Φυσάει ένα κρύο…
(Los Angeles, 1987)

Φυσάει ένα κρύο δροσό αεράκι
της μέρας η κάψα έχει φύγει
και μες στη ψυχή ένα λάλο πουλάκι
σκορπάει ευφρόσυνα ρίγη.

Μια θάλασσα η δύση βαθιά ματωμένη
μαχαίρι ερυθρό κάθε αχτίδα
Α! Να 'ταν ο ήλιος μια γλάστρα ανθισμένη!
Α! Να 'μουνα λέει στην πατρίδα!...