η αξιοπρέπεια, η γεωπολιτική μας θέση, το αν φύγουμε εμείς θα φύγουν και άλλοι, το θέλουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη, το δε θέλουμε την τρόικα στην Αθήνα και το Μνημόνιο στην Ελλάδα) είναι γελοιότητες. Και μεγαλύτερη εκείνο το «Θα ήθελα να του επισημάνω (του Σόιμπλε) ότι πρέπει να λυπάται τους λαούς που περπατάνε με το κεφάλι σκυφτό. Να μην λυπάται τους λαούς που σηκώνουν το κεφάλι υπερήφανα. Αυτούς πρέπει να τους σέβεται να τους εκτιμά και να τους θαυμάζει», αυτό πια είναι για να είναι. Ο Τσίπρας λοιπόν ζητιάνεψε στην Ευρώπη με ψηλά το κεφάλι; Ίσως έτσι να εξηγείται που τα μυαλά του πήρανε αέρα και δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει ο κακομοίρης.
‘Όμως όποιος έχει τη φτώχια του για όπλο διαπραγματευτικό, δεν κάνει και τον έξυπνο σε κείνους από τους οποίους ζητάει ελεημοσύνη.
Σαραντάρισε και δεν έμαθε ακόμα ο φουκαράς, ότι όποιος τραβάει άοπλος ίσα πάνω στον πάνοπλο εχθρό είναι ηλίθιος και όχι ήρωας.
Πάλι καλά που τον ανέχονται ακόμα. Αν και δεν το κάνουν για άλλο τίποτα αλλά για να σπάζουν πλάκα μαζί του. Και κείνοι το ’χουν τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι.
Κακόμοιρη Ελλάδα. Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Μα τι λέω «κακόμοιρη», τέτοια είσαι κι εσύ, τέτοιοι πρωθυπουργοί και σου αξίζουν.
Λένε πολλοί ηλίθιοι έλληνες: Ε, σαράντα πέντε μέρες έχει στην εξουσία, δεν μπορεί να τα κάνει όλα σε σαράντα πέντε μέρες…
Λοιπόν ηλίθιοι ακούστε, Πέντε χρόνια πριν από σήμερα ο Τσίπρας ήξερε ότι ίσως να κυβερνήσει. Και δυο χρόνια πριν από σήμερα ήτανε βέβαιος πως θα κυβερνήσει. Ένα φορολογικό νομοσχέδιο δεν μπόρεσε να φτιάξει μέσα σε δυο χρόνια;
Για τον χαρακτηρισμό ηλίθιοι των ελλήνων θέλω να εξηγήσω με ποια έννοια το λέω, ώστε να με κρίνουν αυτοί όσο γίνεται επιεικέστερα, μιας και δεν γίνεται να το εξαλείψω από το πολιτικό λεξιλόγιό μου.
Όλες οι κρίσεις και οι θεωρίες τους, για την περίπτωση της συμπεριφοράς του Τσίπρα πχ, αντιλαμβάνομαι ότι κατασκευάζονται χωρίς όριο στη σκέψη, με τη φιλοδοξία να περιγραφεί η πραγματικότητα σαν ένα όλο, να εισχωρήσει η σκέψη πέρα από τα όρια του εμπειρικού κόσμου σε κάποια υπεραισθητή πνευματική σφαίρα και να βρεθεί αν είναι δυνατό ο σκοπός του κόσμου. Ε λοιπόν, όλη αυτή την προσπάθεια την καταδικάζω ως α-νόητη διανοητική δραστηριότητα. Γιατί καμία θεωρητική δραστηριότητα δεν μπορεί μέσα από τον καθαρό στοχασμό, χωρίς αναφορά στη εμπειρία, να οδηγήσει σε συμπεράσματα για τη δομή και τη νομοτέλεια του κόσμου-κριτήριο του νοήματος των προτάσεων είναι η αρχή της επαλήθευσης.
Αυτή την α-νόητη πνευματική διεργασία είναι που ονομάζω εδώ ηλιθιότητα.
ΤΣΙΠΡΟΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΕΣ
«θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή».
Λόγια ψεύτικα.
Πρώτον
Είχε ποτέ η Ελλάδα λαϊκή κυριαρχία; Και πότε;
Όταν τα κόμματα που εκαλείτο ο λαός να ψηφίσει ήτανε από Δεξιά έως Δεξιότερα- όταν ο λαός εξαντλούσε την κυριαρχία του εκλέγοντας αντιλαϊκούς ηγέτες;
Και όταν δεν είχε τη δύναμη ή, το χειρότερο, τη θέληση να αναδείξει έναν δικό του ηγέτη-ή μήπως έχει πλην της αδυναμίας του και τέτοια στρέβλωση ιδεών και αντιλήψεων που να θεωρεί λαϊκούς ηγέτες τους Καραμανλήδες ή τους Παπαντρέου;
Δεύτερον.
Ανεξαρτησία πότε είχε;
Μήπως ποτέ είχε πολιτική ανεξαρτησία; Όχι βέβαια όταν οι ξένοι μέσω των «κυβερνώντων» κυβερνάνε.
Μήπως θρησκευτική ανεξαρτησία; Όχι αφού βαφτίζεται και διαπαιδαγωγείται από μία θρησκεία.
Μήπως οικονομική ανεξαρτησία; Μόνο μια ασυδοσία γνώρισε επί παροχών ΕΟΚ και τότε αυτή αφορούσε μόνο τους «ημέτερους»-και η ασυδοσία είδαμε πού, μαζί με άλλα, μας οδήγησε.
Πολιτιστική; Ηθική; Πνευματική; Για ποια ανεξαρτησία μιλάει ο κύριος Τσίπρας και πού την είδε;
Τρίτον.
Προκοπή. Πού πρόκοψε ο λαός, η πατρίδα; Σε ποιον τομέα; Ας το σκεφτεί ο καθένας μόνος του. Κι αν δεν μπορεί να σκεφτεί, ας ρίξει μια ματιά γύρω του.
«θα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας, στη λαϊκή εντολή, αλλά και στον όρκο μας να τιμήσουμε αυτούς τους αγώνες και να ξαναδώσουμε στην πατρίδα μας λαϊκή κυριαρχία, ανεξαρτησία και προκοπή».
Με άλλα λόγια λοιπόν ο κύριος πρωθυπουργός ορκίζεται να ξαναδώσει στην πατρίδα ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχε. Λέει δηλαδή στους ευρωπαίους βοηθήστε μας να πάμε από το μηδέν στο μηδέν. Βοηθήστε μας να κοροϊδευτούμε και να σας κοροϊδέψουμε.
Άφεριμ!
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ-ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ-ΔΙΣΤΙΧΑ-ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ
α.
Τρία τη φτιάχνουνε
Αγία Τριάδα δεν είναι
τρόικα δεν είναι
τρίαινα δεν είναι
τι είναι;
β.
Από την πόρτα διώχνεται
Μπαίνει απ’ το παραθύρι
Και πάλι μέλανα ζωμό
Στους έλληνες σερβίρει
γ.
Τον δέρνει μωρία.
Σπουδαίο έχει ύφος.
Τα «θα» του σωρεία.
Συμπέρασμα; Τζίφος.
Να τα πάρει το ποτάμι;
α. Brussels Group β. το Μνημόνιο γ. ο Τσίπρας
Β. ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Σαμαράς στην πρωθυπουργία
Ο ζωντανός ο χωρισμός παρηγοριά δεν έχει!
Ο Άδωνις για την ήττα τους
Πήραν τα κάστρα, πήραν τα, πήραν και τα ντερβένια,
πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα.
Κλαίουν ταχούρια γι’ άλογα και τα τζαμιά γι’ αγάδες,
Κλαίει κι ο έρμος φασισμός τη μαύρη του τη μοίρα.
Σαμαράς σε Τσίπρα
"Βασίλη, κάτσε φρόνιμα, να γίνης νοικοκύρης,
για ν' αποχτήσης πρόβατα, ζευγάρια κι' αγελάδες,
χωριά κι' αμπελοχώραφα, κοπέλια να δουλεύουν.
Ο Βαρουφάκης στη Λαγκάρντ
Ένα κομμάτι μάλαμα, ένα κομμάτι ασήμι,
εκόπη από τον ουρανό κ' έπεσε μεσ' 'ς τη διάβα,
κι' άλλοι το λένε σύγνεφο, κι' άλλοι το λένε αντάρα.
Κείνο δεν είναι σύγνεφο, κείνο δεν είν' αντάρα,
παρά ειν' η κόρη του παπά, πόρχετ' από ταμπέλι.
Βαστά τα μήλα 'ς την ποδιά, τα ρόιδα 'ς το μαντήλι.
Τσίπρας σε Μέρκελ
Διψάν οι κάμποι για νερά και τα βουνά για χιόνια,
και τα γεράκια για πουλιά, κ' εγώ, βλάχα μ', για σένα.
Το χέρι σου το παχουλό, το κονδυλογραμμένο
να τό χα για προσκέφαλο τρεις μέραις και τρεις νύχτες,
κ' οι μέραις νά ναι του Μαγιοϋ, κ' οι νύχτες του Γεννάρη,
να σε χορτάσω φίλημα, να σε χορτάσω αγκάλαις.
Ο λαός στον Τσίπρα
Φεγγάρι μου, πού σαι ψηλά και χαμηλά λογιάζεις,
πουλάκια, που είστε 'ς τα κλαριά και 'ς τοις κοντοραχούλαις,
και σεις περιβολάκια μου, με το πολύ το άνθι,
μην είδατε τον αρνηστή, τον ψεύτη της αγάπης;
Το Μνημόνιο στην Ελλάδα
Θέλουν ν’ανθίσουν τα κλαριά κι ο πάγος δεν τ’ αφήνει,
θέλω και ‘γω να σ’ αρνηθώ κι ο πόνος δεν μ’ αφήνει.
Η Ελλάδα στη Γερμανία
Μη μας αργείς συμπέθερε,
Έρχουμι δρόμο αλαργινό,
Ιένα πουτάμι πέρασα,
Αλλα ιννιά ‘χω απέραστα.
Η Ελλάδα στο λαό
Πιδιά μ’, πήρι χινόπωρους, πήρι βαρύς χειμώνας,
πέσαν τα φύλλα απ’ τα κλαριά, κρουστάλλιασαν οι βρύσις.
Παπακωνσταντίνου
Όλα τα ντέρτια του ντουνιά, τα βάσανα του κόσμου,
όλα σι μένα τα ‘ριξαν, σι μένα του λιβέντη.
Η Γερμανία στην Ελλάδα
Δεν είναι πόνος να πονεί, πόνος να θανατώνει
Σαν την αγάπη την κρυφή, που δεν ξεφανερώνει.
Δίχως χιονιά χιονίζουμαι, δίχως βροχές βροχιούμαι
Δίχως μαχαίρια σφάζουμαι, όντας σε συλλογιούμαι.
Να ‘σουν στον κάμπο λεϊμονιά κι εγώ στα όρη χιόνι
Να λιώνω να ποτίζονται οι δροσεροί σου κλώνοι.
ΔΙΣΤΙΧΑ
Κρίση προς Ελλάδα
Εξήντα μήνες σ’ αγαπώ, γίνονται πέντε χρόνια•
αν φύτευα μια λεμονιά, θα έκοβα λεμόνια.
Σόιμπλε σε Τσίπρα
Εσύ μ’ αυτή τη γνώμη κι εγώ μ’ αυτόν το νου,
να δούμε ποιος θα πέσει στα πόδια τ’ αλλουνού.
Αβραμόπουλος στην Προεδρία
Έτσ’ ήτανε της τύχης μου, εσένα ν’ αγαπήσω,
να πάθω τόσα βάσανα και να μη σ’ αποκτήσω.
Καρατζαφέρης σε Άδωνι
Κοντοζυγώνει ο καιρός που θε ν’ ανταμωθούμε,
που θε να σμίξουμε τα δυο, να παρηγορηθούμε.
Ο Τσίπρας για την πρωθυπουργία
Ο έρωτας εις την αρχή είναι γλυκός, καϊμάκι,
μα σαν ριζώσει στην καρδιά, ποτίζει την φαρμάκι.
Καρατζαφέρης στη Βουλή
Πρωί-πρωί σηκώνομαι, το σπίτι σου κοιτάζω,
το παραθύρι σου θωρώ και βαριαναστενάζω.
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ (του Σόιμπλε για τον Τσίπρα)
Auch ein blindes Huhn findet mal ein Korn.
("Ακόμη και η τυφλή κότα βρίσκει κάποτε έναν σπόρο." )
Bekannt wie ein bunter Hund.
("Γνωστός σαν παρδαλό σκυλί."
Es hat nicht sollen sein.
("Δεν ήταν να γίνει.")
Gegen Dummheit ist kein Kraut gewachsen.
("Δεν υπάρχει κανένα βότανο κατά της βλακείας.")
Alter schützt vor Torheit nicht
("Η ηλικία δεν προστατεύει από τη βλακεία.")
Des einen Leid ist des andern Freud.
("Η στενοχώρια του ενός είναι η χαρά του άλλου.")
Η κυβέρνηση πάσχει από επιλεκτική βαρηκοϊα σχετικά με τα ερχόμενα απέξω, ενώ πάσχει από κώφωση στα εκ της λογικής προερχόμενα ακούσματα.
Της λέει ο Σόιμπλε και η λογική: Πιάσε τη φοροδιαφυγή και μετά τα λέμε. Αυτό η κυβέρνηση δεν το ακούει.
Της λέει ο Ντάουσενμπλουμ και η λογική: Φέρε μέσα τα λεφτά που έχουν οι έλληνες άξω και θα τα βρούμε. Ούτε αυτό η κυβέρνηση το ακούει.
Της λένε όλοι οι ευρωπαίοι και η λογική: Κάνε μεταρρυθμίσεις και όλα θα γίνουνε. Ούτε αυτό το ακούει.
Όταν ο Σόιμπλε και η λογική όμως λέει ότι ο Βαρουφάκης είναι ανόητος και αφελής όχι μόνο το ακούει, αλλά και απαντάει.
Λέει η Μέρκελ και η λογική ότι δε θα δώσει φράγκο αν δεν εφαρμόσει η κυβέρνηση το Μνημόνιο και όχι μόνο την ακούει αλλά και της απαντάει.
Και ενώ δεν κάνει τίποτα από όσα η λογική λέει, κάνει και άσχετα για την περίσταση πράγματα. Όπως ασχολείται με τα αυτοκίνητα των βουλευτών ή ζητάει τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Ο Τσίπρας βγήκε λέγοντας ότι θα πάρει τα λεφτά των πλούσιων και με αυτά θα πληρώνει το δάνειο και θα πορεύει τα εσωτερικά μας. Αντί γι αυτό παίρνει από τα ασφαλιστικά ταμεία και από τα νοσοκομεία για να πληρώσει τις δόσεις του δανείου. Πού είναι που θα έπαιρνε τα λεφτά των πλούσιων; Πότε; Πού έστω το νομοσχέδιο που θα καταθετότανε από τα πρώτα για να πάρει τα λεφτά των πλούσιων; Πότε; Τι περιμένει;
Έλεγε πως θα πατάξει τη φοροδιαφυγή. Πούντο; Πότε; Τι περιμένει;
Έλεγε πως θα κάνει μεταρρυθμίσεις. Πούντες; Πότε; Τι περιμένει;
Αντί γι αυτά κάνει εκείνα που ο χαζός έλληνας θέλει να ακούσει. Βρίζει τους ευρωπαίους με πρώτο τον Σόιμπλε, μιλάει για τα αυτοκίητα των βουλευτών, αγωνίζεται να πείσει ότι τέρμα η τρόικα και το Μνημόνιο, έχει ταράξει τους ευρωπαίους στα παράλογα ή αχρείαστα όχι, απειλεί με δημοψήφισμα (!) και τώρα ζητάει και τις πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία.
Λέει δηλαδή μόνον. Έργο κανένα. Γιατί τα έργα θέλουν κότσια. Και το Μάρτη τον βγάζουμε και δεν τον βγάζουμε.
Και ούτε ακούμε τίποτα πια για φοροδιαφυγή ή για λίστες Λαγκάρντ και άλλες, ή για διαφθορά, και δεν ακούμε για πόθεν έσχες βουλευτοϋπουργών. Πάνε αυτά. Οι αποζημιώσεις τον μάραναν. (Και βέβαια ναι στις αποζημιώσεις. Έχω κι εγώ λαμβάνειν. Μα τώρα του ήρθε; Και μη μου πεις ότι το κάνει για να πιέσει τη Γερμανία(!) Εκτός κι αν κάποιος του έχει πει: Κάνε όσο περισσότερες παλαβομάρες μπορείς κι εγώ θα σου λύσω το πρόβλημα του Δανείου. Και μας το κρατάει για έκπληξη τρομάρα του. Να μη χρησιμοποιούσε τουλάχιστον τον όρο Αριστερα για να αυτοπροσδιορίζεται…. Λεκιάζει τη λέξη.)
Και βλέπεις τους έλληνες να ανεβάζουν τα ποσοστά της λατρείας της κυβέρνησης στο ζενίθ. Γιατί; αν τους ρωτήσεις, επειδή μας έδωσε αξιοπρέπεια θα σου πούνε.
Φταίω λοιπόν εγώ που ηλίθιους ανεβάζω τους έλληνες και χαζούς τους κατεβάζω;
Κρίσεις, θύμησες, ιδέες,
παιδικές, παλιές και νέες...
ΕΛΛΑΔΑ-1
Με ρωτάνε μερικοί γιατί υποστηρίζω ότι οι έλληνες είναι ηλίθιοι. Να όμως ένα παράδειγμα γι αυτό.
Γιατροί, χασάπηδες, δικηγόροι, μανάβηδες, δηλαδή οι μισοί έλληνες, απευθυνόμενοι σε κάποιον δημόσιο υπάλληλο που τους ταλαιπωρεί, ανακράζουν προς αυτόν με πάθος: «εγώ σε πληρώνω!». Και οι άλλοι μισοί, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν απαντούν: «Και εγώ πληρώνω εσένα.», αλλά συντριμμένοι από την μεγάλη αλήθεια ντρέπονται ή απλά σιωπούν.
Κάτι δηλαδή που είναι πάγκοινα γνωστή καθημερινή ρουτίνα, γίνεται πεδίο φρούδας αμφισβήτησης…
ΓΕΝΙΚΑ-ΔΙΑΦΟΡΑ-1,
Αν ο άνθρωπος είχε έντεκα δάχτυλα, το σύμπαν θα ήτανε άπειρο; Ο άνθρωπος θα είχε πάει στο διάστημα; Η θεωρία της σχετικότητας θα είχε υπάρξει; Οι εξισώσεις; Η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά;
Και αν όλα αυτά υπήρχαν, θα είχαν καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα;
Θέλω να πω, μήπως όλα αυτά που σήμερα «γνωρίζουμε» θα ήσαν τελείως διαφορετικά για μας; Μήπως όλη αυτή την Επιστήμη και την πρόοδο τα χτίσαμε πάνω σε ένα λάθος; Ή αν δεν ήταν λάθος, μήπως, τουλάχιστον, δεν έχει καμία αξία;
Θα παρομοιάσω για καλλίτερη κατανόηση αυτό που θέλω να πω, ως εξής:
Κάποιος βρίσκεται σε μια πλατεία από την οποία ξεκινούν ακτινηδόν μερικοί δρόμοι. Ο ένας δρόμος αντιστοιχεί σε δέκα δάχτυλα, ο δεύτερος σε έντεκα, ο τρίτος δρόμος σε δώδεκα, ο άλλος σε όσα δάχτυλα θέλει να υποθέσει κανείς. Αν κάποιος πάρει τον πρώτο δρόμο, θα φτάσει σε ένα μέρος όπου είναι χτισμένες πολυκατοικίες. Ο δεύτερος θα βγει σε μια λίμνη, ο τρίτος δρόμος ίσως να οδηγήσει εκείνον που τον διάλεξε σε ένα αδιάβατο φαράγγι και ούτω καθεξής.
Αυτά, στην αναγωγή τους στον αριθμό των δακτύλων του ανθρώπου, σημαίνουν ότι άλλο κάθε φορά θα ήταν το συμπέρασμα για όσα μετράμε ή υπολογίζουμε με βάση και αρχή μας το δεκαδικό σύστημα, πάνω στο οποίο είναι άλλωστε χτισμένη η όλη κοσμοθεωρία μας ο κάθε πολιτισμός.
Αυτό ρωτάω.
Και ας μη μου πει κάποιος ότι οι μαθηματικές μας εξισώσεις δείχνουν ότι όποιο άλλο σύστημα εκτός του δεκαδικού δεν θα ήταν το σωστό, γιατί για να συμπεράνει αυτός ο κάποιος έτσι, στηρίχτηκε στο ίδιο αυτό σύστημα, το οποίο όμως εξετάζουμε ακριβώς μήπως είναι λανθασμένο.
Έχω την εντύπωση ότι ενώ η νέα κυβέρνηση έχει τα ίδια χάλια με την προηγούμενη, καταφέρνει να φαίνεται στα μάτια του λαού ότι είναι καλλίτερη. Με ποιον τρόπο; Διεκτραγωδώντας σε συνεντεύξεις, με πολλά λόγια, τα συμβάντα σε κάθε συνάντηση με τους ευρωπαίους. Όπως έκανε για παράδειγμα χτες ο βαρουφάκης. Για να απλοποιήσω αυτό που λέω εδώ, είναι σαν, μετά από ένα φιάσκο της κυβέρνησης, όταν ερωτάται αυτή «την πατήσατε κύριε Βαρουφάκη;» η απάντηση είναι «την πατήσαμε, όμως κοιτάξτε πώς έγιναν τα πράγματα». Και αρχίζει ο χειμαρρώδης λόγος που μεταφέρει λεπτό προς λεπτό τις φάσεις του φιάσκου. Ακούγοντας ο λαός, παίρνει το μέρος της κυβέρνησης, ίσως γιατί αμαρτία εξομολογημένη είναι συγχωρημένη. Ή ίσως γιατί ακούγοντας ο λαός τη ζωντανή αφήγηση του Βαρουφάκη (π.χ.), νιώθει σαν να συμμετέχει κι αυτός στα αφηγούμενα, και εξ αυτού παίρνει το μέρος του Βαρουφάκη (π.χ.)-γιατί αν παραδεχόταν ότι την πάτησε ο Βαρουφάκης είναι σαν να την πάτησε και αυτός ο ίδιος. Ή τέλος ίσως γιατί ο λαός είναι ο ελληνικός λαός, που η λογική δεν μπορεί να εξηγήσει τη συμπεριφορά του.
Σάββατο, 28 Φεβρουαρίου 2015
Ομιλία Τσίπρα στη Κεντρική Επιτροπή.
Ισχυρίστηκε ότι με τα όχι που είπε στους ευρωπαίους, έδωσε στον έλληνα περηφάνια και αξιοπρέπεια. Ούτε μιλιά για την καινούργια απελπισία που μέσα της τον έριξε.
Ανάλωσε όλη την ομιλία του κατηγορώντας την αντιπολίτευση.
Ενώ κατόρθωσε μόνο να χειροτερέψει τα πράγματα, μιλούσε με θριαμβικό ύφος σαν να έχει λύσει όλα τα προβλήματα και πήγε εκεί για να δρέψει δάφνες.
Είπε ότι το όχι σε μια διαπραγμάτευση, είναι από μόνο του ο σκοπός για τον οποίο γίνεται η διαπραγμάτευση.
Η βραδεία, καλοαρθρωμένη και κοφτή ομιλία του που προεκλογικά τον έκανε να φαντάζει ήρεμα δυνατός, τώρα τον έδειχνε όπως είναι πραγματικά-ένας ευφυής βλαξ.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ένα παγωμένο ακροατήριο που τον κοίταζε λυπημένο και που και που κάτι χειροκροτήματα σαν από τάφο.
Κρίσεις, θύμησες, ιδέες,
παιδικές, παλιές και νέες.
ΧΡΗΜΑ-1
Ένας ραδιοφωνικός παρουσιαστής έβαλε για θέμα της συζήτησης κάποιο βράδυ το αν οι πολίτες στην Ελλάδα έχουν την κυβέρνηση που τους αξίζει ή όχι.
Ακούστηκαν πολλές απόψεις μιας και το ζήτημα δεν επιδέχεται ναι ή όχι.
Ο ηλίθιος ραδιοπαρουσιαστής έθεσε ένα ερώτημα που δε στέκει. Και δε στέκει γιατί όλοι οι έλληνες είναι ηλίθιοι και πώς δεν αξίζει ένας ηλίθιος σε έναν άλλο ηλίθιο;
Ίσως θα άξιζε το ερώτημα γιατί οι έλληνες είναι ηλίθιοι. Είναι γιατί δέχονται να κυβερνούνται από οικογένειες, γιατί όλοι οι πολιτικοί αναλώνονται σε λόγια, γιατί αλληλοκατηγορούνται για κάτι που όλοι κάνουν, γιατί κλέβουν.
Το τελευταίο ερώτημα που θέλει απάντηση είναι μήπως όσοι πολιτικοί πλουτίζουν δεν είναι ηλίθιοι. Αυτοί όμως είναι οι μεγαλύτεροι ηλίθιοι. Επειδή εξαργυρώνουν τη ζωή τους και ό,τι άλλο τους βρίσκεται, για να πλουτίζουν.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ-1
Ένα μέσο που έχει συμβάλει στην σημερινή κατάντια της ανθρωπότητας είναι ο κινηματογράφος.
Μέχρι να εμφανιστεί αυτός ξέραμε ότι μετά την ώρα τρεις ερχόταν η ώρα τρεις και ένα λεπτό, μετά τρεις και δύο λεπτά και ούτω καθεξής.
Από τον κινηματογράφο μάθαμε ότι μετά τις τρεις μπορεί να ακολουθεί η έξη, ή η επόμενη ή η μεθεπόμενη εβδομάδα, ο επόμενος μήνας ή χρόνος.
Μας έμαθε έτσι, με τη μεγάλη πειθώ και διεισδυτικότητα που έχει, ότι μπορούμε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να πετυχαίνουμε πράγματα που άλλοτε θα χρειάζονταν χρόνια για να γίνουν.
Μας έκανε λοιπόν να τρέχουμε ώστε να προλάβουμε να κάνουμε ότι έχουμε στο μυαλό μας, ή ότι ο κινηματογράφος έβαζε στο μυαλό μας, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα να χτίσουμε ένα σπίτι, να βρεθούμε από το ένα μέρος στο άλλο.
Και αρχίσαμε νε τρέχουμε για να πετύχουμε το ακατόρθωτο.
Τσίπρας στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο: Θα δώσουμε δωρεάν ρεύμα σε τρακόσες χιλιάδες οικογένειες ώστε η Ελλάδα να γίνει μια πολιτισμένη χώρα.
Αλίμονο στις χώρες όπου δεν υπάρχουν φτωχοί για να πάρουνε δωρεάν ρεύμα και να γίνουν έτσι πολιτισμένες...
Κυριακή, 22 Φεβρουαρίου 2015
Γλέζο, παιδί είσαι και σε κοροιδέψανε; Ή μήπως είσαι χαζός; Δεν ήξερες ότι όλα αυτά είναι φύκια; Και βέβαια το ήξερες και τώρα είσαι βαλτός του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ για να του κάνεις αντιπολίτευση, αποδυναμώνοντας την αντιπολίτευαση της Νου Δου. Όσο είναι καιρός ακόμα τράβα στο ΚΚΕ. Ίσως έτσι-αν σε δεχτεί αυτό-να μείνεις στην ιστορία. Σαν μέλος του ΚΚΕ. Γιατί σαν κατεβαστής της γερμανικής σημαίας έχεις κιολας ξεχαστεί.
Σάββατο, 21 Φεβρουαρίου 2015
Ο υπουργός δικαιοσύνης χαρακτήρισε άνανδρη δολοφονία την δολοφονία του φρουρού των φυλακών Δομοκού.
Οι φασίστες όλων των κυβερνήσεων του παρελθόντος χαρακτήριζαν άνανδρες τις παρόμοιες δολοφονίες ή επιθέσεις σε στόχους από τη 17 Νοέμβρη ή άλλες οργανώσεις και ομάδες. Φασίστες ήτανε, αγράμματοι ήτανε. Μα ο κουμουνιστής υπουργός να συμπεριφέρεται σαν αυτούς-σαν αγράμματος δηλαδή;
Τα λέω αυτά γιατί μία δολοφονία πάντοτε είναι «άνανδρη» εξ ορισμού. Το συνθετικό «δόλος» σημαίνει ότι η λέξη έχει τα χαρακτηριστικά του τεχνάσματος, της πανουργίας, του στρατηγήματος, της παρανομίας.
Λέγοντας άνανδρη δολοφονία είναι σαν να λέμε θαρραλέο θάρρος, άφωνη σιωπή και τέτοια. Υπάρχει αντρίκια δολοφονία; Ανδρεία δολοφονία; Λεβέντικη δολοφονία; Δηλαδή τι θα ήθελαν όσοι χαρακτηρίζουν μια δολοφονία άνανδρη; Η Οργάνωση που σχεδίασε μία δολοφονία να βγάλει μια τέτοια ανακοίνωση;:
«ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΑΔΕ
Ανακοίνωσις δολοφονίας Σαμαρά (πχ)
Προς την ΕΛΑΣ
Κοινοποίηση: ΓΕΣ,ΓΕΑ, ΓΕΝ και προς πάντα ενδιαφερόμενο.
Την δεκάτην τετάρτην του μηνός Μαρτίου ενεστώτος έτους και ώραν ενδεκάτην πρωινήν θέλει επιχειρηθεί υπό της Οργανώσεώς μας δολοφονία του Σαμαρά (πχ).
Ο τόπος που επελέγη είναι η διασταύρωσις των οδών Δ και Ε της περιοχής Κολωνακίου, από όπου καθημερινώς διέρχεται ο κύριος Σαμαράς (πχ).
Θα επιχειρήσουν δύο άτομα, άρρενες. Ο εις εξ αυτών θα φέρει περούκαν πλουσίας κόμης και θα φορεί χακί τζάκετ. Ύψος ένα μέτρο και εβδομήκοντα τρία εκατοστά, αδύνατος. Αυτός θα φέρει το περίστροφον με το οποίον σκοπεύεται η δολοφονία του Σαμαρά (πχ). Ο έτερος επιχειρών θα ευρίσκεται εις τζιπ εσταθμευμένον περί τα είκοσιν μέτρα μακράν της τοποθεσίας της δολοφονίας ίνα μετά ταύτην φυγαδεύσει τον δολοφόνον.
Εφιστώμεν την προσοχήν των αρχών εις το κάτωθι:Εις την διασταύρωσιν υπάρχουν δύο περίπτερα. Ο υποψήφιος δολοφόνος θα κρύπεται όπισθεν του δυτικώς ευρισκομένου περιπτέρου. Δια τους αγνοούντας τον τοιούτον-γεωγραφικόν- καθορισμόν της θέσεως του περιπτέρου, διευκρινίζομεν .ότι το δυτικόν περίπτερον είναι το φέρον έξωθι αυτού ταμπέλαν ένθα ευκρινώς αναγράφεται «ΑΕΡΙΟΥΧΑ ΠΟΤΑ»
Ευελπιστούντες δια μίαν έντιμον αντιπαράθεσιν μετά της ΕΛΑΣ και ενδεχομένως των στρατιωτικών δυνάμεων άτινας η κυβέρνησις ήθελεν διατάξει έναντι ημών κατά την διάρκειαν της αποπείρας μας, διατελούμεν μετά τιμής
(ακολουθούν σφραγίδες και υπογραφές της Οργάνωσης)»
Αυτό θα περίμενε ο κύριος υπουργός ώστε μία δολοφονία να μην είναι ανανρδος;
Ε πια!
ΑΛΕΞΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΤΑΝΕΙΣ
(μεσαιωνικόν ασμάτιον)
Ο καλαμοάλογος και ο σπερματοπότης
και ο μπαστουνοκαταπιωτής
ο καθείς τους μεσαιωνικός οικτρός ιππότης
νικημένος πάντα και κιοτής,
προχωράνε στης Ευρώπης για να παν το κάστρο
δώρο ενώ στα χέρια τους κρατούν
της υπεροψίας τους το κρύο και μαύρο τ’ άστρο
κι απ’ τον τρόμο ενώ τα δόντια τους κροτούν.
…………………………………………………….
Νάτους που γυρνάνε τώρα πίσω νικημένοι,
με τον θολωμένο τους το νου
νίκης παραμύθια να σκαρφίζονται οι καημένοι
για να πούνε των παροίκων-του κοινού.
-------
Παρασκευή, 20 Φεβρουαρίου 2015
ΑΛΛΑΓΕΣ…
Σταμάτησε ο Αλέξης
να παίζει με το τόπι
μεγαλου αρχηγού επήρε ύφος
το χάλκινό του εζώστηκε το ξίφος
κι είπε ζωηρά «θα πάω
ν’ αλλάξω την Ευρώπη!»
Πήγε. «Παρακαλώ σας»
του λεν ευγενικά
«Το ξίφος σας απέξω να τ’ αφήστε
κανέναν μη από λάθος τραυματίστε.
Δεν χρειάζονται καθόλου
εδώ σιδερικά.»
Και «Όσι, ζεν τ’ αφήνω»
έκανε ο Αλέξης.
«Τότε παιδί μου γύρνα στην Ελλάδα
θαρρώ έχετε ακόμα φασολάδα.
Τα ξίφη έχουν τελειώσει.
Έδώ έχουμε λέξεις.»
Έφυγε ο Αλέξης,
εγύρισε και πάλι.
«Τα χέρια Αλέξη μου πρέπει να κόψεις
πριν τις καινούργιες σου μας πεις απόψεις.
Μην κλαις. Σου μενει ακόμα
στους ώμους το κεφάλι.»
Πάει, τα χέρια κόβει,
γυρνάει και τους βρίσκει.
«Αν και τη γλώσσα σου κόψεις ευθύς
τότε στο σπίτι μας μπορείς να μπεις»,
του λένε καθώς πίνουν
με σόδα το ουίσκι.
Ο Αλέξης τι να κάνει;
Αφού οι ευρωπαίοι
τα νέα του για ν’ ακούσουνε τα έπη
να τον δεχτούνε πριν κοντά τους πρέπει
τότε θα κάνει ό,τι
κάθε ευρωπαίος λέει.
Έτσι, αφού ενθέρμως
να τους αλλάξει θέλει
και κάνοντας αυτά που λεν εκείνοι,
χωρίς αυτιά και γλώσσα έχει μείνει.
Και πάνε και τα δύο
τα κάτω του τα μέλη.
Κι ενώ εκεί είχε πάει
τόσο αποφασισμένος
ν’ αλλάξει την Ευρώπη δίχως άλλο
δεν ένιωσε στον τόσο μέσα σάλο
ότι αυτός ο ίδιος
εβγήκε αλλαγμένος.
Κι έτσι κουτσουρεμένος
δίχως σπαθί και τόπι
βαλμένος σε καρότσι ένα πάνω
κρατάει στα δόντια του ένα πανώ
Γερμανικά που γράφει:
«Άλλαξα την Ευρώπη!»
Ο Σόιμπλε προσφέρει εκδούλευση στην Ελλάδα φερόμενος όπως φέρεται.
Γιατί;
Αντιπολίτευση δεν υπάρχει στην Ελλάδα από τότε που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σόιμπλε λοιπόν παίζει το ρόλο της αντιπολίτευσης, βοηθώντας την Ελλάδα-το πώς αμέσως πιο κάτω- αλλά και ξεπληρώνοντας τις χάρες που του έκανε ο Σαμαράς και η Δεξιά τα πέντε χρόνια της Κρίσης. Και παίρνει έτσι τη θέση του Σαμαρά, τώρα που αυτός για προφανείς λόγους δεν μπορεί να μιλήσει.
Λέει λοιπόν ο Σόιμπλε-μεταφράζοντας τη στάση του γενικότερα αλλά και ειδικά τα περί ανευθυνότητας της κυβέρνησης και της λύπησης του ελληνικού λαού: Ήρθε εδώ ένα κολόπαιδο βρίζοντας και απειλώντας και ζητάει να υπακούσουμε στις απαιτήσεις του. Και στέλνει έναν υπουργό οικονομικών που θέλει να κάνει μάθημα οικονομίας στην Ευρώπη. Και κάνοντας αυτά θέλει να τον πάρουμε στα σοβαρά! Επειδή όμως πρέπει να απαντήσουμε στα αιτήματά του, του λέμε ότι δεν υπάρχει περιθώριο συζήτησης γιατι όλα είναι γραμμένα στο πρόγραμμα που έχει υπογράψει η χώρα του με την Ευρώπη. Μας μιλάει για ανθρωπιστική κρίση στη χώρα του. Όταν είχαν λεφτά που τους έδινε η Ευρώπη, τα χάλαγαν στα μπουζούκια. Ποιος τους φταίει λοιπον αν τώρα πεινάνε; Βέβαια θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε, αλλά όχι σε βάρος των λαών της Ευρώπης. Την ανευθυνότητα των ελλήνων και την ανικανότητά τους να καταλάβουν πού βρίσκονται, ο κύριος Τσίπρας θέλει να την κάνει όπλο ανατροπής της κατάστασης στην Ευρώπη! Μια χώρα απολίτιστη, ελεεινή, αντιδημοκρατική και δουλοπρεπής, έρχεται να επιβάλει στην Ευρώπη τη θέλησή της! Και είμαι σίγουρος πως όταν πάει πίσω στη χώρα του ο κύριος αυτός, θα θελήσει να πείσει και θα πείσει τους έλληνες, που στο σύνολό τους είναι χαζοί, ότι βγήκε κερδισμενος και ότι άλλαξε την Ευρώπη!.. Με τέτοιους φαντασιόπληκτους απατεώνες πώς να συνυπάρξεις;
Πέμπτη, 19 Φεβρουαρίου 2015
Όσοι επισκεφτούν την Ευρώπη ή την Αμερική να προσέχουν μην πατηθούν από τον χορό των Αγορών που αυτές χορεύουν στο σκοπό που βαράει ο Τσίπρας.
*
¨Δεν υποκύπτουμε σε τελεσίγραφα» λέει ο Τσίπρας σε κάθε απαίτηση των ευρωπαίων. Και πράγματι δεν υποκύπτει, μόνο σπεύδει να υπακούσει. Όπως και ο Πρόεδρός : εμάχετο τα Μνημονια, όμως τα υπόγραφε. Όμοιος ομοίω.
*
Στο ΣΤΕΡΝ είπε ότι «το Μνημόνιο που θα υπογράψουμε εμείς δεν θα είναι το Μημόνιο που γνωρίζατε…»
Έχει τύχει έναν άνθρωπο που τον είχατε συνηθίσει ντυμένον με παλιόρουχα, να τον βλέπετε ξάφνω ντυμένον με ένα κουστούμι; Ναι. Τι είπατε τότε; Δεν του είπατε «αγνώριστος έγινες βρε…»; Ε, έτσι θα είναι και η σχέση του παλιού με το νέο Μνημόνιο.
*
Κωνσταντοπούλου στον Παυλόπουλο:
«…Σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή καλείστε να επιτελέσετε καθήκον δημοκρατικό, πατριωτικό, δικαιοκρατικό και κοινωνικό. Καλείστε να επανοηματοδοτήσετε τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό που θα ενσαρκώσετε και τον οποίο πολλές εξουσίες στο παρελθόν επεδίωξαν και πέτυχαν να εργαλειοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν….»
Ώστε κάποτε είχε νόημα ο ανώτατος πολιτειακός θεσμός! Πώς και δεν το πήρε χαμπάρι κανείς;
Και τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό κάποιοι κάπου κάποτε τον εργαλειοποίησαν;
Για σκέψου!
Και σε ποια υψηλή κουμουνιστική επιταγή υπακούοντας το βούλωνε μέχρι σήμερα η κυρία πρόεδρος της βουλής;
*
Πού ποντάρει ο Τσίπρας ότι θα τον ελεήσουν οι εταίροι μας; Πρώτον, όπως έχει πει ο ίδιος, στο ότι η Ελλάδα έχει γεωπολιτική αξία. Δεύτερο γιατί αν καταστραφεί η Ελλάδα θα καταστραφεί και η Ευρώπη. Και τρίτο γιατί «θα το κάνουμε Κούγκι»!
Αστείος πρωθυπουργός μας προέκυψε.
*
Η ανεύθυνη κουτοπονηριά στο νέο αίτημα του Τσίπρα από τη μια (δώστε μας λεφτά και θα δείτε-θα σας κάνω εγώ μια χώρα μούρλια!), η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα από την άλλη της Γερμανίας (δε θέλουμε υποσχέσεις, δώστε μας αριθμούς, δεν βλέπουμε αριθμούς) «συγκρούονται». Και ποιος άλλος αν όχι η λογική και η πειθαρχία σε κανόνες θα νικήσει;
*
Περιμένω τουλάχιστον πάνω στα ερείπια να κάνει την αυτοκριτική του ο Τσίπρας. Ή μήπως αλλαξε η κουμουνιστική τακτική και τώρα μετράει η άμετρη αλαζονεία και η η μαγκιά τύπου Σαμαρά;
*
Κινητοποιείται, λέει ο Τσίπρας, η Ευρώπη υπέρ ημών! Επειδή καμιά κατοσταριά παιδιά φώναζαν στη Βιεννη! Κακόμοιρε, αστείε Τσίπρα!
*
Και η επαιτεία συνεχίζεται από την υπερήφανη και αξιοπρεπή πλέον Ελλάδα. Και ο πρωθυπουργός μας γλύφει εκεί που πριν έφτυνε. Αυτή ήτανε πάντοτε, είναι τώρα και θα είναι πάντοτε η ζωή σου Ελλάδα. Για όσο υπάρχεις ακόμα.
Ο Τσίπρας δεν έκανε Πρόεδρο εκείνον που ήθελε, αναφέροντας μάλιστα γελοίες δικαιολογίες γι αυτό.
Η Δεξιά χαίρει γιατί έχοντας Πρόεδρο δικό της δεσμεύει τον Τσίπρα.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος να ξέρει ότι μπαίνει εκεί σαν φρένο στις επιθυμίες του λαού.
Ωραίοι είναι οι ελιγμοί όταν αποβλέπουν στην εκπλήρωση ενός σκοπού. Πώς όμως εκπληρώνεται ο σκοπός του Τσίπρα έτσι; Απλά, δεν εκπληρώνεται ο σκοπός γιατί ποτέ ο Τσίπρας δεν είχε σκοπό. Γιατί τότε ψήφισε Τσίπρα ο λαός; Δεν ξέρω γιατί. Μήπως από συμπόνοια για να φέρει και κάποιους άλλους να φάνε; Ή μήπως δεν ήξερε ότι δεν έχει σκοπό ο Τσίπρας; Κανείς δεν ξέρει.
*
Ο Τσίπρας ψάχει για στηρίγματα από τη Δεξιά αφού όλες οι χώρες που έλπιζε να τον βοηθήσουν δεν το κάνουν. Ακόμα και ο Αναστασιάδης του κλείνει την πόρτα.
Ο Τσίπρας βλέπει μπροστά του το χάος. Και το βάρος μόνο και μόνο της ιδέας ότι αυτός θα είναι που θα λάβει μια σοβαρή και ολέθρια ίσως για την Ελλάδα απόφαση τονε τρομάζει. Έτσι θέλει συμμάχους. Φοβάται τη μοναξιά και άρχισε να πλησιάζει δειλά δειλά τα άλλα κόμματα, να συνομολεί μαζί τους, να ενημερώνει τους αρχηγούς τους, και μάλιστα να ζητάει δειλά και ένοχα να υπάρξει «αργότερα» μια σύμπνοια όλων για την μελλοντική διαπραγμάτευση με την Ευρώπη.
*
Ο Τσίπρας μιλάει στο Βενιζέλο για συνεννόηση. Ο Βενιζέλος τον αδειαζει λέγοντάς του ότι κι αυτός είχε ζητήσει από το ’12 μια συνεννοηση των πολιτικών. Ο Τσίπρας κάνει ότι δεν το ακουσε.
*
Μία κυβέρνηση που δεν κάνει ότι θέλει, μία αντιπολίτευση που κάνει ότι θέλει, ένας Πρόεδρος που ξέροντας για τι εκλέχτηκε, συμπεριφέρεται ανάλογα, δηλαδή δεν κάνει τίποτα. Και δεν κάνει τίπουτα γιατί η δουλειά του τελείωσε από τη στιγμή που προτάθηκε επίσημα από την κυβέρνηση. Και η δουλειά του Παυλόπουλου είναι να διαβεβαιώσει-μόνο με την εκλογή του-τους γερμανούς ότι το δάνειο της Ελλάδας είναι δίκαιο και αδιαπραγμάτευτο, ότι οι έλληνες άλλα υπογράφουνε και τα αντίθετα λένε, ότι δεν θα τους ξαναενοχλήσουμε για τους μετανάστες επειδή εμείς είμαστε ευτυχισμένοι που αυτοί διάλεξαν τη χώρα μας, ότι οι ευρωπαίοι δεν χρειάζονται μετά από αυτά να παίρνουν στα σοβαρά τα λεγόμενα του Τσίπρα.
Να η εικόνα της σημερινής Ελλάδας.
*
Ένα ανέκδοτο.
Ένας τύπος όλο κοιμότανε και τεμπέλιαζε.. Πάει κάποιος και τον ρωτάει: γιατί όλο κοιμάσαι;; Λέει αυτός τι να κάνω; Του λέει ο τύπος, να κουραστείς, για να μάθεις γράμματα, να μπεις στο Πανεπιστήμιο, να μπεις στη Νομική Σχολή, να γίνεις δικηγόρος, να δικηγορήσεις τριάντα χρόνια και ύστερα να πάρεις τη σύνταξή σου και να κάθεσαι. Ε!, λέει ο άλλος, και τώρα τι κάνω; Δεν κάθομαι;
Το ανέκδοτο στα καθ’ ημάς.
Ρωτάει ο Τσίπρας τον Σαμαρά: γιατί λες όλο ναι στους γερμανούς; Λέει ο Σαμαράς, τι να κάνω; Του απαντάει ο Τσίπρας: να ζητήσεις κούρεμα του Χρέους, ύστερα να ζητήσεις Διεθνή διάσκεψη για την Ελλάδα, ύστερα να δηλώσεις ότι οι Αγορές θα χορεύουν στο δικό σου σκοπό, να ζητήσεις να μην ισχύει το Μνημόνιο για την Ελλάδα, ύστερα θα δηλώσεις ότι αγωνίζεσαι να σώσεις όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, να πεις τον Ολάντ Ολαντρέου, να δηλώνεις ότι δεν θα υποχωρήσεις ούτε βήμα πίσω, να δηλώσεις ότι θα αντισστρέψεις τα μέτρα που έχει λάβει η προηγούμενη κυβέρνηση, ότι δεν θα ζητήσειςπαράταση του Μημονίου, και μετά να ζητήσεις παράταση του Μνημονίου και πια να λές όλο ναι στους γερμανούς. Και του απαντάει ο Σαμαράς:Και τώρα αυτό δεν κάνω;
Καθένας με την τακτική του.
*
Και μέσα σ’ όλα και πρώτα απ’ όλα η βεβαιότητα ότι όλο το δικιο είναι με το μέρος των ελλήνων και πως η Ευρώπη επιδιώκει τον αφανισμό τους.
*
Τελείωσε λοιπόν και η ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Είδαμε έναν αυτοαποκαλούμενο κουμουνιστή πρωθυπουργό να κάνει Πρόεδρο της Δημοκρατίας ένα δεξιό πράγμα, έναν πυροσβέστη αντί έναν εμπρηστή.
Αυτό έφερε η ώρα αυτή-αυτό έφερε πριν σβήσει η σπίθα αυτή της πυρκαγιάς του Χρόνου στην Ελλάδα, την πατρίδα μας, τη χώρα όπου επικρατεί παλιανθρωπιά αντί καλοσύνη, αγυρτεία αντί τιμιότητα, σατραπισμός αντί ευπρέπεια, ανευθυνότητα αντί υπευθυνότητα, παραφροσύνη αντί φρονιμάδα, εγωισμός αντί αλτρουισμός, οίηση αντί ταπεινοφροσύνη, αξιοπρέπεια αντί δουλικότητα, τσαπατσουλιά αντί τάξη, υστεροβουλία αντί ανυστεροβουλία, στριγκλίσματα αντί ήρεμη αντιμετώπιση των καταστάσεων, επίδειξη αντί σεμνότητα, ευγένεια αντί αγένεια, βία αντί πειθώ, τεμπελιά αντί εργατικότητα, φθόνος αντί άμιλλα, ασχήμια αντί ομορφιά, παρανομία αντί νομιμότητα, μοιρολατρία αντί χειραγώγηση της μοίρας, μέσον αντί αξιοκρατία, αμετροέπεια αντί λακωνικότητα, γυφτιά αντί νοικοκυροσύνη, αδηφαγία αντί λιτή δίαιτα, αδαημοσύνη αντί γνώση, τραγελαφικό αντί φυσικό, αφιλοκαλία αντί καλαισθησία, ασυδοσία αντί ελευθερία, ασυλλογισιά αντί περίσκεψη, προχειρότητα αντί σχεδιασμός, αρλούμπα αντί κατανοητή έκφραση, αποχαύνωση αντί ενεργητικότητα, κακοήθεια αντί χρηστότητα, πνευματική αναπηρία αντί εξυπνάδα, απερισκεψία αντί στοχασμός, ανευλάβεια αντί ευλάβεια, αναρμοδιότητα αντί εξειδίκευση, αριβισμός αντί αξιοκρατία, αλλοπροσαλλοσύνη αντί ευστάθεια, αλητεία αντί σταθερότητα, αδικολαλιά αντί έπαινος, βρωμιά αντί καθαριότητα, κατασπατάληση αντί περισυλλογή, κατακραυγή αντί συγνώμη, διχογνωμία αντί ομόνοια, δυστροπία αντί καλογνωμιά, επιπολαιότητα αντί βάθος.
