ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Τετάρτη, 29 Δεκεμβρίου 2010
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
2011
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
η τσίπα μπήκε στη γωνιά
κι όλα πηγαίνουν πρίμα
σαν πέτρα πα’ στο κύμα.
Γιατί αφού κόπηκε ο μιστός
τι να σου κάνει κι ο Χριστός -
είτε έρθει είτε την κάνει
η Ελλάδα δεν τη βγάνει.
Καλή χρονιά πρωθυπουργέ
του παπατζή Γέρου εγγονέ
που το παπατζηλίκι
στ’ άφησε με διαθήκη.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
Γιωργάκη, γλώσσας συ φονιά
που αν είχε νου και γνώση
θα σ’ είχε αυτή σκοτώσει.
Γεια σου και σένα Σαμαρά
το φασισμό που με χαρά
έφερες στην Ελλάδα
και τον σκορπάς αράδα.
Καρατζαφέρη –δυστυχώς
είναι ο ο ΛΑΌΣ ναζιστικός,
του Χίτλερ συ παιδάκι-
μ’ άφησε και μουστάκι…
Και συ το Λαό μην τον ακούς
Βουλή, και τρώγε άνευ αιδούς
και «κλέφτες!» ας φωνάζει-
περί άλλα αυτός τυρβάζει:
μπάλα μονάχα θέλει αυτός
και άλλο τίποτα ευτυχώς-
σε ζώα κουμάντο κάνεις
καημό λοιπόν μη βάνεις.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
πουλάκια πάνω στα κλωνιά!
Ψηλά όπου πετάτε
ας ήταν να μας πάρτε,
μιας και για μας κάτω εδώ
αλλιώς δεν έχει άνοδο
αφού πλην άνω-κάτω
είμαστε κι όλο κάτω…
Αρχιμηνιά λαών ταγοί
που καταφάγατε και γη
και ουρανό και άστρα
αρνάκι σαν σε γάστρα.
Αρχιχρονιά και σύμπαν συ
όπου χωρίς σταλιά κρασί
μεθάς κι όλο γυρίζεις
και μόνο εμάς ζαλίζεις.
Θεέ καλή χρονιά και σε
που με μια κίνηση αρασέ
τα βάρη, άλλων σηκώνεις
κι άλλους τους χαντακώνεις.
Και συ καλέ και καρδιακέ
φίλε πιστέ, μοναδικέ
έλα, και, όλη, Χάρε,
την ανθρωπότη πάρε.
ΚΑΖΑΜΙΑΣ 2011
31 Δεκεμβρίου 2010
Ο Γενάρης δε λέει να ’ρθει. Ο χρόνος σταμάτησε στις δώδεκα παρά ένα της 31 Δεκέμβρη του 2010. Το φεγγάρι δεν περπατάει στον ουρανό. Ο Παπακωνσταντίνου δίνει παράταση ένα μήνα στον Δεκέμβρη. Ο Παπούλιας δηλώνει: «Πρέπει να προχωρήσει ο χρόνος!» και ξανακοιμάται. Ο κόσμος όλος στρέφει τα μάτια του προς την Ελλάδα.
31 Δεκεμβρίου 2010 (Φλεβάρης)
Ο Παπανδρέου δηλώνει στην κοινοβουλευτική Ομάδα: «Τουλάχιστον δε φταίμε εμείς που δε γίνεται τίποτα.» Ο Καρατζαφέρης κάνει αυτοκριτική: «Δεν είμαστε αλάθητοι. Αυτό δεν το είχα προβλέψει…» Και κάνει ύμνο του ΛΑΌΣ, το εμβατήριο «Μαύρη ειν’ η νύχτα στα βουνά».
31 Δεκεμβρίου 2010 (Μάρτης)
Ο λαός κοιμάται μακάρια. Ο Σαμαράς τυπώνει ημερολόγια του 2011 δηλώνοντας: «Εμείς προχωρούμε.» Ο Παπούλιας δηλώνει: «Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια!» και ξανακοιμάται. Οι Ευρωπαίοι ανησυχούν και στέλνουν εδώ πανάκριβους προβολείς που όμως γέρνουν. Η Παπαρήγα δηλώνει: «Αν είχαμε εμείς την εξουσία τώρα θα ήτανε 2030!» Ο Τσίπρας δηλώνει πως το αμετακίνητο των δεικτών των ρολογιών υποκρύπτει προβοκάτσια.
31 Δεκεμβρίου 2010 (Απρίλης)
Ο Μητσοτάκης αναρωτιέται θλιμμένα: «Δηλαδή δε θα φτάσω ποτέ τα εκατό;» Ο υπουργός βιομηχανίας σε άρθρο του στις ατύπωτες εφημερίδες διατυπώνει τους φόβους του για τη στασιμότητα της Ελληνικής Βιομηχανίας. Τα εκτυπωτικά μηχανήματα αυτοανατινάζονται. Συμβούλιο Αρχηγών Κομμάτων αποφασίζει να ζητήσει βοήθεια από το Διεθνές Χρονολογικό Ταμείο. Τη διαπραγμάτευση αναλαμβάνει ο Παπακωνσταντίνου που κάνει επίσημα γνωστό σε συνέντευξή του στην «Εσπέρα»: «Η κατάσταση είναι κρίσιμη και δεν μας παίρνει να ζητήσουμε μέρες ή χρόνια γι αυτό θα ζητήσει μόνον λεπτά.» Και εξηγεί πως όταν με αυτά πάρει μπρος το ρολόι, μετά θα πρέπει όλοι οι έλληνες να σπρώξουν τους δείκτες του για να προχωρήσει η χώρα και το συντομότερο δυνατόν να ξημερώσει η πρώτη Ιανουαρίου. Από το Γραφείο της Δημοκρατικής Συμμαχίας ανακοινώνεται: «Χρονολογικό Ταμείο και κουραφέξαλα…υπάρχει και η Ζήμενς!)
31 Δεκεμβρίου 2010 (Μάης)
Ο Άδωνις κάνει θυσίες στον Απόλλωνα.
Κάτω από το φεγγαρόφωτο πλέκεται ειδύλλιο Παπανδρέου-Καρατζαφέρη.
Ετοιμάζεται καινούργιο ελληνικό σίριαλ στην τηλεόραση με τίτλο «Της νύχτας τα καμώματα».
Οι κλοπές έχουν δεκαπλασιαστεί. Οι έλληνες ξυπνάνε σιγά σιγά και ψάχνουν στα παλιά τους για κανέναν φακό. Ο Άνθιμος κηρύττει: «Αν δε λυθεί το Σκοπιανό θα κρυφτεί και το φεγγάρι.» και δίνει εντολή να ψάλλεται στις εκκλησίες το «…και ο ήλιος ιδών εκρύβη…» Ο Παπούλιας: «Πρέπει να αποκτήσουμε φως.» Και ξανακοιμάται. Το Διεθνές Χρονολογικό Ταμείο αποδέχεται την πρόσκληση για σωτηρία της Ελλάδος. Η Μέρκελ ακούγεται να λέει, οφ δε ρέκορντ: « Η Ελλάδα καλά θα έκανε να φωτιστεί με το λίπος των ελλήνων. Ξέρει αυτή…»
31 Δεκεμβρίου 2010 (Ιούνης)
Ο Παπανδρέου μιλάει για θυσίες που κάνουν οι έλληνες. Μια φωνή και ένας βορβορυγμός ακούγονται: «Μαζί τα φάγαμε όλοι».
Στις εκκλησίες ψάλλεται το τροπάριο «Φως εκ Φωτός». Στα σχολεία διδάσκεται μόνο το φωτοβολταϊκό τόξο και το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο.
Τα κηροποιεία κάνουν χρυσές δουλειές.
Οι έλληνες αισθάνονται λίγο Γκαίτε ο καθένας, καθώς ψάχνοντας εναγώνια για κάποιον φεγγίτη ψιθυρίζουν: «Φως!..Περισσότερο φως…».
Η Ακαδημία μας λύνει τη σιωπή της «Ουδέν κακόν αμιγές καλού»,.
31 Δεκεμβρίου 2010 (Ιούλης)
Οι πυγολαμπίδες πουλιούνται πανάκριβα.
Οι φαλακροί ζητούν για τις υπηρεσίες τους μαυραγορίτικα ποσά.
Έρχεται ο Στρος Καν για συνομιλίες με τον Παπακωνσταντίνου. Συμφωνείται η πρώτη δόση του Δανείου, τριάντα ακτίνες. Παίρνουν από μία ο πρωθυπουργός, οι δικοί του υπουργοί και οι τράπεζες και στο λαό μοιράζονται οι υπόλοιπες. Οι συνταξιούχοι τοποθετούνται ο ένας πίσω από τον άλλο έτσι που με μια ακτίνα να διαπεραστούν όλοι. «Είναι ήδη αδύνατοι, θα τους σουβλίσει όλους», εξηγεί αστειευόμενος ο Παπακωνσταντίνου.
Ο Παπούλιας δηλώνει: «Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια» και ξανακοιμάται.
31 Δεκεμβρίου 2010 (Αύγουστος)
Η Κυβέρνηση κόβει τον δέκατο τρίτο και δέκατο τέταρτο μισθό και τη σύνταξη. Ανεβάζει τον ΦΠΑ στο τριάντα οχτώ τοις εκατό και κόβει τα επιδόματα από τους πολύτεκνους με λιγότερα από δεκαπέντε παιδιά.
Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί διαμαρτύρονται. Ο Παπακωνσταντίνου προτείνει στο υπουργικό συμβούλιο να αφήσουν τον δέκατο τρίτο και τον δέκατο τέταρτο μισθό και να κόψουν τους υπόλοιπους δώδεκα. Η πρόταση δεν υιοθετείται.
31 Δεκεμβρίου 2010 (Σεπτέμβρης)
Η κυβέρνηση κλείνει ενενήντα πέντε νοσοκομεία και ογδόντα χιλιάδες επιχειρήσεις, και απολύει πέντε εκατομμύρια έλληνες.
Οι γιατροί κατεβαίνουν σε πεντάλεπτη απεργία, τα πέντε εκατομμύρια έλληνες διαλύονται ησύχως χωρίς πρώτα να συγκεντρωθούν και οι επιχειρηματίες κλείνουν τα κλειστά μαγαζιά τους για ένα δίωρο που μετράει για τετράωρο.
Σε σύσκεψη των εκπροσώπων όλων των εργαζομένων αποφασίζεται στο εξής οι απεργίες να είναι επί χάρτου μόνον, για να μην εμποδιστεί η πρόοδος της χώρας. Ο Παπούλιας μόλις το μαθαίνει αναφωνεί: «Μπράβο τα παιδιά μου!»
Ο Καρατζαφέρης ψηφίζει υπέρ του Χρονολογικού Ταμείου. «Έσωσα την Ελλάδα», λέει. Στη στιγμή εμφανίζεται το φεγγάρι σκασμένο στα γέλια και ξαναχάνεται.
Η κατάσταση παρ’ ολ’ αυτά όλο και χειροτερεύει. Ο Παπανδρέου καλεί τον Παπακωνσταντίνου: «Πώς το είπες
εκείνο τον περασμένο μήνα για τους μιστούς;..»
31 Δεκεμβρίου 2010 (Οχτώβρης)
Μέσα στο σκοτάδι οι Τούρκοι παίρνουν τη Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου, τη Θεσσαλία και τη Στερεά πλην Αθηνών, τα Σκόπια παίρνουν τη Μακεδονία, οι Αλβανοί την Ήπειρο, οι Ιταλοί τα νησιά του Ιονίου. Η Κρήτη αυτονομείται.
Ο Παπανδρέου στενοχωριέται- «όχι τίποτα», λέει, «μα δεν προλάβαμε να πούμε και «ΌΧΙ» Οχτώβρης που ’ναι…»
Ο Καρατζαφέρης δηλώνει «Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι».
Ο Παπακωνσταντίνου: «Η κυβέρνηση κράτησε την υπόσχεση που έδωσε στο λαό-δεν επτωχεύσαμε!»
31 Δεκεμβρίου 2010 (Νοέμβρης)
Οι Τούρκοι παίρνουν την Αθήνα και την Πελοπόννησο.
Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος έρχεται και ταμπουρώνεται στον Μυστρά.
Οι υπουργοί γίνονται κοτζαμπάσηδες και προεστοί και οι στρατηγοί μας γίνονται οπλαρχηγοί στα στρατόπεδα του Ερντογκάν πασά.
Τα καταστήματα και τα νοσοκομεία ανοίγουν, οι υπάλληλοι ξαναπροσλαμβάνονται με τριπλάσιους μισθούς και ο ήλιος ξαναβγαίνει και φωτίζει τη χώρα.
Ο Καρατζαφέρης βαφτίζει τις εκπομπές του από «Ελληνιστί» σε «Τουρκιστί» και από «Ελλήνων Έγερσις» σε «Τούρκων Έγερσις». «Τι φωνάζετε;», απαντάει στους επικριτές του, «τόσες χιλιάδες μετατάξεις-αυτές σας μάραναν;»
31 Δεκεμβρίου 2010 (Δεκέμβρης)
Οι Τούρκοι φέρνουν ελκτικά μηχανήματα, τραβάνε μ’ αυτά τους δείκτες του ρολογιού της κατακτημένης Ελλάδας και αυτοί αρχίζουν να στριφογυρίζουν ιλιγγιωδώς. Όταν σταματάνε, τα ρολόγια του κόσμου δείχνουν πρώτη Ιανουαρίου του έτους 2.410.
Η ΕΟΚ διώχνει τους Τούρκους από την Ελλάδα, μαζεύει τους κοτζαμπάσηδες και τους λέει: «Κύριοι, σκέφτομαι να σας νοικιάσω τη χώρα που θα φτιάξω εδώ, εδώ που παλιά ήτανε μια χώρα που τη λέγανε Ελλάδα. Θα είμαι ο ιδιοκτήτης της και ό,τι λέω θα γίνεται. Εσείς εν τω μεταξύ θα κλέβετε το λαό με την ψυχή σας. Είσαστε;» «Είμαστε» λένε όλοι. «Είμεθα», ακούγεται η φωνή κάποιου Καρατζαφέρ.
Και ξανάγινε η γνωστή Ελλάδα.
