Δημήτρη,
Κάθε χρόνο στο πανηγύρι της Τεγέας έστηναν μια σκηνή και οι ποιητές της περιοχής.
Αυτό είχα γράψει για το πανηγύρι του 2004, στην πρώτη σελίδα του φυλλαδίου που περιείχε τους τίτλους των βιβλίων μου με μια μικρή περίληψη του καθενός.
Ήταν η δεύτερη και τελευταία φορά που λάβαινα μέρος στην έκθεση-η χρονιά που συνέβησαν όσα περιγράφω στο «ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝΕ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ»

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΑΣ

Περπατητή, αναζητητή, διαβάτη,
Φίλε στων ποιητών το στέκι που ήρθες
Καλό γυρεύοντας να έβρεις κάτι,
Καλώς μας όρισες-καλώς μας βρήκες.

Όλη η πραμάτεια μας εδώ απλωμένη.
Άγγιξε, ψάξε, κοίτα, σκάλισέ μας.
Για σένα όλοι εδώ είμαστε φερμένοι
Με τη φωτιά του Ιούλη γύρωθέ μας.

Να τα έργα μας: εδώ αλήθεια-ψέμα,
Εκεί παιχνίδια, εδώθε ερώτων πλήθη,
Ζήλιες πιο κει, αλλού μαχαίρι κι αίμα,
Ρηχά εδωνά, πιο πέρα σκότια βύθη…

Μα φίλε, αν θες να δεις τις ομορφιές μας,
Ξέχασε την χωμάτινη όρασή σου-
Γυμνές μπροστά σου βρίσκονται οι ψυχές μας.
Χρεία απ’ τα μάτια έχεις της ψυχής σου.              

                                -----