ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΒΟΥΚΟΛΙΚΟΥ
 

ε.

- Ορίστε ο ζυγός εδώ κύριέ μου,
κι ορίστε το κορίτσι αυτό.
Τ' αρνιά και τα κατσίκια του σας ζάλισαν
και διόλου δεν τη βγάζετε απ’ τη σκέψη;
Ιδού! Τα βάζω επάνω στον δικό σας δίσκο.
Κλίσις καμία!
Τόσο αξίζουνε.
Ενώ στον άλλο δίσκο πάνω
την αδιαφορία της για όλα βάζω.
Βλέπετε πόσο τώρα γέρνει η ζυγαριά!
Τι έχετε σεις άλλο να προσθέσετε;

- Βάζω το νύχι του μικρού δαχτύλου της.

- Καλή επιλογή βεβαίως-
κι η αλλαγή απρόσμενη...
έγειρε η ζυγαριά πολύ ομολογώ
κατά το μέρος σας.
Μα να! βάζω τον πάγο που 'χει στην καρδιά της.
Κοιτάξτε αλλαγή!
Πάλι κερδίζω.
Σειρά σας!

- Λοιπόν μια κι έξω, να-
Για να τελειώνουμε!
τον πόθο μου για κείνην καταθέτω.
Σωριάστε ό,τι θέλετε και σείς πάνω στο δίσκο σας
κι όταν τελειώστε
ανακοινώστε μου ότι νίκησα.
Εγώ στο μεταξύ θα πάρω έναν υπνάκο.