ΤΟ ΣΩΣΤΟ

«Σ’ αγαπώ», λένε,
και αφήνουν τα φτερά της καταιγίδας  
τα λόγια τους  τ’ αέρινα να πάρει
και μένουν χωρίς ούτε τον ήχο της φωνής τους.

Και άδεια κορμιά πια υποδέχονται τ’ αφρισμένα κύματα
και ανεστραμμένα κελύφη τα πηχτά σάλια τους
σε άσκοπες, άχαρες γιορτές ξερνάνε.

Σε άλλες επιδιώξεις τ’ όνομα δίνεται το αληθινό
και τόσο μπερδεμένο
που νόημα δεν έχει ό,τι ακούγεται
μόνο καταλαβαίνει κανείς πως εκείνο,
το σωστό σύνολο γραμμάτων είναι.

Μια μάσκα να έπεφτε επιτέλους κάποτε!..