5.
To τελευταίο ρόδο του καλοκαιριού
λερό και μαραμένο κι άοσμο πια
το τελευταίο ρόδο του καλοκαιριού
ο τελευταίος εκπρόσωπος μιας γενιάς που έφυγε
ο τελευταίος επιζών του θιάσου.

Και κανένας
το τελευταίο ρόδο του καλοκαιριού
δεν κόβει
κανένας το χέρι δεν απλώνει
λες και την κίνηση αναμένει αυτήνε το φθινόπωρο
για να κινήσει να 'ρθει.