Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2025

ΠΑΛΙΑ ΟΙΟΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ

 

 ΑΠΟΧΉ ΚΛΠ

Η αποχή απ’ τις κάλπες δε μετράει.
Μετράει εκλογές να μην υπάρχουν.
Μετράει στου Λαού τα χέρια να 'ναι
ο Νόμος κι η Εξουσία και η Τάξη.

Τότε όλα θα ‘ν’ ελεύτερα και δίκια
κι όλα θα βρουν τη θέση τους στον κόσμο.
Κι η ευτυχία τότε του Ανθρώπου
θα έχει απ’ Όνειρο Αλήθεια γίνει.

Τότε! Και μ’ ολ’ αυτά ποια σχέση έχει
όποια αποχή απ’ όποιο τόσο αστείο
καθώς η κάλπη και οι εκλογές τους-
αυτών των ηλιθίων υπανθρώπων;
(Μάης 2009)



ΤΡΑΓΑΚΗΣ
Τι το ‘θελες το –άκης; σκέτο Τράγος!
Τ’ όνομα αυτό σου πάει μια χαρά!
Τράγος: κατάρα, μίασμα και άγος
κι όσα άλλα κουβαλάει τρομερά.
Τραγάκης. Λίθινη Εποχή. Μεσαίων.
Τραγάκης. Ξύδι. Βύσσινο. Κινίνο.
Στον κόσμο αφότου έχει έρθει, πλέον
δεν χρειαζόμαστε καν τον Δαρβίνο.
(Φλεβάρης 2009)



Ο ΚΎΡΙΟΣ ΤΡΑΓΆΚΗΣ
Η φωνή του η στυγνή τ’ αυτιά τρυπάει
σαν λαιμός λαμαρινένιος να μιλάει.
Κι αν μιλώντας, κάποιος βλέπει και τη φάτσα του,
σιγουρεύει: καλικάντζαρου ειν’ η ράτσα του.
Δεξιόστροφο κοχλία μας θυμίζει
που μονάχα εξυμνεί και σαλιαρίζει.
Από κάποια υγρά υπόγεια έξω βγαίνοντας
γλοιώδη αφήνει γύρω ίχνη σουλατσέρνοντας.
Δεξιότερος του Σάχη της Περσίας
της ανίερης συμμετέχει πανδαισίας
που μπροστά του απ’ τη Δεξά μονίμως στρώνεται
ώστε κάθε της αγύρτης να ματσώνεται.
Κι όλο λέει-λέει-λέει και γρυλλίζει
κι όλο γύρω από τα ίδια τριγυρίζει-
βλέπει δίκια όπου τ’ Άδικο εστιάζεται
και ειρήνη όπου πόλεμος ’τοιμάζεται.
Κι αν ειπείς για λευτεριά κι αξιοπρέπεια
ω! εκείνον δεν τον νοιάζουνε τα τέτοια-
λευτεριά είναι γι αυτόν η εκμετάλλευση
κι αξιοπρέπεια η κακοήθης της μετάλλαξη…
Ω! Καλέ μας! ω! Φασίστα μας Τραγάκη,
να γελούσες ας σε βλέπαμε λιγάκι…
αλλά όχι!..όχι…όχι…μην το κάνεις-
μη το γέλιο μισητό κι αυτό μας κάνεις…
(Μάρτης 2009)





ΈΡΑ, ΚΟΥΊΚ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΆΤΕΣ

“Αλήτες”, “μπάσταρδοι”, “καθάρματα”,
“της κοινωνίας αποβράσματα”
τέτοια ωραία λόγια ακούμε
κάθε πρωί όταν ξυπνούμε.

Μα εγώ που αγαπώ τους τρομοκράτες
(όπως βεβαίως όλοι οι δημοκράτες)
ν’ ακούω δε θέλω κάποιος να τους βρίζει-
πολύ αυτό το πράγμα με ξενίζει.

Δεν δέχομαι να βρίζει ένα στόμα
γαλάζιο ή όποιο άλλο να ’χει χρώμα-
Δημόσιο ίσον λαϊκό ένα κάτι
κι όχι δοκάρι στου Λαού το μάτι.

Και επειδή καλό παιδάκι είμαι
κι όχι καθώς εσείς θηρίο ανήμε-
ρο, κι ό,τι, Κουικ, δω άτοπο στην Πλάση
στον τόπο του το στέλνω ν’ απαγκιάσει,

κι ύβρεις να βλέπω κάποιους ν΄αραδιάζουν
στους εαυτούς τους μόνο που ταιριάζουν
στον εαυτό μου δεν το επιτρέπω,
γι αυτούς ό,τι είπες, σου το επιστρέφω.




ΟΙ ΦΑΣΊΣΤΕΣ ΤΟΥ ΛΑΌΣ
ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ;-ΣΤΗ ΝΟΥ ΔΟΥ

Γιατρούς γεμάτη είναι και δικηγόρους
η δόλια η Βουλή. Τίποτα απόρους
δεν δέχεται να έχει βουλευτές...
Μα όχι φίλοι μου! Αυτά ως τα χτες!

Η λαϊκη μας Νέα Δημοκρατία
κι εδώ μας έδειξε πρωτοπορία:
μετράει στις τάξεις της-σπώντας το νόμο-
δυο βιβλιοπώλες κι έναν υλοτόμο…



ΣΥΓΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΆ-
    ΒΕΝΙΖΈΛΟΥ-ΚΟΥΒΈΛΗ

Συγκυβέρνηση! Καλό!
Τρία σ’ ένα! Λογικό,
ο σκοπός αφού κοινός:
να λεηλατηθεί ο λαός.

Συγκυβέρνηση: οι πολίτες
την κυβέρνηση όταν βρίζουν
υπουργό να μη διαλέγουν-
να μη κόμμα ξεχωρίζουν.

Συγκυβέρνηση: τη χώρα
να τη βλάφτουν τρεις μαζί-
και οι τρεις ψιλό τη φτώχεια
να δουλεύουνε γαζί.

Να μη ρίχνουν μεταξύ τους
ένας τ’ άλλου φταίξιμο
και κοινό να είναι κι ίδιο
το λαμογιοκλέψιμο.

Και σε τσέπη ίδια να μπαίνουν
πλέον όλα τα κλεμμένα
και σωστά να τα μοιράζουν
τσακωμό δίχως κανένα.

Να ’ταν κι ο Καρατζαφέρης
τότε θα ’τανε τετράδα
οι ρομποτοειδείς φασίστες
που ρημάζουν την Ελλάδα.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2025

 ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ

Ενώ γράφω,
σταματώ για λίγο.

Ρίχνω ένα βλέμμα στα πόδια μου
και βλέπω άσπρα κόκκαλα.
Τα μάτια μου κοιτάζω στον καθρέφτη
και αντικρίζω δυο μαύρες χάσκουσες οπές.
Σκύβω στην κοιλιά μου,
και κάτι σπονδύλους ξεχωρίζω να προβάλουν
ανάμεσα από σάρκες μισολιωμένες.

Όταν το γράψιμο τελειώνω
φορώ το δέρμα μου
και βγαίνω για τις καθημερινές δουλειές
στην πόλη όπου άγνωστη είναι
ακόμα και η λέξη
«οφθαλμίατρος».