(ΑΤΜ)
20.

To χώμα ρίξαν
ψάλαν τις ευχές
και αποσύρθηκαν.
Αυτό ανέμενε κι εκείνος-την
τελευταίαν
με τους ανθρώπους επαφήν.
Βέβαια θα 'ρχονταν κάποτε δυο χέρια
στο χώμα πάνω ν' αποθέσουν
τριντάφυλλα
μ' αυτό δεν είναι
-δεν μπορείς να το καλέσεις
επαφήν.
Τώρα μόνος ήτο
τριγύρω, πάνω, κάτω, χώμα.
Μα το χώμα δεν μιλά.
Κι αυτό ήταν όλο ό,τι επόθησε
σαν έλεγε πως ζούσε.
Γιατί, όσον παράξενο το πεις
τώρα άρχιζε γι αυτόνε η ζωή.