Να λησμονώ το θάνατο δε θέλω
καμιά στιγμή της νύχτας ή της μέρας.
Όπως τον μαύρο εκατάτρωγε Οθέλλο
της ζήλειας το πολύμορφο το τέρας
έτσι και μένα θέλω να κατέχει
μονάχα η στιγμή η ευλογημένη
του τέλους και η σκέψη μου να τρέχει
μόνο σ' αυτήν-για τ' άλλα να 'ναι ξένη.
Ποτέ δε θα ζητήσω ν' αποστρέψω
το νου από του θάνατου την ώρα.
Όταν τη δω μ' αγάπη θα της γνέψω:
έχω καιρό σκοτώσει την Πανδώρα.
Κάθε ημέρα θέλω να μυρίζω
θανάτου ευωδιές εις τον αέρα,
Κάθε ημέρα θέλω να σαπίζω
και να πεθαίνω θέλω κάθε μέρα.