Αγαπητέ κύριε Σβατζενέγκερ
Δάβασα τα λόγια σου για τον Τραμπ.
«Πρόεδρε Τραμπ μόλις είδα τη συνέντευξη Τύπου με τον Βλαντιμίρ Πούτιν και ήταν ντροπιαστική. Στεκόσουν εκεί σαν ένα μικρό λευκό ζυμαρικό, σαν θαυμαστής του. Εννοώ ότι αναρωτήθηκα πότε θα του ζητήσεις αυτόγραφο!
Ξεπούλησες το σύστημα Δικαιοσύνης, τις Μυστικές Υπηρεσίες και πάνω από όλα τη χώρα μας. Είσαι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν θα πρέπει να το κάνεις αυτό. Τι συμβαίνει με σένα;
Πού πήγε η δύναμη του Ρόναλντ Ρίγκαν όταν είπε “κύριε Γκορμπατσόφ γκρέμισε το Τείχος του Βερολίνου”», είπε με αυστηρό ύφος.
Πρόεδρε Τραμπ θυμήσου, η Αμερική πρώτα.»   

Κατηγορείς τον Τραμπ λέγοντάς τον «θαυμαστή» του Πούτιν.
Είναι για κατηγόρια όταν κάποιος-θαυμαστός και ο ίδιος μάλιστα-θαυμάζει κάτι αξιοθαύμαστο;
Κύριε Σβαρτζενέγκερ μάθε ότι στον κόσμο των πουλιών εκτός από τα γεράκια υπάρχουν και περιστέρια.
Είδες μόνον Προέδρους-γεράκια μέχρι τώρα στην χώρα, και αγνοείς ότι υπάρχουν και Πρόεδροι-περιστέρια.
Λοιπόν ο Τραμπ μας είναι περιστέρι κύριε Σβατζενέγκερ.
Δεν σου το λέω με κακία, όμως πρέπει να το συνηθίσεις κι αυτό.
Και τα περιστέρια κύριε Σβαρτζενέγκερ εργάζονται για την Ειρήνη.
Και σοφία έδειξε ο λαός που ανάδειξε ένα περιστέρι για Πρόεδρο.
Γιατί θα έπρεπε όλοι οι Αμερικανοί Πρόεδροι να είναι εχθροί με την Ρωσία;
Για ογδόντα χρόνια η Ρωσία δεν έκανε κάτι ενάντια στις ΗΠΑ.
Αν όταν την περισφίξαμε με τον βρόχο του ΝΑΤΟ από παντού αυτή αντέδρασε, δεν το θεωρείς αυτό φυσικό;
Αν αντίθετα το θεωρείς αξιόποινο, τότε θα έπρεπε να έχεις σκοτώσει όλες τις γάτες των ΗΠΑ-ή τουλάχιστον του Λος Άντζελες όταν ήσουν Κυβερνήτης της-γιατί ξέρεις φαντάζομαι πόσο επιθετικές οι γάτες γίνονται όταν τις περιορίσεις σε έναν κλεισμένο από παντού χώρο.
Αυτά ήθελα να σου πω κύριε Σβαρτζενέγκερ, με αγάπη για σένα και για τις ΗΠΑ και για την ειρήνη του κόσμου μας.