ΣΕΡΒΙΟΣ ΣΟΥΛΠΙΚΙΟΣ
(Thanksgiving-Dallas Texas)

Ζηλεύω τον ύπνο σου, Σέρβιε Σουλπίκιε.
Ω! Τι ωφέλιμοΙ Ο ύπνος να είναι
ο ψεύτικος, βαθύτερος απ' τον αληθινό!
Ω! Να μπορούσε ο καθείς τα μάτια του
μπροστά στην άλλην όψη-την αληθινή-
της ζωής να κλείνει!

Μα πού πουλούν τέτοια υπνωτικά; Που σχήματα
να μην υπάρχουν άλλα απ’ αυτά
που τ' ανοιχτά τα μάτια βλέπουν μόνο…
 
Ω!Ο κόσμος σου Σέρβιε Σουλπίκιε
ο τόσο χωριστός απ' τους κοινούς δικούς μας,
που πάνω στο προσκέφαλο αφήνει
τον θάνατο σαν ένα μυρωδάτο κρίνο!

Και το πως έχεις μάτια, κι όταν θέλεις, ξυπνητός είσαι,
αυτό,
τον θαυμασμό μας μεγαλώνει.
Γιατί αλλιώς τυφλός θα ήσουνα,
και φρούδα τότε η σοφία σου.