ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Αν ήμουνα ζωγράφος θα ζωγράφιζα
την πέτρα με φτερά
τη Λέξη στο θρονί του όντως όντος
και τον Θεό υποπόδιο των ποδών μας.
Τη γη μία κηλίδα σε φωτός πελάγη
το δέντρο σαν καρπό, και την ελπίδα
σαν βρώμικη κι αισχρή γρηά μια πόρνη.
Θα ιχνογραφούσα με γραμμές περίοπτες
το βέλασμα του αρνιού το τελευταίο
πριν τη σφαγή
στη θέση της ψυχής θα έβαζα ένα σώμα
και θ’ απεικόνιζα μ’ ενα άγραφο χαρτί-
και θα ’τανε πολύ και το χαρτί-
την αγάπη.
Αν ήμουνα ζωγράφος θα ζωγράφιζα
την πέτρα με φτερά
τη Λέξη στο θρονί του όντως όντος
και τον Θεό υποπόδιο των ποδών μας.
Τη γη μία κηλίδα σε φωτός πελάγη
το δέντρο σαν καρπό, και την ελπίδα
σαν βρώμικη κι αισχρή γρηά μια πόρνη.
Θα ιχνογραφούσα με γραμμές περίοπτες
το βέλασμα του αρνιού το τελευταίο
πριν τη σφαγή
στη θέση της ψυχής θα έβαζα ένα σώμα
και θ’ απεικόνιζα μ’ ενα άγραφο χαρτί-
και θα ’τανε πολύ και το χαρτί-
την αγάπη.