ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΑΙ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ

Αγγελική και Ιφιγένεια
μία δυάδα χαοτική
μες στο μυαλό καμία ένια
α! -Ιφιγένεια-Αγγελική…

Η μια την άλλη συμπληρώνει-
η μια την άλλη αναπληροί
κι η δόλια η φρόνηση πληρώνει
την αμυαλιά την ανθηρή.

Ω! Ιφιγένεια! Ω! Αγγέλω!
Ω! Της ανοίας της χρυσής!
Να δω τη ζήση λίγο θέλω
καθώς τη βλέπετε κι εσείς…

Αγγελική με τόσο βάθος
όσο μια τρύπα στο νερό
Έφη που τόσο έχεις μάθος
όσο το ξύλο το ξερό.

Ω! Ξαδερφούλες μου χαμένες
μέσα στη δίνη των Καιρών!
Ω! Ξαδερφούλες βυθισμένες
σε τέλμα πράσινων νερών!

Ω! Αγγελικούλα μου! Ω! Έφη!
Ω! Ξαδερφούλες μου κενές!
τάχα ποια νύχτα να σας τρέφει
μες στ' άφωτό της το αχανές..